Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τετάρτης 8 Φεβρουαρίου


Ἀπόστολος: ( Β΄Πέτρ. γ΄ 1 - 17 )
Β Πε. 3,1           Ταύτην ἤδη, ἀγαπητοί, δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολήν, ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομνήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν,
Β Πε. 3,1                   Αυτήν τώρα, αγαπητοί, δευτέραν πλέον επιστολήν σας γράφω. Και δια των δύο αυτών επιστολών προσπαθώ να κρατώ άγρυπνον και προσεκτικήν την ειλικρινή διάνοιάν σας με την υπόμνησιν, που σας κάμνω,
Β Πε. 3,2           μνησθῆναι τῶν προειρημένων ῥημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος,
Β Πε. 3,2                   δια να ενθυμηθήτε τα λόγια, τα οποία είχαν προφητευθή στους καιρούς της Παλ. Διαθήκης από τους αγίους προφήτας, καθώς επίσης και την διδασκαλίαν των Αποστόλων σας, η οποία είναι θέλημα και διδασκαλία του Κυρίου και Σωτήρος μας.
Β Πε. 3,3           τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμπαῖκται, κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι
Β Πε. 3,3                   Κρατείτε αυτά ως πολύτιμον θησαυρόν, έχοντες υπ' όψιν σας τούτο πρώτον, ότι δηλαδή θα έλθουν, κατά τους τελευταίους καιρούς, άνθρωποι σκληρυμένοι εις την αμαρτίαν, που θα πορεύωνται και θα ζουν σύμφωνα με τας πονηράς των επιθυμίας και οι οποίοι θα εμπαίζουν την διδασκαλίαν του Κυρίου.
Β Πε. 3,4           καὶ λέγοντες· ποῦ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ; ἀφ᾿ ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν, πάντα οὕτω διαμένει ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίσεως.
Β Πε. 3,4                   Θα λέγουν δε προς σας· “που είναι η υπόσχεσις του Χριστού, περί Δευτέρας Παρουσίας; Τιποτε δεν έγινεν ακόμη. Διότι από την ημέραν, που οι πατέρες και οι πρόγονοι μας απέθαναν, όλα μένουν έτσι, όπως ήσαν από την αρχήν της δημιουργίας”.
Β Πε. 3,5           λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι᾿ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ,
Β Πε. 3,5                   Τυφλωμένοι όμως αυτοί από τα αμαρτωλά τους πάθη λησμονούν τούτο, ότι δηλαδή οι ουρανοί υπήρχαν από πολύ παλαιούς χρόνους καθώς και η γη, η οποία με τον παντοδύναμον λόγον του Θεού, έγινε και υφίσταται, αφού από το ύδωρ εβγήκε και δια του ύδατος υπάρχει.
Β Πε. 3,6           δι᾿ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς ἀπώλετο·
Β Πε. 3,6                   Με το ίδιο ακριβώς νερό, κατόπιν διαταγής του Θεού, ο τότε αμαρτωλός κόσμος κατεκλύσθη και κατεστράφη.
Β Πε. 3,7           οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρὶ τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων.
Β Πε. 3,7                   Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη με τον παντοδύναμον λόγον του Θεού φυλάσσονται δια το πυρ και διατηρούνται δια την μεγάλην ημέραν της Κρίσεως και της καταστροφής των ασεβών ανθρώπων.
Β Πε. 3,8           Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία.
Β Πε. 3,8                   Ενα πράγμα ας μη διαφεύγη την προσοχήν σας, αγαπητοί, ότι μία ημέρα ενώπιον του Θεού είναι όσον για μας τα χίλια έτη· και χίλια έτη δικά μας είναι σαν μια ημέρα ενώπιον του Θεού. (Προσωρινοί και ολιγοχρόνιοι καθώς είμεθα μας φαίνονται ατελείωτοι οι αιώνες και ίσως δυσφορούμεν).
Β Πε. 3,9           οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδυτῆτα ἡγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι.
Β Πε. 3,9                   Ο Κυριος όμως δεν βραδύνει να εκπληρώση τας υποσχέσστου, όπως μερικοί νομίζουν βραδύτητα, που δεν βλέπουν την ταχείαν και άμεσον εκπλήρωσιν. Αλλ' ας έχουν υπ' όψιν των, ότι μακροθυμεί εις ημάς ο Κυριος, διότι δεν θέλει ούτε και ολίγοι να απολεσθούν, αλλά θέλει να προχωρήσουν όλοι εις την μετάνοιαν και σωτηρίαν.
Β Πε. 3,10          Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται.
Β Πε. 3,10                 Θα έλθη βεβαίως η μεγάλη ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Θα έλθη όμως έξαφνα, σαν κλέπτης κατά την νύκτα. Και κατά την ημέραν αυτήν οι ουρανοί θα παρέλθουν και θα εξαφανισθούν με απερίγραπτον βοήν και κρότον. Τα δε υλικά στοιχεία, από τα οποία αποτελούνται οι ουρανοί, θα αναφλεγούν και θα διαλυθούν και η γη και τα έργα, που υπάρχουν εις αυτήν, θα κατακαούν.
Β Πε. 3,11          Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις,
Β Πε. 3,11                  Αφού, λοιπόν, όλα αυτά και με τέτοιον τρόπον πρόκειται να διαλυθούν, σκεφθήτε ποίοι πρέπει να είσθε σεις οι Χριστιανοί εις τας αγίας συναναστροφάς σας και τα έργα της ευσεβείας.
Β Πε. 3,12          προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι᾿ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται!
Β Πε. 3,12                 Να περιμένετε δε όχι με φόβον, αλλά με ελπίδα και χαράν, και να προχωρήτε με όρεξιν και ενδιαφέρον προς την παρουσίαν της μεγάλης εκείνης ημέρας του Θεού, κατά την οποίαν οι ουρανοί φλεγόμενοι από το πυρ θα διαλυθούν και τα υλικά στοιχεία του σύμπαντος καιόμενα και αυτά θα λυώσουν!
Β Πε. 3,13          καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ.
Β Πε. 3,13                 Ημείς δε, οι Χριστιανοί, καινούργιους ουρανούς και καινούργιαν γην, σύμφωνα με την υπόσχεσιν του Θεού περιμένομεν, στους οποίους πλέον μονίμως θα κατοική η δικαιοσύνη και κάθε αρετή.
Β Πε. 3,14          Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ,
Β Πε. 3,14                 Δια τούτο, αγαπητοί, εφ' όσον τόσον ύψιστα και εξαίσια γεγονότα περιμένομεν, προσπαθήστε με ζήλον και επιμέλειαν να ευρεθήτε ενώπιον του Κυρίου, όταν θα έλθη ως κριτής, άσπιλοι και έμεμπτοι (οπότε και θα αντικρύσετε τον Κυριον με ειρήνην και χαράν).
Β Πε. 3,15          καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν,
Β Πε. 3,15                 Το δε γεγονός, ότι ο Κυριος αναβάλλει να έλθη ένεκα της μεγάλης αυτού μακροθυμίας, να το θεωρήσετε ως θεόσδοτον ευκαιρίαν, που οδηγεί προς την σωτηρίαν, όπως ο αγαπητός αδελφός ημών Παύλος σας έχει γράψει, σύμφωνα με την σοφίαν, που του έχει δοθή από τον Θεόν.
Β Πε. 3,16          ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν.
Β Πε. 3,16                 Οπως επίσης και εις όλας τας επιστολάς του κάμνει λόγον περί των μεγάλων αυτών θεμάτων, μεταξύ των οποίων υπάρχουν μερικά δυσνόητα, που οι αμαθείς και αστήρικτου εις την χριστιανικήν αλήθειαν τα διαστρεβλώνουν, όπως άλλωστε διαστρεβλώνουν και τας άλλας Γραφάς, δια να καταλήξουν έτσι οι ίδιοι θεληματικά εις την αιώνιον απώλειαν.
Β Πε. 3,17          Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοί, προγινώσκοντες φυλάσσεσθε, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων πλάνῃ συναπαχθέντες ἐκπέσητε τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ,
Β Πε. 3,17                 Σεις λοιπόν, αγαπητοί, γνωρίζοντες αυτά εκ των προτέρων, να λαμβάνετε τα μέτρα σας και να προφυλάσσεσθε, δια να μη συναρπασθήτε από την πλάνην των ασεβών ψευδοδιδασκάλων και εκπέσετε από το ακλόνητον στήριγμά σας, από την χριστιανικήν αλήθειαν.
Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. ιγ΄ 24 - 31 )
Μαρκ. 13,24       Ἀλλ᾿ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς,
Μαρκ. 13,24            Αλλά κατά τας ημέρας εκείνας, ύστερα από την θλίψιν εκείνην, ο ήλιος θα σκοτισθή και η σελήνη δεν θα δώση το φως της.
Μαρκ. 13,25       καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται.
Μαρκ. 13,25             Και τα αστέρια θα ξεφεύγουν από τας τροχιάς των και θα πίπτουν από τον ουρανόν και αι δυνάμεις που συγκρατούν την αρμονίαν των ουρανών θα σαλευθούν.
Μαρκ. 13,26       καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης.
Μαρκ. 13,26            Και τότε θα ιδούν τον υιόν του ανθρώπου να έρχεται μέσα εις ολόφωτα νέφη με δύναμιν και δόξαν πολλήν.
Μαρκ. 13,27       καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ᾿ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ.
Μαρκ. 13,27             Και τότε θα στείλη τους αγγέλους του και θα περιμαζεύση τους εκλεκτούς του από τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος, από το ένα άκρον της γης έως το άλλο άκρον του ουρανού.
Μαρκ. 13,28       Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. ὅταν αὐτῆς ὁ κλάδος ἤδη γένηται ἁπαλὸς καὶ ἐκφύῃ τὰ φύλλα, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν·
Μαρκ. 13,28            Από δε την συκιά μάθετε την παρωμοίωσιν, που θα σας πω. Οταν το κλωνάρι της γίνη απαλό και βγουν τα φύλλα, γνωρίζετε ότι πλησιάζει το θέρος.
Μαρκ. 13,29       οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις.
Μαρκ. 13,29            Ετσι και σεις, όταν θα ιδήτε όλα αυτά να πραγματοποιούνται, εννοήσατε ότι είναι κοντά, ότι έφθασε πλέον εις την θύραν και θα πραγματοποιηθή η κρίσις του Θεού.
Μαρκ. 13,30       ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται.
Μαρκ. 13,30             Σας διαβεβαιώνω, ότι δεν θα περάση η γενεά αυτή, μέχρις ότου έλθουν όλα όσα σας προείπα, δηλαδή η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, οι ψευδόχριστοι και οι ψευδοπροφήται.
Μαρκ. 13,31       ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται.
Μαρκ. 13,31             Ο ουρανός και η γη, που σας φαίνωνται τόσο σταθερά και αμετακίνητα, θα περάσουν, οι λόγοι μου όμως δεν θα περάσουν, αλλά θα πραγματοποιηθούν ακριβώς.

Ἡ ἀμέλεια τῶν γονέων γιά τά παιδιά τους εἶναι βαρύτατο ἁμάρτημα - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου


Συχνά οι γονείς παραμελούν την ψυχική μόρφωση των παιδιών.
Κάθε πατέρας προκειμένου να εκπαιδεύσει τα παιδιά του στις καλές τέχνες, στα γράμματα και στη ρητορική καταβάλλει κάθε προσπάθεια, για τη μόρφωση όμως της ψυχής του κανείς δεν φροντίζει.
Όταν το παιδί είναι άρρωστο στο σώμα, κανείς δεν αρνείται να το στείλει σε μακρινό ταξίδι για να θεραπεύσει την αρρώστια του. Όταν όμως πάσχει η ψυχή, κανείς δεν ασχολείται με αυτή, αλλά όλοι χάνουμε το θάρρος μας, όλοι αδιαφορούμε, όλοι αμελούμε!
Ποιά απολογία θα έχουν εκείνοι στους οποίους έχουν εμπιστευθεί τα λογικά πρόβατα, και που δείχνουν μεγάλη αμέλεια, και ενώ κάθε μέρα βλέπουν άλλα μεν να τα κατασφάζουν - όπως λέει ο προφήτης - άλλα να κατασπαράζονται από τα θηρία, άλλα δε να κλέβονται από άλλους, κι όμως να μην θέλουν να φροντίζουν καθόλου γι΄αυτά;
Βλέπεις τον γιό σου να βρίζει τον Δημιουργό του και δεν δυσανασχετείς, πές μου, ούτε τον φοβερίζεις και τον επιπλήττεις, και αυτά ενώ γνωρίζεις ότι αυτή την πράξη και ο ίδιος ο Θεός την εμποδίζει, όχι επειδή ζημιώνεται αυτός που βρίζεται ( γιατί ο Θεός είναι αιώνιος ), αλλά για την δική του σωτηρία! Γιατί εκείνος που δείχνει αχαριστία και αναισθησία απέναντι του Θεού, πολύ περισσότερο θα τολμήσει να προσβάλει τον πατέρα του αλλά και την δική του ψυχή.

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Νὰ λέμε τὸ «δόξα σοι ὁ Θεὸς», ὄχι μόνο ὅταν εἴμαστε καλά, ἀλλὰ καὶ ὅταν περνᾶμε δοκιμασίες»


Τὸ «δόξα σοι ὁ Θεὸς» νὰ μὴ λείπη ποτὲ ἀπὸ τὰ χείλη σας. 
Ἐγώ, ὅταν πονάω, τὸ «δόξα σοι ὁ Θεὸς» ἔχω γιὰ χάπι τοῦ πόνου· τίποτε ἄλλο δὲν μὲ πιάνει. Τὸ «δόξα σοι ὁ Θεὸς» εἶναι ἀνώτερο καὶ ἀπὸ τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ».
Ἔλεγε ὁ Πάπα-Τύχων: «Τὸ “Κύριε ἐλέησον” ἔχει ἑκατὸ δραχμές, τὸ “δόξα σοι ὁ Θεὸς” ἔχει χίλιες δραχμές· εἶναι δηλαδὴ πολὺ πιὸ ἀκριβό». Ἤθελε νὰ πῆ ὅτι ὁ ἄνθρωπος ζητάει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ἀνάγκη, ἐνῶ δοξολογεῖ τὸν Θεὸ ἀπὸ φιλότιμο, καὶ αὐτὸ ἔχει μεγαλύτερη ἀξία.
Συνιστοῦσε μάλιστα νὰ λέμε τὸ «δόξα σοι ὁ Θεὸς», ὄχι μόνο ὅταν εἴμαστε καλά, ἀλλὰ καὶ ὅταν περνᾶμε δοκιμασίες, γιατί καὶ τὶς δοκιμασίες τὶς ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς γιὰ φάρμακα τῆς ψυχῆς.

Ὅραμα περί τῆς ψυχῆς ἑνός μέθυσου - Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς


Αποτέλεσμα εικόνας για ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ 
Ο Σούνταρ Σίνγκ γράφει περί ενός δικού του οράματος: «Μία φορά είδα στον κόσμο των πνευμάτων ένα πνεύμα το οποίο υπέφερε από τύψεις συνειδήσεως κι έτρεχε εδώ κι εκεί σαν τρελό.

Ένας άγγελος είπε: Αυτός ο άνθρωπος μπορούσε στον κόσμο να μετανιώσει καί να απευθυνθεί στο Θεό, αλλά όποτε άρχιζε να έχει τύψεις συνειδήσεως λόγω των αμαρτιών του έπνιγε τη φωνή της συνείδησής του στο ποτό. Ξόδεψε όλη του την περιουσία, κατέστρεψε την οικογένειά του καί τελικά αυτοκτόνησε. 
Τώρα σα λυσσασμένος σκύλος τρέχει εδώ κι εκεί βασανισμένος απ’ τη συνείδησή του.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Τά 11 ψέματα στό κείμενο τῆς Ἱ. Συνόδου πρός τόν Λαό


Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Τα 11 ψέματα στο κείμενο της Ι. Συνόδου προς τον Λαό.jpeg
Αγανάκτηση και ιερά οργή αισθάνομαι από την ενέργεια της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά την οποία την προσεχή Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017, αρχή της εκκλησιαστικής περιόδου του Τριωδίου, θα κατασκανδαλίσει το φιλόχριστο ποίμνιο της Πατρίδας μας, διανέμοντας το κατάπτυστο κείμενο της Ιεράς Συνόδου  “Προς το Λαό”. Σε αυτό προπαγανδίζεται η ψευδοσύνοδος του Κολυμπαρίου Κρήτης, η ονομαζόμενη από τους Οικουμενιστές, “Αγία και Μεγάλη Σύνοδος”.
Με ένα τετρασέλιδο κείμενο η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας, γεμάτο ψεύδη και έντεχνες παραλείψεις, παρερμηνεύοντας τις αιρετικές αποφάσεις της ψευδοσυνόδου, επιχειρεί να τις παρουσιάσει ως ακραιφνώς Ορθόδοξες, αποκρύπτοντας την τραγική και σοκαριστική αλήθεια. Ότι δηλαδή, πρόκειται για σκοτεινές αποφάσεις, που επιχειρούν να αλώσουν τις ψυχές του Ορθοδόξου λαού, και να τις οδηγήσουν στην προσφιλή οδό για τους αιρετικούς, της απώλειας.

Η ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΠΤΗ ΜΩΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ. «Ὁ Κύριος θά ὁδηγήσει ἐναντίον σας ἀπό μακριά, ἀπό τήν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, ἕνα ἔθνος ὁρμητικό σάν τόν ἀετό, ἕνα ἔθνος πού τή γλῶσσα του δέν θά τήν καταλαβαίνετε, ἕνα ἔθνος ἀδιάντροπο, πού δέν θά σέβεται τόν γέροντα καί δέν θά σπλαχνίζεται τόν νέο».


Πριν από δεκαπέντε αιώνες, όπως είπαμε πιο πάνω, ό νομοδότης τών Ισραηλιτών, ό θεόπτης Μωυσής, τούς είχε προαναγγείλει τή φοβερή τιμωρία τους γιά την αθέτηση τής διαθήκης, δηλαδή τής συμφωνίας μέ τόν Θεό. Δεκαπέντε ολόκληρους αιώνες νωρίτερα ό θεόπτης περιγράφει μέ εξαιρετική ακρίβεια αυτό πού θα γινόταν, σάν να είχε ήδη συντελεστεί μπροστά στα μάτια του. Οι Ισραηλίτες ετοιμάζονταν να μπουν στη γή της επαγγελίας καί να εγκατασταθούν εκεί, ιδρύοντας κράτος. Τότε, λοιπόν, ό θεόσοφος νομοδότης τους προείπε την τρομερή συμφορά πού θα τούς έβρισκε τελικά σ’ εκείνη τή γή: «Ό Κύριος θα οδηγήσει εναντίον σας από μακριά, από την άλλη άκρη της γης, ένα έθνος ορμητικό σάν τόν αετό, ένα έθνος πού τή γλώσσα του δεν θα την καταλαβαίνετε, ένα έθνος αδιάντροπο, πού δεν θα σέβεται τόν γέροντα καί δεν θα σπλαχνίζεται τόν νέο». Δευ. 28:49-50.
Ό Μωυσής απεικονίζει αξιόπιστα τούς Ρωμαίους, πού τότε ακόμα δεν υπήρχαν -υπήρχαν, όμως, ήδη στον νου τού άίδιου Θεού- απεικονίζει αξιόπιστα τόν πολεμικό τους χαρακτήρα, παρομοιάζοντάς τον μέ την ορμητικότητα, την αρπακτικότητα καί τή δύναμη τού αετού, πού θα στόλιζε τόσους αιώνες αργότερα τά λάβαρά τους.

Τά φανερά καί τά κρύφια ἁμαρτήματα(Ἅγ.Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος)


Άγιος Μακάριος ο Μέγας, Αίγυπτος

Ἡ ψυχή, που  θέλει να μείνει παρθένος και να ἐνωθεῖ με το Θεό, δεν πρέπει ν' ἀπομακρύνεται μόνον ἀπό φανερά ἁμαρτήματα, ὅπως ἡ πορνεία, ὁ φόνος, ἡ κλοπή, η γαστριμαργία, η κατάκριση, το ψευδος, η φυλαργυρία, η πλεονεξία, και τα ὅμοια, ἀλλά πολύ περισσότερο από τα ἀφανή και κρύφια. 
Δηλαδή ἀπό την ἐπιθυμία, κενοδοξία, ἀνθρωπαρέσκεια, ὑποκρισία, φιλαρχία, δολιότητα, κακοήθεια, μῖσος, ἀπιστία, φθόνο, φιλαυτία, ὑπερηφάνεια και τα ὅμοια.
 Κατά τη Γραφή, τα ἐσωτερικά αὐτά ἁμαρτήματα εἶναι ἴσα με τα ἐξωτερικά. Γιατί λέει «Ὁ Κύριος διασκόρπισε ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων», και «Ὁ Κύριος ἀποστρέφεται τον αἱμοχαρή και δόλιο ἄνθρωπο», δείχνοντας μ' αὐτό, ὅτι τη δολιότητα ὁ Κύριος την ἀποστρέφεται ἴσα με το φόνο.
 Ἐπίσης λέει «γι' ἀνθρώπους, που μιλοῦν εἰρηνικά στους ἄλλους, μέσα τους ὅμως σχεδιάζουν κακά». Και πάλι• «Μέσα στην καρδιά σας συλλογίζεστε πῶς νὰ διαπράξετε ἀνομίες στὴ ζωή». 

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Μετεωρίτης: «Ὁ ὀρθολογισμός ὡς ἐσφαλμένη ὁδός θεογνωσίας»


Ομιλία του Γέροντα Αθανασίου του Μετεωρίτη στην ΓΕΧΑ Τρικάλων με θέμα: «Ὁ ὀρθολογισμός ὡς ἐσφαλμένη ὁδός θεογνωσίας».
Ακούστε και κατεβάστε την ομιλία από εδώ.

«Ἐγώ καθεύδω, καί ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ»


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
 
Νά προσεύχεσαι ἀδιάλειπτα. Νά ἐπικαλεῖσαι τό ὄνομα τῆς ζωοποιοῦ Τριάδος γιά νά μήν ἐπικρατήσει κανένα πάθος στήν ψυχή σου, νά μή βροῦν θέση ἐκεῖ ἡ ὑπερηφάνεια, ὁ φθόνος, τό μίσος κι ἡ κακία, ἡ ἀπληστία, ἡ κοιλιοδουλεία, ὁ θυμός, ἡ ὀργή, ἡ περιφρόνηση, ἡ κατάκριση, τό ψέμα, ἡ συκοφαντία καί κάθε ἄλλο πάθος.

7 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Παρθενίου Ἐπισκόπου, Ἁγίων 1003 Μαρτύρων, Ἀγαθαγγέλου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Ἕξι Μαρτύρων, Θεοπέμπτου Μάρτυρος, Αὐδάττου Μάρτυρος, Πέτρου ἀγωνισαμένου, Λουκᾶ τοῦ ἐν Στειρίῳ, Ἀπρίωνος Ἐπισκόπου, Σαραπίωνος Ὁσίου, Γεωργίου τοῦ Κρητικοῦ.

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος Ἐπίσκοπος Λαμψάκου (Ἑορτὴ Παρθένιος)

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος καταγόταν ἀπὸ κάποια κωμόπολη τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324-337 μ.Χ.). Ἦταν υἱὸς τοῦ διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη.
Ὁ Ἅγιος ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία προέκοπτε στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν εὐσέβεια. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Κύριος ἁλίευσε τοὺς Ἀποστόλους, ποὺ ἦταν ψαράδες, τὸν ἔκανε νὰ ἀγαπήσει τὴν ἁλιεία. Καὶ ὅταν ἔριχνε τὰ δίχτυα στὴν Ἀπολλωνιάδα λίμνη ἢ τὰ ἀνέσυρε γεμάτα ψάρια, αἰσθανόταν ὅτι ἐργαζόταν σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πλοιάρια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ἢ τοῦ Ἰωάννου.
Τὰ χρήματα ποὺ εἰσέπραττε ἀπὸ τὴν πώληση τῶν ψαριῶν δὲν τὰ κρατοῦσε γιὰ τὸν ἑαυτό του ἀλλὰ τὰ μοίραζε στοῦ πτωχοὺς ἀπὸ ἀγάπη πρὸς αὐτούς. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν τὸν εὐχαριστοῦσαν ἐκεῖνος ἔλεγε: «Διατὶ μὲ εὐχαριστεῖτε; Δὲν ἔχω καμία τέτοια ἀξίωση. Μήπως εἴμαστε ξένοι; Ἐμεῖς εἴμαστε ἀδελφοί. Τί δὲ ἁπλούστερο καὶ φυσικότερο ἀπὸ τὸ νὰ βοηθᾷ ἀδελφὸς τοὺς ἀδελφούς;».
Γιὰ τὴν ἐνάρετη αὐτοῦ παρουσία ὁ Ἐπίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ἡ Φιλητός) τὸν χειροτόνησε Πρεσβύτερο. Ἀργότερα ὁ Ἐπίσκοπος Κυζίκου Ἀχίλλιος (ἢ Ἀσχόλιος) τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο Λαμψάκου.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 7 Φεβρουαρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 7 Φεβρουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής