Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 2 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. γ΄8- 12 )

Γαλ. 3,8             προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη.

Γαλ. 3,8                     Επειδή δε η Αγία Γραφή προείδεν ότι από την πίστιν και δια μέσου της πίστεως έμελλεν ο Θεός να δικαιώση και σώση τα έθνη, προανήγγειλε την χαρμόσυνον αγγελίαν στον Αβραάμ, ότι “δια σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη” και όχι μόνον το ιουδαϊκόν.

Γαλ. 3,9             ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ.

Γαλ. 3,9                     Ωστε παίρνουν τας ευλογίας του Θεού και ευλογούνται μαζή με τον πιστόν Αβραάμ όσοι πιστεύουν, είτε Εβραίοι είναι είτε εθνικοί.

Γαλ. 3,10           Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά·

Γαλ. 3,10                   Διότι όσοι ευρίσκονται κάτω από τας τυπικάς διατάξστου Νομου, ευρίσκονται υπό την κατάραν. Επειδή εις αυτόν τούτον τον Νομον έχει γραφή· “είναι καταράμενος καθένας που δεν μένει πιστός και δεν τηρεί όλα όσα είναι γραμμένα στο βιβλίον του Νομου”.

Γαλ. 3,11           ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον· ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.

Γαλ. 3,11                    Οτι δε δια μέσου του μωσαϊκού Νομου κανείς δεν παίρνει την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού, είναι φανερόν. Διότι εις αυτόν τούτον τον Νομον γράφεται, ότι “ο δίκαιος θα ζήση και θα επιτύχη την σωτηρίαν του δια της πίστεως”.

Γαλ. 3,12           ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ᾿ ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς.

Γαλ. 3,12                   Ο Νομος όμως δεν στηρίζεται εις την πίστιν και δεν δίδει δικαίωσιν δια της πίστεως, αλλ' όπως γράφεται εις αυτόν, “εκείνος ο άνθρωπος που ετήρησεν όλα τα προστάγματα του Νομου, αυτός θα ζήση δι' αυτών”. (Κανείς όμως δεν ημπόρεσε ούτε θα ημπορέση να τηρήση όλον τον Νομον, και άρα όλοι ευρίσκονται υπό κατάραν εξ αιτίας των παραβάσεων του).

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιβ΄32- 40 )

Λουκ. 12,32        Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.

Λουκ. 12,32              Μη φοβείσθε σεις, που είσθε μικρόν ποίμνιον, εν συγκρίσει προς το πολύ πλήθος των απίστων, διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να δώση εις σας την βασιλείαν των ουρανών. (Πολύ δε περισσότερον θα σας δώση τα πρόσκαιρα υλικά αγαθά).

Λουκ. 12,33        πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν καὶ δότε ἐλεημοσύνην. ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίζει οὐδὲ σὴς διαφθείρει·

Λουκ. 12,33              Εάν βλέπετε ότι τα υλικά αγαθά σας γίνονται εμπόδιον δια την βασιλείαν των ουρανών, πωλήσατε τα υπάρχοντα σας και δώστε ελεημοσύνην. Και κάμετε έτσι τον ευατόν σας θησαυροφυλάκια που δεν παλαιώνουν ποτέ, θησαυρόν στους ουρανούς που δεν χάνεται, εκεί όπου ο κλέπτης δεν πλησιάζει και ούτε ο σκόρος καταστρέφει.

Λουκ. 12,34        ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται.

Λουκ. 12,34              Διότι, όπου είναι ο θυσαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδία σας.

Λουκ. 12,35        Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι·

Λουκ. 12,35              Ας είναι ζωσμένη η μέση σας και τα λυχνάρια σας πάντοτε αναμμένα· να είσθε δηλαδή έτοιμοι και άγρυπνοι να εκτελήτε το θέλημα του Κυρίου, δια να αποκτήσετε έτσι θησαυρούς στον ουρανόν.

Λουκ. 12,36        καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καὶ κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ.

Λουκ. 12,36              Και σεις είσθε όμοιοι με ανθρώπους, οι οποίοι περιμένουν τον κύριόν των, πότε θα επιστρέψη από τους γάμους, ώστε, όταν έλθη και κτυπήση την θύραν, να του ανοίξουν αμέσως.

Λουκ. 12,37        μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας. ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καὶ ἀνακλινεῖ αὐτούς, καὶ παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς.

Λουκ. 12,37              Μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους, όταν έλθη ο Κυριος, θα τους εύρη να αγρυπνούν. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτός θα γίνη διάκονός των, θα ζώση την μέσην του, δια να μη εμποδίζεται εις τας κινήσστου από τα ενδύματά του, θα τους βάλη να καθίσουν εις την τράπεζαν του φαγητού και αυτός ο ίδιος θα έλθη κοντά τους και θα τους υπηρετήση.

Λουκ. 12,38        καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοί εἰσιν οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι.

Λουκ. 12,38              Και αν έλθη στο δεύτερον τετράωρον της νυκτός και στο τρίτον τετράωρον, κατά τα εξημερώματα, και τους εύρη έτσι, δηλαδή να τον περιμένουν άγρυπνοι, σας λέγω, ότι είναι μακάριοι οι δούλοι εκείνοι.

Λουκ. 12,39        τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ.

Λουκ. 12,39              Τούτο δε το ξεύρετε και σεις, ότι εάν εγνώριζε ο νοικοκύρης ποια ώρα έρχεται ο κλέπτης, θα έμενε άγρυπνος και δεν θα άφινε να ανοιχθή τρύπα στο σπίτι του, δια να μπη μέσα ο κλέπτης και να κλέψη.

Λουκ. 12,40        καὶ ὑμεῖς οὖν γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

Λουκ. 12,40              Και σεις λοιπόν να είσθε πάντοτε έτοιμοι, διότι εις ώραν κατά την οποίαν δεν γνωρίζετε, έρχεται ο υιός του ανθρώπου” (είτε δια του θανάτου ενός εκάστου, είτε κατά την δευτέραν παρουσίαν).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Γέροντας Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Ο άγιος της πλατείας Ομονοίας (1906 – 02/12/1991)

Ο Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας και βαπτίσθηκε Ευάγγελος. Στο σχολείο φοίτησε μόνον δύο χρόνια. Η ασθένεια του δασκάλου και η φτώχεια της οικογένειάς του τον έσπρωξαν να εργασθεί βόσκοντας τα λίγα ζώα της. Λίγο αργότερα, περίπου εννέα χρονών παιδάκι, εργάστηκε στο ανθρακωρυχείο της περιοχής και μετά σ΄ ένα παντοπωλείο γνωστού της οικογένειας, στον Πειραιά. Ο πατέρας του είχε πάει να δουλέψει στη διόρυγα του Παναμά, για να συντηρήσει την οικογένειά του.

Στα χέρια του οκτάχρονου τσοπανόπουλου είχε φτάσει ένα φυλλαιάκι με τον βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη, το οποίο διάβαζε συλλαβιστά. Αυτός ο Άγιος είχε συγκινήσει τον μικρό Ευάγγελο και του είχε δημιουργήσει τον πόθο να τον μιμηθεί. Έτσι, γύρω στα δώδεκα χρόνια του, ξεκίνησε μόνος του κρυφά για το Άγιον Όρος και στο πλοίο συνάντησε τον μετέπειτα Γέροντά του, ιερομόναχο Παντελεήμονα, τον πνευματικό, που ασκήτευε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου στη Σκήτη Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους.

Σ΄ αυτόν τον Γέροντα και τον αυτάδελφό του μοναχό Ιωαννίκιο, ο νεαρός δόκιμος έκανε χαρούμενη και άκρα υπακοή και έτσι σε λίγα χρόνια αξιώθηκε να καρεί μοναχός και να μάθει έμπρακτα τα μυστικά της πνευματικής ζωής.

Αποτέλεσμα της μεγάλης αγάπης του στον Χριστό και στους γέροντές του, της υπακοής και της ασκήσεως του, ήταν να τον επισκεφθεί η Χάρη του Θεού και να του δοθεί σε νεαρή ηλικία το χάρισμα της διοράσεως, δηλαδή της δυνατότητας να βλέπει, όταν η Χάρη του Θεού ενεργούσε, τα αόρατα πράγματα ή πνεύματα ή γεγονότα του παρελθόντος και του παρόντος και μερικές φορές και τα μέλλοντα.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πῶς πρέπει νά μετανοοῦμε

 

Να μην αναβάλλουμε τη μετάνοια για το μέλλον. Μετά το θάνατο δεν υπάρχει διόρθωση.

Του αββά Μάρκου

Αν κάποιος πέσει σε μια αμαρτία και δεν λυπηθεί ανάλογα με το σφάλμα του, εύκολα θα ξαναπιαστεί στο ίδιο δίχτυ.

Όταν αποφεύγεις την κακοπάθεια και τους εξευτελισμούς, μην ισχυρίζεσαι πώς θα μετανοήσεις με άλλες αρετές, γιατί η κενοδοξία και η αποφυγή της κακοπάθειας από τη φύση τους υποδουλώνουν στην αμαρτία ακόμα και με εύλογες προφάσεις.

 

Του αγίου Εφραίμ

Αδελφοί, ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια. Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος, πού δεν έπεσε καθόλου στα δίχτυα του εχθρού. Μακάριος είναι για μένα κι εκείνος πού έπεσε στα δίχτυα του, αλλά κατόρθωσε να τα σκίσει και να του ξεφύγει όσο βρίσκεται στην παρούσα ζωή. Αυτός, ζώντας ακόμα σωματικά, μπόρεσε να ξεφύγει από τον πόλεμο και να σωθεί, όπως ξεγλιστράει το ψάρι από το δίχτυ. Γιατί το ψάρι, και να πιαστεί, αν σκίσει το δίχτυ και ορμήσει προς το βυθό, όσο βέβαια είναι ακόμα στο νερό, σώζεται. Αν όμως το τραβήξουν στη στεριά, τότε πια δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του. Έτσι κι εμείς. Όσο είμαστε σ΄ αυτή τη ζωή, έχουμε πάρει τη δύναμη και την εξουσία από το Θεό να σπάσουμε μόνοι μας τις αλυσίδες των θελημάτων του εχθρού, να πετάξουμε το φορτίο των αμαρτιών μας με τη μετάνοια και να σωθούμε, κερδίζοντας τη βασιλεία των ουρανών.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Παΐσιος γιά Καζαντζάκη

Ἄλλα ἀξιοσημείωτα γεγονότα ἀπὸ τὴν ἀντιαιρετικὴ καὶ ὁμολογητικὴ δράση τοῦ Ὁσίου Παϊσίου.

Ἡ  πίστη καὶ ἡ βεβαιότητα τοῦ Ὁσίου Παϊσίου γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως δὲν προέρχονταν ἀπὸ λογικὲς διεργασίες καὶ ἐπιχειρήματα. Ἦσαν ἐμπειρικές, βιωματικές. Τοῦ ἐμφανίσθηκαν πολλὲς φορὲς ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἡ Παναγία, ἡ Ἁγία Εὐφημία, ὁ ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, γιὰ νὰ ἐνισχύσουν τὴν πίστη του καὶ νὰ τοῦ δώσουν λύσεις σὲ θεολογικὰ καὶ πνευματικὰ προβλήματα ποὺ τὸν ἀπασχολοῦσαν.

Στὰ νεανικά του χρόνια, σὲ ἡλικία δεκαπέντε ἐτῶν, ἀθεϊστικὰ κηρύγματα καὶ ἡ θεωρία τοῦ Δαρβίνου γιὰ τὴν ἐξέλιξη, ποὺ τοῦ ἀνέπτυξε μεγαλύτερος συγχωριανός του, τὸν ἀνάγκασαν νὰ ζητήσει λύση στὴν προσευχή, μὲ τὴν σκέψη «ἂν ὁ Χριστὸς εἶναι Θεός, θὰ μοῦ παρουσιαστῆ νὰ πιστέψω. Μιὰ σκιά, μιὰ φωνή, κάτι θὰ μοῦ δείξει». Καὶ πράγματι τοῦ παρουσιάσθηκε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος τὸν κοίταξε μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ τοῦ εἶπε: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ κἂν ἀποθάνῃ ζήσεται»^. Οἱ λογισμοὶ ἀμφιβολίας ποὺ εἶχε ὁ δεκαπενταετὴς Ἀρσένιος διαλύθηκαν ἀμέσως καὶ στερεωμένος στὴν πίστη μονολογοῦσε ἀναφερόμενος στὸν ἄθεο συγχωριανό του: «Κώστα, ἅμα θέλης τώρα, ἔλα νὰ συζητήσουμε». Καὶ ἐπειδὴ γίνεται λόγος γιὰ ἀθεΐα καὶ ἀθέους ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε τὴν στάση του ἀπέναντι στὸν μεγάλο ἄθεο συγγραφέα Ν. Καζαντζάκη, τὸν ὁποῖο δυστυχῶς, λόγῳ ἀκρίτου τοπικισμοῦ, τιμοῦν πολὺ οἱ συμπατριῶτες του Κρῆτες, ἀκόμη καὶ ἀρχιερεῖς, υἱοθετώντας καὶ ἐνισχύοντας τὶς κατὰ τῆς πίστεως βλασφημίες του, ἀλλὰ καὶ κάποιοι ἄλλοι ἐλευθερόφρονες καὶ «προοδευτικοί» θεολόγοι.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἡ θέση τῆς γυναίκας στή Θεία Λατρεία

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου,Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν-Δρος Θεολογίας

Ὅπως γνωρίζουμε ὅλοι, ὁ Χριστιανισμὸς ἀνύψωσε τὴν γυναίκα καὶ ἐξίσωσε τὰ δύο φύλα. Ὀντολογικά, θεολογικὰ καὶ ὑπαρξιακὰ γκρεμίσθηκε ὁ μεσότοιχος ποὺ χώριζε τὰ δύο φύλα: «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ» (Γαλ. 3, 28), διατρανώνει ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος. Καὶ τοῦτο γιὰ τὸν λόγο ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν σώζεται ὡς φύλο, ἀλλὰ ὡς πρόσωπο.

Μέσα στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία ὁ ἄνδρας κινεῖται ὡς κεφαλή, ὅπως χαρακτηρίζεται καὶ στὴν Ἁγία Γραφή (Α´ Κορ. 11, 3), ἐνῶ ἡ γυναίκα λειτουργεῖ ὡς καρδία. Ὁ Ὅσιος Μάξιμος τὸ προσδιορίζει μὲ σαφήνεια: «Ἀνήρ ἐστιν ὁ τῆς φυσικῆς ἐν πνεύματι θεωρίας ἐπιμελούμενος νοῦς [...] γυνὴ δὲ τοῦ τοιούτου νοός ἐστιν ἡ σύνοικος αἴσθησις» (Πρὸς Θαλάσσιον, 25, PG 90, 332A). Ὁ ἐγκέφαλος διαθέτει τὴν λογική, τὴν κρίση, τὴν σκέψη. Ἡ καρδία διαθέτει τὸ συναίσθημα, τὴν ἀγάπη, τὸ μυστήριο. Ἂν ποτὲ ἤθελε ὁ ἐγκέφαλος –στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμό– νὰ γίνη κι αὐτὸς καρδία ἢ ἡ καρδία νὰ γίνη καὶ αὐτὴ ἐγκέφαλος, τὸ ἀποτέλεσμα θὰ ἦταν νὰ μεταβληθῆ ὁ ὀργανισμὸς αὐτὸς σὲ ἕνα τέρας.

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ πιστεύουμε ἀκραδάντως ὅτι ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ γυναίκα – καρδία ἠθέλησε παντοιοτρόπως νὰ γίνη κι αὐτὴ ἐγκέφαλος – ἄνδρας, ἄρχισε νὰ διαταράσσεται ὁ ὀργανισμὸς τῆς ἀνθρώπινης κοινωνίας καὶ νὰ μεταβάλλεται σὲ τερατῶδες μόρφωμα μὲ τὰ ἀλλοπρόσαλλα ἀποτελέσματα ποὺ ὅλοι γευόμαστε.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός - ΔΙΔΑΧΑΙ

 ΔΙΔΑΧΗ ΣΤ´

Ἁγία Τριάς, Ἐλέησον καὶ Σῶσον Ἡμᾶς. Ἀμήν.

Ὑπεραγία Θεοτόκε, Βοήθησον καὶ Σῶσον Ἡμᾶς. Ἀμήν.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀδελφοί μου, καὶ Θεός, ὁ γλυκύτατός μας αὐθέντης καὶ Δεσπότης, ὁ ποιητὴς τῶν Ἀγγέλων καὶ πάσης νοητῆς καὶ αἰσθητῆς κτίσεως, παρακινούμενος ἀπὸ τὴν ἄμετρον εὐσπλαχνίαν του καὶ ἀπὸ τὴν πολλήν του ἀγάπην ὁποὺ εἶχεν εἰς τὸ γένος μας, σιμὰ εἰς τὰ ἄπειρα καὶ πολλὰ χαρίσματα, ὁποὺ μᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός,

ἐκαταδέχθη καὶ ἔγινε τέλειος ἄνθρωπος ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, ἀπὸ τὰ καθαρώτατα αἵματα τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, διὰ νὰ μᾶς ἐλευθερώση ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ πονηροῦ διαβόλου καὶ νὰ μᾶς κάμη υἱοὺς καὶ κληρονόμους τῆς βασιλείας του, νὰ χαιρώμεθα καὶ νὰ εὐφραινώμεθα μὲ τοὺς ἁγίους Ἀγγέλους πάντοτε, διὰ νὰ μὴ καιώμεθα μὲ τοὺς τρισάθλιους δαίμονας πάντοτε.

Οἱ Ἀπόστολοι Κηρύττουν καὶ ἡ Γῆ Γίνεται Ἐπίγειος Παράδεισος

 

Καθὼς ἕνας ἄρχοντας ὁποὺ ἔχει ἀμπέλια καὶ χωράφια καὶ βάζει ἐργάτας, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ἔχει ἡμᾶς ἀμπέλι. Ἐπῆρε δώδεκα Ἀποστόλους καὶ τοὺς εὐλόγησε καὶ τοὺς ἔστειλε εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Καὶ εἰ μὲν θελήσουν οἱ ἄνθρωποι νὰ περάσουν καὶ ἐδῶ εἰς τοῦτον τὸν μάταιον κόσμον καλὰ καὶ εἰρηνικά, θέλει τοὺς εὐσπλαχνισθῆ ὁ πανάγαθος Θεὸς νὰ τοὺς βάλῃ εἰς τὸν παράδεισον. Τοῦτο τοὺς ἐπαρήγγειλε, νὰ πιστεύωμεν καὶ νὰ βαπτιζώμεθα εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ φυλάγωμεν τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ μας. Εἰς ὁποίαν χῶραν ἐπήγαιναν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ δὲν τοὺς δέχονται οἱ ἄνθρωποι, εἶπεν ὁ Κύριος νὰ τινάζουν τὰ τσαρούχια καὶ νὰ φεύγουν (66). Λαμβάνοντας τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἔτρεξαν ὡς ἀστραπὴ καὶ μὲ ἐκείνην τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἰάτρευαν χωλούς, κουτσούς, τυφλοὺς καὶ δαιμονισμένους καὶ μὲ τὴν προσταγὴν τοῦ Χριστοῦ μας ἀνέστησαν νεκρούς.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Χαιρετισμοί εἰς τόν Ἅγιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη

  Κοντάκιον.

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Τοῦ Παρακλήτου τὸν ναὸν τὸν ἁγιώτατον,καὶ τῆς Πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον ἀνυμνήσωμεν Πορφύριον ἐκ καρδίας.

Ἀγαπᾷ γὰρ καὶ ἰᾶται πάντας, καὶ φρουρεῖ,καὶ πρεσβεύει, ἵνα τύχωμεν θεώσεως.

Ὅθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Ἄσημος καὶ τῷ κόσμῳ ἀφανὴς διετέλεις,ποιμὴν τῶν τοῦ πατρός σου προβάτων.Καὶ τὴν τοῦ Καλυβίτου ζωὴνμελετῶν, ἐν ζήλῳ ἔσπευσας, ὅσιε,

μιμήσασθαι τὸν βίον του·κραυγάζομέν σοι ὅθεν ταῦτα·

 

Χαῖρε, ποιμὴν λογικῶν προβάτων·

χαῖρε, παθῶν κρουνὲ ἰαμάτων.

Χαῖρε, τῆς ἁγνείας ὁ φίλος ὁ ἔνθερμος·

χαῖρε, ἀποῤῥήτων ὁ μύστης ὁ ἔνθεος.

Χαῖρε, σκεῦος καθαρώτατον τῆς τοῦ Πνεύματος μονῆς·

χαῖρε, ὄργανον κατάλληλον θείας χάριτος ῥοῆς.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ὁδηγὸς τοῖς ἀνθρώποις·

χαῖρε, ὅτι ἐξάρχεις ἀθλητῶν ἐν τοῖς κόποις.

Χαῖρε, ἀστὴρ φωτίζων μυστήρια·

χαῖρε, ἡμῖν διδάσκων σωτήρια.

Χαῖρε, Εὐβοίας ὁ ἔνδοξος γόνος·

χαῖρε, δι’ οὗ ἐξαλείφεται πόνος.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Βήμασι σῶν γερόντων ἠκολούθεις ἀσκήσει,τὸν βίον τούτοις ὅμοιον ἔχων.

Καυσοκαλυβίων ἀσκητὴς ἀπαράμιλλος ὑπακοῇ δέδειξαι,διδάσκων ταπεινότατα Θεῷ τοὺς προσκυνοῦντας ψάλλειν·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Γνῶσιν ἄῤῥητον, πάτερ, ὁ Θεὸς δέδωκέ σοι,βραβεύων τὴν ἁγίαν ζωήν σου·

καὶ ἰάσεις παθῶν χορηγεῖ καὶ μυστήριά σε ἐρευνᾶν δίδωσι,ἀνθρώπων εὐεργέτην σε δεικνύς,τῶν κραυγαζόντων οὕτω·

 

Χαῖρε, ὁ μύστης γνώσεως θείας·

χαῖρε, ἐρῶν ζωῆς τῆς ἁγίας.

Χαῖρε, νοημάτων Θεοῦ ὁ ἐξάγγελος·

χαῖρε, ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ ὁ ἰσάγγελος.

Χαῖρε, ὄμμα καθαρώτατον ἐξετάζον τὰ κρυπτά·

χαῖρε, στόμα ἱερώτατον ἑρμηνεῦον μυστικά.

Χαῖρε, τῶν ἱερέων σεμνὸν ἐγκαλλώπισμα·

χαῖρε, τῶν ἀθλουμένων ἐν Ἄθωνι κόσμημα.

Χαῖρε, πολλοῖς παρέχων βοήθειαν·

χαῖρε, λαλῶν ἡμῖν τὴν ἀλήθειαν.

Χαῖρε, σοφὲ ἰατρὲ νοσημάτων·

χαῖρε, πηγὴ τῶν ψυχῆς ἰαμάτων.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Δόκιμος ἀνεδείχθης παλαιστὴς τοῦ Βελίαρ,συντρίψας αὐτὸν τῇ ταπεινώσει.

Καὶ τὸ γέρας τῆς νίκης λαβών,ἀπεστάλης κόσμῳ βοηθός, ὅσιε,ποιμαίνων καὶ ἰώμενος βοῶντας εὐγνωμόνως οὕτως·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Ἔχων ἐν τῇ ψυχῇ σου τὰ χαρίσματα, πάτερ,ἀνέδραμες πρὸς τὴν σὴν πατρίδα.Καὶ ἐν τῇ Χαραλάμπους μονῇ ἀσκούμενος καὶ διακονῶν, ὅσιε,

ἰάτρευες τοὺς πάσχοντας ,ὡς ψάλλειν ἐν χαρᾷ τοιαῦτα·

 

Χαῖρε, χαρὰ ἁπάσης Εὐβοίας·

χαῖρε, καρπὲ πολλῆς εὐσεβείας.

Χαῖρε, ἐρευνῶν μυστικὰ συνειδήσεων·

χαῖρε, διαλύων πλοκάμους συγχύσεων.

Χαῖρε, ἄνθρωπε οὐράνιε, γῆν οἰκήσας ταπεινῶς·

χαῖρε, ἄγγελε ἐπίγειε, δι’ ὃν χαίρει οὐρανός.

Χαῖρε, ὅτι πικρίας καρδιῶν ἀφανίζεις·

χαῖρε, ὅτι χαρὰν καὶ ἐλπίδα χαρίζεις.

Χαῖρε, χορῶν ἀγγέλων ὁ μέτοχος·

χαῖρε, χαρᾶς καὶ λύπης συμμέτοχος.

Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς εὐλογία·

χαῖρε, ἡμῶν ἡ χαρὰ καὶ ὑγεία.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Ζῆλον ἔχων, θεόφρον,ἐπιστρέψαι ὡς πλείους τῇ μάνδρᾳ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ σωθῆναι,εἰς Ἀθήνας ἦλθες ταπεινός·ἐν ναϋδρίῳ δὲ ὑπηρετῶν ἔσῳζες

πολλοὺς εἰς σὲ προστρέχοντας,ὡς κράζειν τῷ Κυρίῳ οὕτως·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Ἤθλεις ἐν Ὁμονοίᾳ καταπλήσσων τοὺς πάντας ,ὡς ἄγγελος οἰκῶν Βαβυλῶνα.Καὶ ἐγένου ἐν ταῖς Ἀθήναις ἰατρὸς καὶ πᾶσιν ὁδηγός, ὅσιε,πολλοὺς Χριστῷ ἀνάγων,ὥστε κράζειν σοι σωθέντας ταῦτα·

 

Χαῖρε, δι’ οὗ ὁ Χριστὸς ὑμνεῖται·

χαῖρε, ἐξ οὗ ὁ ἐχθρὸς φοβεῖται.

Χαῖρε, Ἐκκλησίας Ἑλλάδος τὸ καύχημα·

χαῖρε, τῆς Εὐβοίας λαμπρὸν τὸ διάδημα.

Χαῖρε, ὅτι σὴν καρδίαν ἀεὶ εἶχες καθαράν·

χαῖρε, ὅτι καὶ μυστήρια ἠξιώθης διορᾶν.

Χαῖρε, ὁ τοὺς ἀγῶνας νικηφόρως ἀνύσας·

χαῖρε, τὴν τεθλιμμένην ἀτραπὸν διανύσας.

Χαῖρε, πολλῇ ὑψωθεὶς ταπεινώσει·

χαῖρε, σοφίζων ἁπλοῦς θείᾳ γνώσει.

Χαῖρε, εἰς ὃν Ἀθηναῖοι προστρέχουσι·

χαῖρε, δι’ οὗ εἰς Χριστὸν ἐπιστρέφουσι.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Θαύματα ἐπετέλεις ἀφανῶς ἀσθενέσι ταῖς θείαις προσευχαῖς σου, παμμάκαρ.Καὶ τὰς τῶν ἰαθέντων τιμὰς Γερασίμῳ ἔνεμες σεμνῶς, ὅσιε.Διό σου τὴν ταπείνωσιν ἐδόξαζον Χριστῷ βοῶντες·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Ἴον, μύρον εὐῶδες ἀποπνέον ἐν κόσμῳ, ἐδείχθης, ὁσιώτατε πάτερ.Καὶ λαὸς εὐφραίνετο ἐν σοὶ πάμπολυς πιστῶς σε ἀσπαζόμενος,καὶ κράζων ἐν χαρᾷ τοιαῦτα·

 

Χαῖρε, πολλοὺς ὁ τῇ πίστει στηρίζων·

χαῖρε, ἀγάπην λαοῦ ὁ θερίζων.

Χαῖρε, ἱερέων ὁ τύπος ὁ ἄριστος·

χαῖρε, ὁ κανὼν εὐσεβείας ὁ ἄπταιστος.

Χαῖρε, ἄνθος παραδείσιον ἐξανθῆσαν ἐπὶ γῆς·

χαῖρε, ποταμὲ βαθύῤῥοε εὐσπλαγχνίας καὶ στοργῆς.

Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ σεμνὸς ὑπηρέτης·

χαῖρε, ὑπὲρ ἀλγούντων ἐν δεινοῖς ὁ εὐχέτης.

Χαῖρε, κλεινὸν τῆς χάριτος οἴκημα·

χαῖρε, λαμπρὸν πιστῶν τὸ ἐντρύφημα.

Χαῖρε, οἰκῶν ἐν Θεοῦ Βασιλείᾳ·

χαῖρε, στολίσας πολλοὺς εὐσεβείᾳ.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Κόσμον ὅλον ἠγάπας, εἰ καὶ πάντα ἠρνήθης τὰ τερπνὰ καὶ ἡδέα τοῦ κόσμου.Μύστης ὄντως τῶν ἐν οὐρανοῖς,διηκόνεις πάντας ἐν χαρᾷ, ἅπαντα εὐχαῖς σου ἁγιάζων,καὶ διδάσκων πᾶσι ψάλλειν οὕτως·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Λάμψις ὅλη ἡλίου περιέβαλε, πάτερ,σεπτήν τε πολιὰν κεφαλήν σου,

ἐπισκεπτομένου σε Θεοῦ, χάριτι,ποιοῦντός τε ἰᾶσθαί σε τοὺς ἀσθενοῦντας,ὥστε ψάλλειν·

 

Χαῖρε, πλασθεὶς φωτὸς Θαβωρίου·

χαῖρε, γευθεὶς ζωῆς οὐρανίου.

Χαῖρε, τοῦ Χριστοῦ ἱερεὺς εὐλαβέστατος·

χαῖρε, ἐντολῶν τηρητὴς ἀκριβέστατος.

Χαῖρε, σκήνωμα ἁπλότητος καὶ ἀγάπης θεϊκῆς·

χαῖρε, ἔμπλεως γενόμενος θεωρίας μυστικῆς.

Χαῖρε, ὅτι ἐφάνης ἡ λαμπὰς τῆς ἁγνείας·

χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης κοινωνὸς ἀπαθείας.

Χαῖρε, ὁ χαρὰν πρὸς ὅλους σκορπίσας·

χαῖρε, ὁ Χριστὸν σφοδρῶς ἀγαπήσας.

Χαῖρε, ἀεὶ πρὸς Θεὸν μεσιτεύων·

χαῖρε, Παρθένον ἁγνὴν ἱκετεύων.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Μέγας ἐν τοῖς ὁσίοις ἀθλητὴς ἀνεδείχθης,ταπείνωσιν τὴν ἄκραν ἀσκήσας

καὶ ἀγάπην πολλὴν ἐν ταὐτῷ.Καὶ δαιμόνων φόβος καὶ κλαυθμὸς γέγονας

διώκων τούτους, ὅσιε,ὡς χαίροντας ἡμᾶς συμψάλλει

 

Ἀλληλούϊα.

 

Νοῦς ὁρῶν ταῖς ἀκτίσι Παρακλήτου ἐφάνης καὶ μύστης φοβερῶν καὶ ἀῤῥήτων. Ἑρμηνεύων δ’ ἀνθρώποις αὐτά,καὶ προφήτης ὄντως δέδειξαι, ὅσιε, μηνύων τὰ συμφέροντα τοῖς κράζουσιν ἐν θάμβει οὕτως·

 

Χαῖρε, ἀποῤῥήτων Θεοῦ ὁ προφήτης·

χαῖρε, ὁ τῶν λόγων Χριστοῦ ὑποφήτης.

Χαῖρε, ὁ αἰδέσιμος πᾶσι καὶ τίμιος·

χαῖρε, ἀληθείας ἡ βάσις στερέμνιος.

Χαῖρε, δῶρον τὸ θεόσταλτον, προσφερόμενον ἡμῖν·

χαῖρε, πάντων καταφύγιον ναυαγῶν καὶ ὁ λιμήν.

Χαῖρε, ὁ χορηγῶν τοῖς ἀσθενέσιν ἰάσεις·

χαῖρε, ὁ ἐρευνῶν τὰ μυστικὰ διοράσει.

Χαῖρε, καρπὸν τρυγήσας θεώσεως·

χαῖρε, τυχὼν καλῆς ἀλλοιώσεως.

Χαῖρε, ναὲ οὐρανίου σοφίας·

χαῖρε, στολὴν ὁ πλουτῶν παῤῥησίας.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Ξένα πάντως ποιῶν συ,καταπλήττεις τὸν κόσμον τὸν νοῦν εἰς οὐρανοὺς ἀνατείνων,ἀπελαύνων εὐχῇ δαίμονας φρικτούς,θεραπεύων πάντα πάθη δυσίατα,γνωστὰ ποιῶν ἀπόκρυφα πιστοῖς,οἳ τῷ Χριστῷ βοῶσιν·

Ἀλληλούϊα.

 

Ὅλος ἦσθα ἐν κόσμῳ, καὶ συνάμα μετεῖχες τῆς τοῦ Ἄθωνος τερπνῆς ἐρημίας.Ἡ καρδία σου ἦν ἐν αὐτῇ καὶ οὐδόλως ἀπῆσθα αὐτῆς πνεύματι.Ἐν Καυσοκαλυβίοις κοιμηθέντι δέ, βοῶμεν ταῦτα·

 

Χαῖρε, χαράν, εἰρήνην ὁ ἔχων·

χαῖρε, δ’ ἡμῖν ὁ ταῦτα παρέχων.

Χαῖρε, μοναζόντων ἀσύγκριτον ἄκουσμα·

χαῖρε, ἀσκουμένων ἐν κόσμῳ τὸ καύχημα.

Χαῖρε, ἀηδὼν γλυκύλαλος βίου ἡσυχαστικοῦ·

χαῖρε, ὁ πετῶν χρυσάετος νόου διορατικοῦ.

Χαῖρε, ὅτι ὑδάτων ἐντοπίζεις τὰς φλέβας·

χαῖρε, ὁ καὶ ἀπίστων ἀποσπάσας τὸ σέβας.

Χαῖρε, ἐν ᾧ σεμνύνονται γέροντες·

χαῖρε, δι’ οὗ καθαίρονται πταίοντες.

Χαῖρε, πολλῶν ἀσθενῶν ἡ ὑγεία·

χαῖρε, Χριστοῦ ἀληθὴς μαρτυρία.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Πάτμῳ ἀποκαλύψεις ἠξιώθης ἰδεῖν τεκαὶ ἀκοῦσαι ὡς ὁ Ἰωάννης.Καὶ ἀρθεὶς ἐν ἐκστάσει μικρᾷ,ἐθεώρεις πάντα φοβερά, ὅσιε,καὶ ἔμφοβος πρὸς Κύριον ἐβόας εὐγνωμόνως οὕτως·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Ῥώμην ἔχων ἐξ ὕψους Παρακλήτου τε χάριν,ἐδείχθης θεοφόρος ἐν κόσμῳ. Τὴν τοῦ μύρου ἀπέπνεις ὀσμήν·ἐθεάθης πάσχοντας ἐπισκέπτεσθαι, ἁγίους δ’ ὑποδέχεσθαι. Θαυμάζοντες διὸ βοῶμεν·

 

Χαῖρε, ὁ θείας ἰδὼν ὁράσεις·

χαῖρε, παρέχων ἡμῖν ἰάσεις.

Χαῖρε, καθ’ ὕπαρ ὁ ἁγίους δεχόμενος·

χαῖρε, ἀθέατος ἀέρι πετόμενος.

Χαῖρε, ἅγιε ἐγκόσμιε ταπεινώσει ὑψωθείς·

χαῖρε, πάμπολλα χαρίσματα Παρακλήτου ὁ δεχθείς.

Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς καρδίας ἡδύνας·

χαῖρε, ἀσθενειῶν σου ὑπομείνας ὀδύνας.

Χαῖρε, πηγὴ ἰάματα βρύουσα·

χαῖρε, αὐγὴ ἐρέβη φωτίζουσα.

Χαῖρε, ὁ γνοὺς τὸν Θεὸν καὶ ποθήσας·

χαῖρε, πολλοὺς εἰς Χριστὸν ὁ ζωγρήσας.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Σάλον τὸν ἐν καρδίαις καταπαύεις εὐχαῖς σου, γαλήνην χορηγῶν ἡμῖν, πάτερ.Καταυγάζεις σκότος τοῦ νοὸς καὶ ἐμπνέεις ὕμνους πρὸς Θεόν, ὅσιε. Διόπερ εὐγνωμόνως ἀνυμνοῦντες τῷ Θεῷ βοῶμεν·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Τέλειος ἀπεδείχθηςὡς ποιμὴν τῶν ἀνθρώπων,τὴν ψυχήν σου τιθεὶς ὑπὲρ τούτων. Ἀποκόπτων γὰρ θέλημα σόν, ἐμαρτύρεις καθ’ ἡμέραν, ὅσιε,

γενόμενος διάκονος τῶν ἐν χαρᾷ πρός σε βοώντων·

 

Χαῖρε, Χριστὸν ἐν πόθῳ ζητήσας·

χαῖρε, αὐτοῦ τῇ πίστει ἀθλήσας.

Χαῖρε, ἀπαθείας λαμπρὸν ἐνδιαίτημα·

χαῖρε, ἐκπληρῶν εὐσεβούντων πᾶν αἴτημα.

Χαῖρε, νοῦς ὁ καθαρώτατος μυστηρίων θεωρός·

χαῖρε, πάντων, ἐν πολέμοις τοῦ Βελίαρ, ὁ φρουρός.

Χαῖρε, ὁ ἀψηφῶν τὰς ἀπειλὰς τοῦ δολίου·

χαῖρε, ὁ ἐντρυφῶν ἐν διδαχαῖς τοῦ Κυρίου.

Χαῖρε, σεπτὴ εἰκὼν τῆς πραότητος·

χαῖρε, πολλῆς τυχὼν ἱλαρότητος.

Χαῖρε, δι’ οὗ Ἐκκλησία ὑμνεῖται·

χαῖρε, δι’ οὗ ἀπιστία κλονεῖται.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Ὕμνους εὐχαριστίας,ἐκ δεινῶν λυτρωθέντες, προσφέρομεν τῇ σῇ εὐσπλαγχνίᾳ. Ἀγαπήσας γὰρ ὡς τέκνα ἡμᾶς, τὰς ἀγκάλας εἶχες ἀνοικτάς, ὅσιε,ἀεὶ τοῦ θάλπειν ἅπαντας καὶ στέγεις τοὺς πρὸς Κύριον βοῶντας·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Φωτοφόρος ἐφάνης προσευχόμενος, πάτερ,ἐκπλήξας εὐσεβεῖς σὲ ἰδόντας.

Τὸ γὰρ ἄϋλον ἤστραπτε φῶς χορηγόν σοι γνῶσιν ἐρευνᾶν ἄῤῥητα,

ἰᾶσθαί τε νοσήματα τῶν μελῳδούντων σοι τοιαῦτα·

 

Χαῖρε, λαμπὰς Χριστοῦ πυρφόρε·

χαῖρε, πατὴρ ἀληθῶς Χριστοφόρε.

Χαῖρε, εὐσεβείας πηγὴ ἡ ἀστείρευτος·

χαῖρε, ἀληθείας φωνὴ ἀδιάψευστος.

Χαῖρε, ὅτι σῷ χαρίσματι Κύπρῳ εἶδες εἰσβολήν·

χαῖρε, ὅτι ἀποτρέπεις τῶν δαιμόνων προσβολήν.

Χαῖρε, τὴν ἡσυχίαν ἐκ ψυχῆς ὁ ποθήσας·

χαῖρε, ποιμαντικὴν ταπεινῶς ὁ ἀσκήσας.

Χαῖρε, Χριστῷ τὴν ἀγάπην ἐκφαίνων·

χαῖρε, ψυχὰς τεθλιμμένων εὐφραίνων.

Χαῖρε, μονῆς σου φρουρὸς καὶ προστάτης·

χαῖρε, πολλῶν ἐν δεινοῖς παραστάτης.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Χάριν ἔλαβες, πάτερ, καὶ πηγὰς ἐντοπίζειν ὑδάτων, ἐν τῷ βάθει γῆς ὄντων.Καὶ πολλοῖς ὑπέδειξας αὐτάς, ὥστε γεωλόγους ἀπορεῖν, ὅσιε, χαίρειν δὲ γαιοκτήμονας καὶ κράζειν εὐχαρίστως·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Ψάλλοντες εὐφροσύνως χαρισμάτων σου πλῆθος, ὑμνοῦμεν Παναγίαν Τριάδα.Ὑπ’ αὐτῆς ἀνεδείχθης ἀνὴρ διορατικὸς καὶ βρύων ἰάματα, φωτίζων τε μυστήρια,ἐμπνέων δὲ βοᾶν σοι πάντας·

 

Χαῖρε, πασῶν ἀρετῶν ἡ ἀκρότης·

χαῖρε, ζωῆς ἐν ἁγνείᾳ πιστότης.

Χαῖρε, εὐσεβείας θεμέλιος ἄῤῥηκτος·

χαῖρε, ἀληθείας κρουνὸς ὁ ἀείρυτος.

Χαῖρε, κρίνον τὸ ἡδύπνοον παραδείσου μυστικοῦ·

χαῖρε, ἄστρον φαεινότατον οὐρανοῦ πνευματικοῦ.

Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης καὶ δόξα·

χαῖρε, τοῦ ἀντιπάλου συντρίβων τὰ τόξα.

Χαῖρε, Εὐβοίας ὁ θεῖος Εὐάγγελος·

χαῖρε, χαρᾶς, ἐλπίδος τε ἄγγελος.

Χαῖρε, παθῶν μιαρῶν ὁ καθαίρων·

χαῖρε, ψυχὰς πρὸς οὐράνια αἴρων.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Ὦ τρισόλβιε πάτερ, ἀσκητῶν ὡραιότης,Πορφύριε, ἁπάντων προστάτα· (γ΄)

μετ’ ἀγγέλων Χριστὸν ἀνυμνῶν,μετανοίας δάκρυα ἡμῖν πάρεχε,καὶ Παραδείσου αἴτησον ἀπόλαυσιν τοῖς συμβοῶσιν·

 

Ἀλληλούϊα.

 

Καὶ αὖθις τὸ Κοντάκιον.

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

 

Τοῦ Παρακλήτου τὸν ναὸν τὸν ἁγιώτατον,

καὶ τῆς Πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον

ἀνυμνήσωμεν Πορφύριον ἐκ καρδίας.

Ἀγαπᾷ γὰρ καὶ ἰᾶται πάντας, καὶ φρουρεῖ,

καὶ πρεσβεύει, ἵνα τύχωμεν θεώσεως.

Ὅθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

 

Δίστιχον.

 

Παράσχου, Πορφύριε, χαράν, ὑγείαν τῷ, χαῖρε, βοῶντί σοι νῦν Εὐαγγέλῳ.

Πηγή

 

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/11/blog-post_97.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/