Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 8 Μαΐου


 Ἀπόστολος: ( Α΄ Ἰωάν. α΄1- 7 )
Α Ιω. 1,1           Ὅ ἧν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς·
Α Ιω. 1,1                    Δια τον Υιόν και Λογον του Θεού, ο οποίος υπήρχε προαιωνίως, προ πάσης πνευματικής και υλικής δημιουργίας, τον οποίον ηκούσαμεν με τα αυτιά μας και τον είδαμεν καλά με τα ίδια μας τα μάτια, και είδαμε και ξαναείδαμε πολλές φορές, και αι χείρες μας εψηλάφησαν, δια τον ενυπόστατον Λογον, ο οποίος έχει προαιωνίως την ζωήν και μεταδίδει ζωήν.
Α Ιω. 1,2           καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον, ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν·
Α Ιω. 1,2                    -Και αυτή η ενυπόστατος ζωή έλαβε την ανθρωπίνην φύσιν και εφανερώθη μεταξύ μας και την έχομεν ίδει με τα μάτια μας και δίδομεν επίσημον μαρτυρίαν και σας αναγγέλλομεν την αιωνίαν ζωήν, που υπήρχε πάντοτε πλησίον του Πατρός και εφανερώθη εις ημάς τους Αποστόλους και πολλούς άλλους ανθρώπους.
Α Ιω. 1,3           ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ᾿ ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Α Ιω. 1,3                    Αυτόν, λοιπόν, που έχομεν ίδει και ακούσει, και είμεθα κατά πάντα αξιόπιστοι μάρτυρες, κηρύττομεν εις σας, δια να έχετε μέσω του Χριστού μαζή μας στενόν σύνδεσμον και ενεργόν συμμετοχήν. Αυτή δε η συμμετοχή και ο σύνδεσμος μαζή μας είναι συμμετοχή, επικοινωνία και σύνδεσμος με τον Θεόν Πατέρα και με τον Υιόν αυτού, τον Ιησούν Χριστόν.
Α Ιω. 1,4           καὶ ταῦτα γράφομεν ὑμῖν, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη.
Α Ιω. 1,4                    Και αυτά σας τα γράφομεν δια να είναι πλήρης και τελεία η χαρά μας, που πηγάζει από αυτήν ακριβώς την στενήν επικοινωνίαν με τον Θεόν, και μεταξύ μας.
Α Ιω. 1,5           Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς ἐστι καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία.
Α Ιω. 1,5                    Και αυτή είναι η υπόσχεσις, την οποίαν έχομεν ακούσει από αυτόν τον Υιόν και σας αναγγέλλομεν, ότι ο Θεός είναι φως, το απόλυτον φως της απείρου αγιότητος και πάσης τελειότητος και δεν υπάρχει εις αυτόν σκότος ούτε ίχνος σκότους, ουδεμία, ούτε η παραμικροτέρα, κηλίς ατελείας.
Α Ιω. 1,6           ἐὰν εἴπωμεν ὅτι κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατῶμεν, ψευδόμεθα καὶ οὐ ποιοῦμεν τὴν ἀλήθειαν·
Α Ιω. 1,6                    Εάν, λοιπόν, είπωμεν ότι έχομεν στενόν σύνδεσμον και επικοινωνίαν με αυτόν, αλλά ζώμεν μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και της αγνοίας και έχομεν συμπεριφοράν αμαρτωλήν, τότε ψευδόμεθα και ούτε έχομεν ως φρόνημά μας την αλήθειαν ούτε και την τηρούμεν.
Α Ιω. 1,7           ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν, ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί, κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ ἀλλήλων, καὶ τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.
Α Ιω. 1,7                    Εάν όμως ζώμεν και συμπεριφερώμεθα σύμφωνα με το φως της θείας αληθείας, όπως ζη και υπάρχει πάντοτε μέσα στο απόλυτον ηθικόν φως αυτός ούτος ο Θεός, τότε έχομεν στενήν σχέσιν και κοινωνίαν μεταξύ μας και το αίμα του Ιησού Χριστού, του Υιού του, που εχύθη κατά την σταυρικήν θυσίαν, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτίαν. 

Εὐαγγέλιο: ( Ίωάν. ιθ΄25- 27, κα΄24- 25 ) 
Ιω. 19,25           Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή.
Ιω. 19,25                   Οι μεν στρατιώται αυτά έκαμαν. Εστάθηκαν δε πλησίον στον σταυρόν του Ιησού η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και η Μαρία η Μαγδαληνή.
Ιω. 19,26           Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρὶ αὐτοῦ· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου.
Ιω. 19,26                  Ο Ιησούς τότε, όταν είδε την μητέρα του και τον μαθητήν, τον οποίον ιδιαιτέρως αγαπούσε, να στέκη εκεί κοντά, είπεν εις την μητέρα του· “γύναι, αυτός θα είναι ο υιός σου απ' εδώ και πέρα”.
Ιω. 19,27           εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια.
Ιω. 19,27                   Επειτα λέγει στον μαθητήν· “ιδού η μητέρα σου”. Και από εκείνην την ώρα επήρεν αυτήν ο μαθητής στο σπίτι του.
Ιω. 21,24           Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ.
Ιω. 21,24                  Αυτός είναι ο μαθητής εκείνος, που δίδει την μαρτυρίαν δι' όλα αυτά και που τα έγραψεν στο Ευγγέλιόν του. Και γνωρίζομεν καλά ότι είναι αληθινή η μαρτυρία του.
Ιω. 21,25           ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. ἀμήν.
Ιω. 21,25                   Υπάρχουν δε και πολλά άλλα, όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν ήθελαν γραφή ένα προς ένα, νομίζω ότι ολόκληρος ο κόσμος με τας βιβλιοθήκας του δε θα εχωρούσε τα βιβλία, που θα εγράφοντο. Πράγματι”.

Μπορεί κάποιος νά σταματήσει τόν θάνατο; Σέ ποιόν ἄνθρωπο χρειάζονται οἱ νεκροί, σέ ποιόν πολιτισμό; Σέ κανένα πολιτισμό, σέ κανέναν ἄνθρωπο. Χρειάζονται μόνον σ’ Ἐκεῖνον, πού οἱ ἄγγελοί Του μαζεύουν τίς ψυχές τῶν νεκρῶν καί τίς μεταφέρουν μπροστά στό θρόνο Του, κάθε μέρα καί κάθε ὥρα, ἄγιοι ἀδελφοί μου.


- Ακούω τούς ψιθύρους σας, άγιοι αδελφοί, ακούω καί σωπαίνω.

Ψιθυρίζετε δειλά γιά τήν πρόοδο της ανθρωπότητας καί του πολιτισμού καί γιά την ευτυχία πού θά εγκαθιδρύσουν η πρόοδος καί ο πολιτισμός στη γη. Σάς ρωτούν κάποιοι: Άραγε δέ μπορεί αύτό νά έρθει σέ αρμονία μέ τη διδασκαλία του Χριστού καί τήν Εκκλησία Του; Τί νά σας απαντήσω σ’ αύτό καί τί νά σας πω; Άνοιξε ο Θεός τα στήθη της δημιουργημένης φύσης καί αποκάλυψε στούς ανθρώπους αφάνταστα μυστήρια. Έτσι οι άνθρωποι έφθασαν σέ πολλές ανακαλύψεις. Αυτό πού ο σοφός Σολομών δέν μπορούσε νά γνωρίζει, ούτε οι Φαραώ, ούτε οι "Ελληνες νά συλλάβουν, τό έμαθαν οι σύγχρονοι άνθρωποι. Αυτό πού ο Σωκράτης καί ο Πλάτων δέ μπορούσαν καν να ονειρευτούν, είναι σήμερα γνωστό στόν κάθε εργάτη της Αμερικής.

Αλλά ποτέ δέ θά τά είχαμε μάθει, εάν ο Θεός δε μας τά είχε αποκαλύψει. Λίγοι είναι οι μορφωμένοι άνθρωποι πού τό αναγνωρίζουν αυτό. Ενώ εκείνοι πού δέν τό αναγνωρίζουν, συγχαίρουν καί δοξάζουν τούς εαυτούς τους γιά τίς ανακαλύψεις τους, λές καί αυτό ακριβώς πού ανακάλυψαν το δημιούργησαν μόνοι τους, καί όχι ότι απλά τό «ανακάλυψαν». Τό μόνο έξυπνο είναι ότι δέν μπορούν νά το αποκαλέσουν μέ άλλο όνομα παρά μέ τή λέξη «ανακάλυψη». Ο άνθρωπος, λοιπόν, δέν μπορεί κάτι άλλο παρά νά ανακαλύψει αυτό που ο Δημιουργός δημιούργησε καί γιά καιρό έκρυβε άπό τούς άνθρώπους. Ένώ οι άλαζόνες εφευρέτες μοιάζουν μέ τήν υπηρέτρια πού υπερηφανεύεται όταν ανακαλύψει παράξενα κοσμήματα στό δωμάτιο της απούσας κυρίας της.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ «Δικός μου εἶσαι ρέ… Δικός μου… Ἀκοῦς;» (γέρων Νεῖλος Ἁγιοφαραγγίτης)


Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ «Δικός μου εἶσαι ρέ… Δικός μου… Ἀκοῦς;» (γέρων Νεῖλος Ἁγιοφαραγγίτης)

Ἡ τελευταία μάχη μὲ τὸν διάβολo τοῦ Γέροντος Νείλου τοῦ Ἁγιοφαραγγίτου

Τοῦ Ἀρχιμ. Ἀντωνίου Φραγκάκη,
Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Γορτύνης καὶ Ἀρκαδίας
ΠΗΓΗ: romfea.gr

.             Ἦταν μεσημέρι Μεγάλης Τρίτης 2016.
.             Φευγαλέα λόγῳ τῆς ἐργασιακῆς πληρότητας ποὺ ἐπέβαλλαν οἱ ρυθμοὶ τῶν Ἁγίων ἡμερῶν, ἐπισκεφθήκαμε στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου τὸν παλαίμαχο ἀγωνιστὴ τῆς ἐρήμου Γέροντα Νεῖλο (Θεόδωρο) τὸν Ἁγιοφαραγγίτη.
.             Τὸν βρήκαμε καταπονημένο σωματικά, σχεδὸν ξέπνοο, ἐξουθενωμένο ἀπὸ τὴν βαριὰ καὶ ἐπίπονη νόσο ποὺ ταλαιπώρησε τὸ ἀραχνῶδες χοϊκό του περίβλημα ἀλλὰ ὡρίμασε ἀπόλυτα τὴν γενναία του καὶ ἐν-Χριστωμένη ψυχή.
.             Παρὰ τὴν σωματικὴ ταλαιπωρία ἦταν θαλερότατος ψυχικά, σὲ μάχιμη ἑτοιμότητα καὶ μὲ τὴν συνήθη ὑψιπετοῦσα καρδιὰ καὶ πνευματικὴ ἀκμαιότητα.
.             Ἡ ἄνεση ποὺ μᾶς χορηγοῦσε ὁ στενότατος πνευματικὸς σύνδεσμος, ποὺ εἶχε ἀναπτυχθεῖ ἀνάμεσά μας τώρα καὶ ἀρκετὰ χρόνια, ἔδινε γιὰ μία ἄλλη φορὰ τὴν δυνατότητα νὰ ρουφήξουμε κάτι ἀπὸ τὸ νέκταρ τῆς ἐρήμου, τώρα ποὺ κατασταλαγμένο καὶ συνολικὸ ξεχυνόταν ἀπὸ τὸν κρατήρα τῆς ἄσκησης καὶ τοῦ πόνου, στὴν περίλαμπρη δεξαμενὴ τῆς αἰωνιότητας.
.             Κάποια στιγμὴ παρατήρησα ὅτι ὁ Γέροντας ὁλοπόρφυρος στὸ πρόσωπο καὶ μὲ κάποια ἐναγώνια ἐπιμονή, ἔφτυνε μέσα ἀπὸ τὴν μάσκα τοῦ ὀξυγόνου καὶ κάτι ψιθύριζε.
.             Ἡ μεταξύ μας ἀγάπη μοῦ ἔδωσε τὴν ἄνεση τοῦ ἐρωτήματος:
– Γέροντα, γιατί προσπαθεῖς νὰ φτύνεις συνέχεια μέσα ἀπὸ τὴν μάσκα τοῦ ὀξυγόνου;
.             Γέροντας: – Φτύνω τὸν ἀόρατο… νά ᾽ξερες τί μοῦ κάνει; Ἔχω νὰ κοιμηθῶ πέντε μερόνυχτα…
– Τί σοῦ κάνει Γέροντα;
.             Γέροντας: Εἶναι συνεχῶς ἀπέναντί μου. Μὲ βρίζει καὶ μὲ ἀπειλεῖ… Ἡ μορφή του εἶναι τόσο ἀπαίσια, ποὺ ἂν δὲν ἐνδυναμώσει ὁ Θεός, δὲν ἀντέχει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἀγριότητα τῆς παρουσίας του…
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.Ἀμμᾶδες στήν γυναικεία μονή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στό νησί τοῦ Θεολόγου ..Μοναχή Χριστοδούλη ἡ ἔγκλειστος




Μοναχή Χριστοδούλη η έγκλειστος


Την γνώρισα στα υστερνά της. Το εργόχειρό της ήταν ιερορράπτρια. Δεν ήτανε σπουδαία στο εργόχειρό της, αλλ’ η φτωχολογιά εκεί κατέφευγε. Σ’ όλους τους μαθητές της Πατμιάδος Σχολής αυτή έραβε τα ρασάκια. Με τα λίγα έσοδά της συντηρείτο, γιατί το μοναστήρι ήταν ιδιόρρυθμο καί δεν εκάλυπτε τις ανάγκες των αδελφών τής Μονής.

Κάθε φορά που πήγαινα στην γυναικεία Μονή, η Χριστοδούλη πίσω από την πύλη περίμενε κάποιον να βρει να αγγαρεύση είτε γιά λίγο ψωμί είτε γιά διάφορα τρόφιμα. Έβαζα κακό λογισμό: «Μά πέντε βήματα είναι ο φούρνος καί το μαγαζί καί περιμένει εμένα να της ψωνίσω;». Κάθε φορά έδινε καί φιλοδώρημα. Προσπαθούσα να τό αποφύγω. Λίγες φορές τό πέτυχα. Επιμένοντας πώς είναι ευλογία της Παναγίας, μέ έκαμπτε να το πάρω.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πορίσματα ΚΗ’ Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης μέ θέμα «Αἱρετικές καί ἀπο­κρυ­φι­στι­κές θεωρήσεις περί ἀνθρώπου καί ἀνθρώπινα δικαιώματα»


ΚΗ’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη

Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΕΩΣ
Ἡ ΚΗ’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγματοποιήθηκε, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριω­τά­του Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλ­λά­δος κ. Ἱερωνύμου, στό Παπαστράτειο Μέγαρο στό Ἀγρίνιο, ἀπό 31 Ὀκτωβρίου ἕως 2 Νοεμβρίου 2016, μέ τή φιλόξενη φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ καί ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μη­τρο­πο­λί­του Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνατίου, Προέδρου τῆς Συ­νο­δι­κῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, μέ θέμα: «Αἱρετικές καί ἀ­πο­κρυ­φι­στι­κές θεωρήσεις περί ἀνθρώπου καί ἀνθρώπινα δικαιώματα», μετά ἀπό ἐκτενῆ συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων, ἐ­νέ­κρι­νε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα Πορίσματα:
Τίς τελευταῖες δεκαετίες ὑποστηρίζεται ἀπό ὅλο καί περισσότερους, ὅτι ἔχουμε ἤδη εἰσέλθει στόν αἰώνα τῆς ἀνθρωπολογίας, τῆς ἐκ νέου ἐνασχόλησης καί τοῦ ἰδιαίτερου ἐνδιαφέροντος τῆς θεολογίας γιά τόν ἄνθρωπο. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ σύγχρονη θεολογική πρόκληση εἶναι ἀνάγκη, ὄχι μόνο νά ἐκθέτει τό περιεχόμενο τῆς πίστεως, ἀλλά καί νά ἀπαντᾶ στό καίριο ἐρώτημα τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος σήμερα καί πῶς θά διασωθεῖ ὁ πολιτισμός του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης - Περί Ἀμελείας, Φόβου, Δειλίας, Προδοσίας καί Λιποταξίας (Ἐπιστολή 9η - 11η)


 9η Επιστολή

 Η Εύα διετάχθη να μη φάγη από τον απηγορευμένον καρπόν, κατόπιν ήλθεν εις την θεωρίαν του, τον είδε, ενικήθη, έφαγε και απέθανεν εκ Θεού. Είδε λοιπόν και ενικήθη, την ενίκησεν η επιθυμία της 
απολαύσεως, έγινε πάλη μέσα της και η φιλαυτία την ώθησε εις την γεύσιν, διότι δεν προέκρινε την στέρησιν χάριν της υπακοής. Ο Θεός αυτούς που θα σώση, αυτούς που ζητούν το έλεός Του, δεν τους θέλει κούτσουρα, ουδέ ανάνδρους και δειλούς, ουδέ αδοκιμάστους.
Πρόκειται περί θείας κληρονομίας δια πεπαιδευμένους Χριστιανούς. Λοιπόν θέτει ημάς ενώπιον πειρασμών, όπως γνωσθή η υπακοή μας εις τας εντολάς Του. Ο φωτισμός Του είναι εντός μας, η γνώσις του θελήματός Του μας διδάσκεται δια των Γραφών, η συνείδησις πάλιν ως πυξίς μας οδηγεί. Όλα τα ως άνω μας φωτίζουν εμπρός εις τον πειρασμόν. Όταν όμως υπερισχύη η προαίρεσίς μας εις το κακόν, τότε δεν υπακούομεν εις τας εντολάς Του. Επλάσθημεν αυτεξούσιοι και το αυτεξούσιον δεν καταδυναστεύεται. Και ως τοιούτοι, εάν εφοβούμεθα τον Θεόν, δεν θα επίπτομεν εις τον πειρασμόν, και εάν δεν αγαπούσαμε τον εαυτόν μας περισσότερον του Θεού, δεν θα εκκλίναμεν εις την αμαρτίαν. Αλλά η αγαθότης Του δεν άφησε και τας πτώσεις χωρίς φάρμακον ανορθώσεως, και ως εκ τούτου πάλιν επανερχόμεθα και γίνεται νίκη δια πτώσεως.
Δικαίους ονομάζει η Γραφή πάντας τους βιάζοντας εαυτούς να σωθούν, δικαιωθέντας δια πίστεως. Δεν θα τους αφήση να πέσουν, καθ’ ότι αγωνίζονται καλώς, δεν θα τους αφήση εις πειρασμόν υπέρ την δύναμίν των, όταν καταβάλλουν κάθε προσπάθειαν υπομονής.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ὁδὸς ἁγιασμοῦ κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία


Ἀρχιμ. Μαξίμου Κυρίτση, Ἡγουμένου 

Ἱ. Μ. Ὁσίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ
Ὅταν μιλᾶμε ὡς ὀρθοδοξοι γιά ἁγιασμό ἑννοοῦμε βασικά δυό παράγοντες πού ἐνεργοῦν: 1) Ἡ ἀνθρώπινη θέληση καί ἀσκητική, καί 2) Ἡ θεία ἐνέργεια, πού ἐνεργεῖ ὡς δωρεά ἀπό τόν Τριαδικό Θεό. Ἀρχικά τοποθετεῖ ὁ ἄνθρωπος μέ τήν πίστη στόν Θεό τόν ἑαυτό του στήν κρίση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέ τή διδασκαλία Του: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλ› εἰς τὸν πέμψαντά με» καί «ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά με… Ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ρήματά μου, ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὅν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτόν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ›› (Ἰωάν. 12,44). Αὐτός πού τοποθετεῖ τόν ἑαυτό του ἐπάνω στήν ἀληθινή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ πορεύεται στή ζωή τοῦ φωτός καί τοῦ ἁγιασμοῦ. Ἀρχίζει μιά συνειδητή καλλιέργεια πνευματικῆς ζωῆς μέ τή βοήθεια ἐμπείρου πνευματικοῦ. Γνήσια πνευματική ζωή μποροῦμε νά ὀνομάσουμε τή ζωή τήν ἀφανῆ, τή διακριτική καί αὐτή πού ἐμβαθύνει συνεχῶς στό βάθος τῆς καρδιᾶς. Αὐτή πού «ἐν τῷ κρυπτῷ» ἀναζητεῖ τόν Θεό νά Τόν γνωρίσει. Ἀσκεῖ τόν ἑαυτό του... ὁ ἄνθρωπος νά αὐτοπροσφέρεται στόν Θεό, ἀναγνωρίζοντας συνεχῶς «ἐν αἰσθήσει καρδίας» τήν ἀδυναμία του.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀπό τό Συναξάρι –Ἅγιος Πανάρετος ἐπίσκοπος Πάφου


Ο άγιος Πανάρετος ήταν επίσκοπος Πάφου της Κύπρου κατά τον 18ο αιώνα. Άξιος του ονόματός του, ήταν ενδεδυμένος με όλες τις αρετές, όχι μόνο εκείνες του άγρυπνου και πονετικού απέναντι στο ποίμνιό του ιεράρχη, αλλά και με εκείνες ενός ασκητή, επιδιδόμενος κρυφά σε αγώνες αντάξιους των Πατέρων της ερήμου. Προφασιζόμενος το εύθραστο της υγείας του, έτρωγε λίγο, μια φορά την ημέρα, μετά τον εσπερινό, και στη συνέχεια αποσυρόταν στο δωμάτιό του, όπου περνούσε ορθός όλη την νύχτα προσευχόμενος. Όταν έφθασε στο τέλος του βίου του, έσκαψε ο ίδιος τον τάφο του, φόρεσε λευκά νεκρικά ενδύματα και είπε να καλέσουν τον πρώην μητροπολίτη Καρπάθου για να εξομολογηθεί και να λάβει την θεία Κοινωνία· κατόπιν εκοιμήθη εν ειρήνη αφού ευλόγησε τον λαό του.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὀρθόδοξος Σταυρός πού βρέθηκε μέσα σέ κορμούς στήν περιοχή NIZHNY NOVGOROD




ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ  ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΟΡΜΟΥΣ ΣΤΗΝ  ΠΕΡΙΟΧΗ NIZHNY NOVGOROD


ΣΤΟ Gorodetsky ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ περιοχής Nizhny Novgorod Η Lyudmila Fedorovna Λεμπέντεβα ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΥΠΟΣΤΕΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΞΥΛΑ. Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΞΥΛΟ ΕΛΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟ ΧΩΡΙΣΕΙ ΣΕ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

7 Μαΐου Συναξαριστής. Ἀνάμνηση τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπὶ Κωνσταντίου, Κοδράτου Μάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Ρουφίνου καὶ Σατορνίνου Μαρτύρων, Μαξίμου Μάρτυρος, Ἰουβεναλίου Μάρτυρος, Ἀκακίου τοῦ κεντυρίωνος, Φλαβίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Ἁγίων Μαρτύρων Αὐγούστου καὶ Αὐγουστίνου αὐταδέλφων, Ἰωάννου Ὁσίου καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰωάννου τοῦ Ψυχαΐτου, Ταρασίου τοῦ Ἐρημίτου καὶ Θαυματουργοῦ, Μετάθεση τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου, Νείλου Ὁσίου, Νείλου Ὁσίου (ἕτερος), Ἀλεξίου τοῦ Ὑπερασπιστοῦ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Λιοῦμπεχ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Ζίροβιτς.

Ἀνάμνηση τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπὶ Κωνσταντίου.

Ἡ ἐμφάνιση αὐτὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι ἡ δεύτερη καὶ ἔγινε στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 346 μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορα Κωνσταντίου (337-361 μ.Χ.) καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου (τιμᾶται 18 Μαρτίου). Τὴν τρίτη ὥρα τῆς 7ης Μαΐου τοῦ 346 μ.Χ., κατὰ μία τῶν ἡμερῶν τῆς Πεντηκοστῆς, φάνηκε Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρὸς ἄνωθεν τοῦ Γολγοθά, σχηματισμένος ἀπὸ ὑπερφυσικὸ φῶς καὶ ἐκτεινόμενος πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.
 Τὸ ὅραμα τοῦτο προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅλοι δὲ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως πρὸ τοῦ ὑπερφυοὺς τούτου θεάματος κατελήφθησαν ἀπὸ ἔκσταση. Ἐπωφελούμενος τῆς περιστάσεως ὁ Πατριάρχης Κύριλλος, περιστοιχούμενος ἀπὸ τὸν ἱερὸ κλῆρο, συγκάλεσε τὸ πλῆθος τῶν παρισταμένων Χριστιανῶν στὸ ναὸ καὶ δοξολόγησαν τὸν Θεό.
Ἡ πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε στὶς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 312 μ.Χ. πρὸς τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο, μὲ τὸ νικητήριο ἔμβλημα «ἐν τούτῳ νίκα», τὴν παραμονὴ τῆς μάχης ἐναντίον τοῦ Μαξεντίου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 7 Μαΐου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 7 Μαΐου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής