Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: " Ἡ Ἐκκλησία τά θεραπεύει ὅλα"

  "Κανονικά οὔτε ἄγχος, οὔτε φοβίες, οὔτε τά λεγόμενα ψυχολογικά προβλήματα θά ἔπρεπε νά ἔχουμε. Τίποτα δέν θά ἔπρεπε νά ἔχουμε... Διότι ἡ Ἐκκλησία τά θεραπεύει ὅλα αὐτά καί ὁ ἄνθρωπος πού εἶναι ὀργανικά ἐνταγμένος στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας χαίρει ἄκρας καί καθολικῆς ὑγείας (ψυχικῆς, πνευματικῆς καί σωματικῆς)".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 

Συνεχίζεται...

Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 55  http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν  π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.

Περί περισπασμοῦ καί ἡσυχίας

ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

ΛΟΓΟΣ Α΄

Λέγει ὁ μέγας Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος: «Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς. Γεννιέται ἀπό τήν πίστι. Σπέρνεται στήν καρδιά, ὅταν ἡ διάνοια ἀποχωρισθῇ ἀπό τόν περισπασμό τοῦ κόσμου καί συνάξει τίς σκέψεις της, πού μετεωρίζονται ἐδῶ καί ἐκεῖ καί ἀσχοληθεῖ μέ τήν μελλοντική ἀποκατάστασι».

Ἑρμηνεία: Ὅταν κάποιος φοβηθῇ, δηλαδή σταθῇ μέ σεβασμό ἀπέναντι στό Δημιουργό Του Θεό, τότε μπαίνει στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς.

Ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς εἶναι ὁ σεβασμός πρός τόν Θεό, ἡ σκέψι ὅτι ὑπάρχει ὁ αἰώνιος γλυκύτατος Παράδεισος καί ἡ ἐπίσης αἰώνια ἀλλά φοβερώτατη κόλασι.

Ἡ σκέψι ὅτι, ἄν κάποιος δέν ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέν μετανοήσει γιά τά σφάλματά του, θά κολασθῇ αἰώνια.

Τότε εὑρισκόμενος ὁ ἄνθρωπος μπροστά σ’ αὐτό τό φοβερό ἐνδεχόμενο ἀρχίζει νά σκέπτεται πῶς θά τό ἀποφύγῃ.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_743.html#more

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς γιά τά βάσανα τῆς ζωῆς

Στον εφημεριδοπώλη Ιωάννη για τα βάσανα της ζωής.

Μην χάνεις το θάρρος σου. Μην σκέφτεσαι το κακό. Ο Δημιουργός σου βρίσκεται κοντά σου. Ο τα πάντα ορών βλέπει. Ο Παντελεήμων θα σε ελεήσει. Και τώρα είναι ελεήμων απέναντί σου αν και είσαι άρρωστος και σκυθρωπός. Αυτός δοκιμάζει τον ηρωισμό σου. Δοκιμάζει την πίστη και την ελπίδα σου. «Μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται» ( Εβρ. 12, 6 ) λέει ο Απόστολος , που έχει υποστεί πολλά χτυπήματα , όπως λέει αλλού: «ὑπὸ ᾿Ιουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα» ( Β΄ Κορ. 11, 24-25 ) .

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_198.html#more

Τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Δύναμη, Σημασία καὶ Θαύματά του

«Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης της οἰκουμένης. Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας. Σταυρός, βασιλέων τὸ κραταίωμα. Σταυρός, πιστῶν τὸ στήριγμα. Σταυρός, ἀγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα» (Ἐξαποστειλάριον)

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
2011

* * *

Εἰσαγωγικά

Πρὶν ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνες ὁ σταυρὸς ἦταν ὄργανο ἀτιμωτικῆς τιμωρίας καὶ φρικτοῦ θανάτου. Οἱ Ρωμαῖοι καταδίκαζαν στὴν ποινὴ τῆς σταυρώσεως τοὺς πιὸ μεγάλους ἐγκληματίες.
Σήμερα ὁ σταυρὸς κυριαρχεῖ σ᾿ ὁλόκληρη τὴ ζωὴ τῶν πιστῶν χριστιανῶν, σ᾿ ὁλόκληρη τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς ὄργανο θυσίας, σωτηρίας, χαρᾶς, ἁγιασμοῦ καὶ χάριτος. Ὅπως γράφει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, «αὐτὸ τὸ καταραμένο καὶ ἀποτρόπαιο σύμβολο τῆς χειρότερης τιμωρίας τώρα ἔχει γίνει ποθητὸ καὶ ἀξιαγάπητο». Παντοῦ τὸ βλέπεις. «Στὴν ἁγία Τράπεζα, στὶς χειροτονίες τῶν ἱερέων, στὴ θεία λειτουργία, στὰ σπίτια, στὶς ἀγορές, στὶς ἐρημιὲς καὶ στοὺς δρόμους, στὶς θάλασσες, στὰ πλοῖα καὶ στὰ νησιά, στὰ κρεββάτια καὶ στὰ ἐνδύματα, στοὺς γάμους, στὰ συμπόσια, στὰ χρυσὰ καὶ τ᾿ ἀσημένια σκεύη, στὰ κοσμήματα καὶ στὶς τοιχογραφίες... Τόσο περιπόθητο σ᾿ ὅλους ἔγινε τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ δῶρο, ἡ ἀνέκφραστη αὐτὴ χάρη.»
Πράγματι, ὅπου κι ἂν στρέψει κανεὶς τὸ βλέμμα του, μέσα κι ἔξω ἀπὸ τὸν ναό, θὰ δεῖ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ. Σὰν ὁρατό, σχηματικὸ σύμβολο, ἀλλὰ καὶ σὰν ἱερὴ χειρονομία. Τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ δεσπόζει στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Γιατί ὅμως;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_399.html#more

Χρῆστος Σαλταούρας, Περί ἐξεικονισμένου ἤ μή ἐξεικονισμένου ἐμβρύου

ΠΕΡΙ ΕΞΕΙΚΟΝΙΣΜΕΝΟΥ Ή ΜΗ ΕΞΕΙΚΟΝΙΣΜΕΝΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ

Χρήστος Σαλταούρας

« ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξωσι γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆς μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται· καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός, δώσει μετὰ ἀξιώματος· ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ᾖ, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς,  ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός,  κατάκαυμα ἀντὶ κατακαύματος, τραῦμα ἀντὶ τραύματος, μώλωπα ἀντὶ μώλωπος.» Έξοδος 21: 22- 25

Η παρούσα περικοπή από το κείμενο των Εβδομήκοντα έχει γίνει αφορμή ποικίλων παρερμηνειών εκ μέρους πολλών. Σύμφωνα με το εν λόγω χωρίο εάν μάχονται δύο άνδρες και χτυπήσουν έγκυο γυναίκα και αυτή αποβάλει το έμβρυο, τότε αναλόγως του αν το έμβρυο εξέλθει «ἐξεικονισμένον» ή «μὴ ἐξεικονισμένον», (σχηματισμένο δηλαδή ή ασχημάτιστο), υπάρχουν οι εξής συνέπειες:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_518.html#more

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ διακηρύξη ὅτι ἐὰν ὑπάρχη κάτι ποὺ μπορεῖ νὰ σώση τὴν Εὐρώπη σὲ αὐτὴ τὴν κρίσιμη φάσι τῆς ἱστορίας της, εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία, καὶ ὄχι ὁ οἰκουμενισμός

Ὀρθοδοξία: Ἡ ἐλπίδα τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης

Γράφει ὁ Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους

Στὸ κείμενο αὐτὸ ἐπισημαίνεται ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος αὐτοσυνειδησία δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ παρακάμπτωμε τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἠμπορεῖ νὰ συναποτελῆ μαζὶ μὲ τὸν Δυτικὸ Χριστιανισμὸ μία ἑνιαία «χριστιανικὴ ταυτότητα», ἀλλὰ ἀντιθέτως μᾶς ὑποχρεώνει νὰ τονίσωμε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ λησμονημένη ἀπὸ τὴν Εὐρώπη πρωτογενής τῆς Πίστις, ἡ ὁποία πρέπει κάποτε νὰ ἀποτελέση ἐκ νέου τὴν χριστιανική της ταυτότητα.

Ἡ Ἑνωμένη Εὐρώπη τοῦ 21ου αἰῶνος ἀναζητεῖ τὴν ταυτότητά της. Ἡ «εὐρωπαϊκὴ ταυτότης» δὲν ἀποτελοῦσε ἀντικείμενο σοβαροῦ προβληματισμοῦ, ἐφ' ὅσον τὴν διεμόρφωναν μόνον οἰκονομικοὶ καὶ πολιτικοὶ παράγοντες. Ἀφ' ὅτου ὅμως πολιτισμικοὶ καὶ ἰδίως θρησκευτικοὶ παράγοντες ἔπρεπε νὰ ληφθοῦν ὑπ' ὄψιν κατὰ τὴν ἀναζήτησί της, ἀναπτύχθηκαν σοβαρὲς συζητήσεις, ἔντονες διαφωνίες καὶ ὀξεῖες διαμάχες γύρω ἀπὸ τὴν ἀναφορὰ ἢ μὴ τοῦ «Εὐρωπαϊκοῦ Συντάγματος» στὴν χριστιανικὴ ταυτότητα τῆς Εὐρώπης.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_754.html#more

Ὁ Ἀντίχριστος θά πηγαίνει στήν Ἐκκλησία.

''O Αντίχριστος θα πηγαίνει στήν Εκκλησία...''

π. Διονύσιος Ταμπάκης

Μα τώρα μας δουλεύεις; Θα είναι ο Αντίχριστος πιστός και θα πηγαίνει και στην Εκκλησία;
-Βεβαίως! Αφού είδε και αποείδε ότι με άμεσους διωγμούς τόσους αιώνες κατάφερε μια τρύπα στο νερό, τώρα προσπαθεί με πονηριά και υπουλότητα να βάλει τους χριστιανούς στο σακί του μέσα από την αλλοίωση της πίστης μας.
Ο Αντίχριστος δεν θα κλείσει τις Εκκλησιές, ούτε και θα τις κάψει κατά πως έκανε παλιά, αλλά θα τις γεμίσει κιόλας από χριστιανούς που θα βαπτίζονται θα εξομολογούνται, θα κοινωνούν, θα κάνουν ευλαβή έργα, 
μα στην ουσία δεν θα ξέρουν σε ποιον Θεόν πιστεύουν....
Εάν εστιάσουμε στη ετυμολογία της λεξης –Αντίχριστος- «αντι» δεν σημαίνει μόνο «αυτός που εναντιώνεται» αλλά και «αυτός που βρίσκεται στη θέση άλλου», δηλαδή ο άνομος που θα έρθει θα παραπλανήσει τον κόσμο προσποιούμενος τον Χριστό και προσπαθώντας να τον μιμηθεί σε όλα.

Διαβάστε περισσότερα »
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_200.html

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος, κτήτωρ τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Σουρβιᾶς(14-15/9)

Ο Όσιος Γεράσιμος, κτήτωρ της Ι. Μ. Αγίας Τριάδος

Σουρβιάς (14-15/9) 

 

Του Κων. Α. Οικονόμου δασκάλου   

Ο Γεράσιμος καταγόταν από το χωριό Λεοντάρι της Πελοποννήσου. Από την ηλικία των οκτώ ετών οι γονείς του τον έβαλαν σε Σχολείο για να μάθει τα ιερά γράμματα. Επειδή μάλιστα έδωσε ολόκληρο τον εαυτό του στην ανάγνωση των βίων των Αγίων και ιδιαίτερα των Οσίων Πατέρων, θέλησε να τους μιμηθεί. Έτσι, μόλις ενηλικιώθηκε, απέρριψε τις φροντίδες του κόσμου και έγινε μοναχός. Εν συνεχεία χειροτονήθηκε βαθμιαία αναγνώστης, διάκονος και πρεσβύτερος. Έπειτα αναχώρησε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Από εκεί επέστρεψε, μέσω ξηράς, στην Ελλάδα. Κατά την επιστροφή του φρόντιζε να κηρύσσει το λόγο του Θεού σε πολλές πόλεις και χωριά απ΄ όπου διερχόταν. Έτσι, από πόλη σε πόλη, έφτασε και στα μέρη της Μαγνησίας. Κοντά στη Μακρυνίτσα του Πηλίου υπήρχε ένα μοναστήρι, στο όνομα της Αγίας Τριάδας, που το είχε κτίσει ο Όσιος Διονύσιος (Σουρβιά). 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/14-159.html#more

Ἡ Ἱερουσαλήμ στά χρόνια τοῦ Ἰησοῦ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/08/blog-post_89.html

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_350.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 17 Σεπτεμβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 17 Σεπτεμβρίου  ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr

17 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Σοφίας, Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης, Αγαθοκλείας, των Αγίων Μαξίμου, Θεοδότου και Ασκληπιοδότη, Λουκίας και Γεμινιανού, Θεοδότης της εν Νίκαια, Χαραλάμπου και Παντολέον, Πηλέα και Νείλου, Πατερμούθιου και Ηλία, των Αγίων 100 Μαρτύρων, των Αγίων 50 Μαρτύρων, Ηρακλείδου και Μύρωνος, Αναστασίου Οσίου, Ευξιφίου.

Οἱ Ἁγίες Σοφία, Πίστη, Ἐλπίδα καὶ Ἀγάπη

Ἔζησαν ὅταν αὐτοκράτορας τῶν ρωμαίων ἦταν ὁ Ἀνδριανός.
Ὅταν ἡ τίμια καὶ ἐνάρετη Σοφία χήρεψε, πῆγε μαζὶ μὲ τὶς κόρες της στὴν Ρώμη. Ἐκεῖ ὁ αὐτοκράτορας πληροφορήθηκε ὅτι οἱ τέσσερις γυναῖκες ἦταν χριστιανὲς καὶ διέταξε νὰ τὶς συλλάβουν.
Ἀφοῦ χώρισε τὴν μητέρα ἀπὸ τὰ παιδιά της, ζήτησε νὰ παρουσιασθεῖ μπροστὰ του ἡ δωδεκάχρονη Πίστη. Μὲ δελεαστικοὺς λόγους ὁ Ἀνδριανὸς προσπάθησε νὰ πείσει τὴν Πίστη νὰ ἀρνηθεῖ τὸ Χριστό, ἀλλὰ ἀντιμετώπισε τὸ ἄκαμπτο φρόνημα τῆς νεαρῆς. Τότε ὁ σκληρὸς ἡγεμόνας διέταξε τὸν ἀποκεφαλισμό της.
Τὸ ἴδιο σθένος μὲ τὴν Πίστη ἐπέδειξαν καὶ οἱ ἀδελφές της, ἡ δεκάχρονη Ἐλπίδα καὶ ἡ ἐννιάχρονη Ἀγάπη. Ὁ σκληρὸς Ἀνδριανὸς δὲ δίστασε νὰ διατάξει τοὺς δήμιούς του νὰ ἀποκεφαλίσουν καὶ τὰ ἄλλα δυὸ κορίτσια.
Περήφανη γιὰ τὰ παιδιά της ἡ Σοφία, ἐνταφίασε μὲ τιμὲς τὶς κόρες της καὶ παρέμεινε γιὰ τρεῖς μέρες στοὺς τάφους τους, παρακαλώντας τὸ Θεὸ νὰ τὴν πάρει κοντά του. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὴν προσευχή της καὶ ἡ Σοφία παρέδωσε τὸ πνεῦμά της δίπλα στοὺς τάφους τῶν παιδιῶν της.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/09/17-100-50.html#more

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Πέμπτης 17 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Ἐφεσ. α΄ 1-9 ) 

Χαιρετισμός

1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·

2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Δοξολογία

3 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ,

4 καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ

5 προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,

6 εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ,

7 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ,

8 ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει,

9 γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ

  ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Χαιρετισμός

1 Ὁ Παῦλος, ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πρὸς τοὺς ἁγίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι εἰς τὴν Ἔφεσον, καὶ εἶναι πιστοὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·

2 χάρις καὶ εἰρήνη νὰ εἶναι σ’ ἐσᾶς ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα μας καὶ ἀπὸ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.

Δοξολογία

3 Εὐλογητὸς ἂς εἶναι ὁ Θεὸς καὶ Πατέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς εὐλόγησε ἐν Χριστῷ μὲ κάθε εὐλογίαν πνευματικὴν εἰς τὰ ἐπουράνια,

4 ὅπως καὶ μᾶς ἐξέλεξε ἐν αὐτῷ πρὶν δημιουργηθῇ ὁ κόσμος, διὰ νὰ εἴμεθα ἅγιοι καὶ ἄψογοι ἐνώπιόν του,

5 ἀφοῦ δι’ ἀγάπης μᾶς προώρισε νὰ εἴμεθα υἱοί του διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα πρὸς τὴν εὐαρέσκειαν τοῦ θελήματός του,

6 πρὸς ἔπαινον τῆς ἐνδόξου χάριτός του, μὲ τὴν ὁποίαν μᾶς ἐπροίκισε πλούσια διὰ τοῦ Ἀγαπημένου.

7 Δι’ αὐτοῦἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματός του, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, σύμφωνα πρὸς τὸν πλοῦτον τῆς χάριτός του,

8 τὴν ὁποίαν πλούσια ἐχάρισε σ’ ἐμᾶς μὲ κάθε σοφίαν καὶ φρόνησιν,

9 καὶ μᾶς ἐγνώρισε τὸ μυστικὸν θέλημά του κατὰ τὴν εὐαρέσκειάν του.

Εὐαγγέλιο: (Μαρ. ζ΄ 24-30) 

Θεραπεία μιᾶς ἐθνικῆς κόρης

24 Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἀπῆλθεν εἰς τὰ μεθόρια Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ εἰσελθὼν εἰς οἰκίαν οὐδένα ἤθελε γνῶναι, καὶ οὐκ ἠδυνήθη λαθεῖν.

25 Ἀκούσασα γὰρ γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχε τὸ θυγάτριον αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσα προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ·

26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς, Συροφοινίκισσα τῷ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς.

27 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ἄφες πρῶτον χορτασθῆναι τὰ τέκνα· οὐ γάρ ἐστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ τοῖς κυναρίοις βαλεῖν.

28 Ἡ δὲ ἀπεκρίθη καὶ λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε· καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς τραπέζης ἐσθίουσιν ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν παιδίων.

29 Καὶ εἶπεν αὐτῇ· διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε· ἐξελήλυθε τὸ δαιμόνιον ἐκ τῆς θυγατρός σου.

30 Καὶ ἀπελθοῦσα εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς εὗρε τὸ παιδίον βεβλημένον ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθός.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

Θεραπεία μιᾶς ἐθνικῆς κόρης

24 Ἀπ’ ἐκεῖ ἐσηκώθηκε καὶ ἐπῆγε εἰς τὰ σύνορα τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδῶνος. Ἐμπῆκε εἰς ἕνα σπίτι καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὸ μάθῃ κανείς, δὲν μπόρεσε ὅμως νὰ δθαφύγῃ τὴν προσοχήν.

25 Ἀλλ’ ἀμέσως μιὰ γυναῖκα, τῆς ὁποίας τὸ κοριτσάκι εἶχε πνεῦμα ἀκάθαρτον, ὅταν ἄκουσε γι’ αὐτόν, ἦλθε καὶ ἔπεσε εἰς τὰ πόδια του.

26 Ἦτο δὲ ἡ γυναῖκα εἰδωλολάτρις καὶ κατὰ τὴν καταγωγὴν Συροφοινίκισσα καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ βγάλῃ τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὴν θυγατέρα της.

27 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τῆς εἶπε, «Ἄφησε πρῶτα νὰ χορτάσουν τὰ παιδιά, διότι δὲν εἶναι σωστὸ νὰ πάρωμε τὸ ψωμὶ τῶν παιδιῶν καὶ νὰ τὸ ρίξουμε στὰ σκυλιά».

28 Αὐτὴ δὲ ἀπήντησε, «Ναί, Κύριε, καὶ τὰ σκυλιὰ κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι τρώγουν ἀπὸ τὰ ψίχουλα τῶν παιδιῶν».

29 Καὶ αὐτὸς τῆς εἶπε, «Γι’ αὐτὸ ποὺ εἶπες πήγαινε, ἔχει φύγει τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὴν θυγατέρα σου».

30 Καὶ ὅταν ἐπῆγε εἰς τὸ σπίτι της εὑρῆκε τὸ παιδὶ ξαπλωμένο εἰς τὸ κρεββάτι καὶ τὸ δαιμόνιον εἶχε ἤδη φύγει.