Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 9 Ἰανουαρίου


Ἀπόστολος: (Ἑβρ. η΄7- 13 )
Εβρ. 8,7            εἰ γὰρ ἡ πρώτη ἐκείνη ἦν ἄμεμπτος, οὐκ ἂν δευτέρας ἐζητεῖτο τόπος.
Εβρ. 8,7                    Διότι εάν η πρώτη εκείνη διαθήκη ήτο πράγματι πλήρης και τελεία, δεν θα εζητείτο τόπος και τρόπος να δοθή δευτέρα διαθήκη.
Εβρ. 8,8            μεμφόμενος γὰρ αὐτοῖς λέγει· ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ συντελέσω ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα διαθήκην καινήν,
Εβρ. 8,8                    Εν τούτοις προανηγγέλθη από τον Θεόν η δευτέρα και τελεία αυτή διαθήκη. Διότι αυτός ο ίδιος κατηγορών και επικρίνων αυτούς που είχαν λάβει την πρώτην διαθήκην, λέγει· “ιδού, λέγει ο Κυριος, έρχονται ημέραι, κατά τας οποίας θα πραγματοποιήσω και θα συνάψω με το έθνος Ισραήλ και με την φυλήν Ιούδα, δηλαδή με τον νέον Ισραήλ της χάριτος, νέαν διαθήκην.
Εβρ. 8,9            οὐ κατὰ τὴν διαθήκην ἣν ἐποίησα τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἐν ἡμέρᾳ ἐπιλαβομένου μου τῆς χειρὸς αὐτῶν ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου· ὅτι αὐτοὶ οὐκ ἐνέμειναν ἐν τῇ διαθήκῃ μου, κἀγὼ ἠμέλησα αὐτῶν, λέγει Κύριος·
Εβρ. 8,9                    Και αυτή δεν θα είναι σαν την διαθήκην, την οποίαν συνήψα με τους προπάτορας των Ισραηλιτών κατά την ημέραν, που τους επιασα από το χέρι, δια να τους βγάλω ελευθέρους από την γην της Αιγύπτου. Διότι εκείνοι δεν έμειναν πιστοί εις την διαθήκην μου, δι' αυτό δε και εγώ τους παρημέλησα, απέσυρα την εύνοιάν μου απ' αυτών, λέγει ο Κυριος.
Εβρ. 8,10           ὅτι αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει Κύριος· διδοὺς νόμους μου εἰς τὴν διάνοιαν αὐτῶν, καὶ ἐπὶ καρδίας αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτούς, καὶ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν.
Εβρ. 8,10                  Διότι αυτή είναι η νέα διαθήκη, την οποίαν θα συνάψω με τον νέον Ισραήλ της χάριτος, δηλαδή με τους πιστούς στον Χριστόν, που θα αποτελούν την Εκκλησίαν, έπειτα από τας ημέρας εκείνας, λέγει ο Κυριος. Και θα δώσω τους νόμους μου εις την διάνοιάν των και θα εγχαράξω αυτούς εις τας καρδίας των και θα είμαι εγώ εις αυτούς Θεός και αυτοί θα είναι εις εμέ λαός.
Εβρ. 8,11           καὶ οὐ μὴ διδάξουσιν ἕκαστος τὸν πολίτην αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, λέγων· γνῶθι τὸν Κύριον· ὅτι πάντες εἰδήσουσί με ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν ἕως μεγάλου αὐτῶν·
Εβρ. 8,11                   Και δεν θα διδάξουν ο καθένας τον συμπατριώτην του και ο άλλος τον αδελφόν του λέγων· Μαθε ποιός είναι ο Κυριος. Διότι όλοι τότε ανεξαιρέτως θα με γνωρίσουν από τον μικρόν έως τον μεγάλον.
Εβρ. 8,12           ὅτι ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀδικίαις αὐτῶν, καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ ἔτι.
Εβρ. 8,12                  Διότι εγώ θα είμαι γεμάτος έλεος και θα δώσω πλήρη συγχώρησιν εις τας αδικίας αυτών και δεν θα ενθυμηθώ πλέον τας αμαρτίας των και τας ανομίας των”.
Εβρ. 8,13           ἐν τῷ λέγειν καινὴν πεπαλαίωκε τὴν πρώτην· τὸ δὲ παλαιούμενον καὶ γηράσκον ἐγγὺς ἀφανισμοῦ.
Εβρ. 8,13                  Λεγων δε ο Θεός νέαν διαθήκην, έκαμε και εκήρυξε παλαιάν την πρώτην διαθήκην. Εκείνο δε που παληώνει και γηράσκει εγγίζει προς την εξαφάνισιν.
Εὐαγγέλιο: (Μάρ. α΄9- 15 )
Μαρκ. 1,9          Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη ὑπὸ Ἰωάννου εἰς τὸν Ἰορδάνην.
Μαρκ. 1,9                 Και κατά τας ημέρας εκείνας ήλθε ο Ιησούς από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και εβαπτίσθη από τον Ιωάννην στον Ιορδάνην.
Μαρκ. 1,10         καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν·
Μαρκ. 1,10               Και αμέσως όταν εβγήκε από το νερό, είδε να σχίζωνται οι ουρανοί και το Πνεύμα του Θεού, ωσάν περιστερά, να κατεβαίνη εις αυτόν.
Μαρκ. 1,11         καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα.
Μαρκ. 1,11                Και ήλθε φωνή από τον ουρανούς, που έλεγε· “συ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον οποίον εγώ έχω τελείως ευαρεστηθή”.
Μαρκ. 1,12         Καὶ εὐθέως τὸ Πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον·
Μαρκ. 1,12               Και αμέσως το Πνεύμα το Αγιον ωδήγησεν αυτόν εις την έρημον.
Μαρκ. 1,13         καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ.
Μαρκ. 1,13                Και έμεινεν εκεί εις την έρημον σαράντα ημέρας πειραζόμενος από τον Σατανάν, χωρίς ούτε ελάχιστον να υποχωρήση στους πειρασμούς· και ήτο εκεί μαζή με τα θηρία της ερήμου, οι δε άγγελοι του Θεού τον υπηρετούσαν.
Μαρκ. 1,14         Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ
Μαρκ. 1,14               Οταν δε ο Ιωάννης συνελήφθη κατά διαταγήν του Ηρώδου Αντίπα και παρεδόθη εις την φυλακήν, ήλθεν ο Ιησούς εις την Γαλιλαίαν και εκήρυττε το χαρμόσυνον μήνυμα της βασιλείας του Θεού.
Μαρκ. 1,15         καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
Μαρκ. 1,15                Και έλεγεν ότι, “συνεπληρώθη ο ωρισμένος χρόνος και η βασιλεία του Θεού, που θα ιδρυθή από τον Μεσσίαν, έχει πλησιάσει. Μετανοείτε, λοιπόν, και πιστεύετε στο ευαγγέλιον, το οποίον εγώ σας κηρύττω”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀπευθυνόμενος στίς γυναῖκες συζύγους»,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



Ὁ Ἀβραάμ, ἕνας ἀπό τούς μεγάλους Πατριᾶρχες, εἶχε ἕνα μονάκριβο παιδί πού τό ἔλεγαν Ἰσαάκ. Ὀ Θεός τόν εὐλόγησε σέ μεγάλη ἡλικία καί ἀπέκτησε αὐτό τό παιδί καί φρόντισε νά τό παντρέψει. Ἔδωσε λοιπόν ὁδηγίες στόν δοῦλο του, γιά νά πάει νά βρεῖ νύφη γιά τόν Ἰσαάκ. Μέ ὅρκο μάλιστα δέσμευσε τόν δοῦλο του ὡς ἑξῆς: «Δέν θά πάρεις γυναῖκα γιά τόν γιό μου τόν Ἰσαάκ ἀπό τίς θυγατέρες τῶν Χαναναίων πού στή χώρα τους κατοικῶ, ἀλλά θά πᾶς στό σπίτι τοῦ πατέρα μου, στούς συγγενεῖς μου, νά πάρεις γυναῖκα γιά τόν γιό μου» (Γεν. 24,3).
Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Πρόσεξε τί ἐντολή ἔδωσε ὁ Πατριάρχης στόν δοῦλο του». Νά μήν τό προσπεράσεις, ἀλλά νά καταλάβεις τόν σκοπό καί νά σκεφτεῖς τί ἦταν αὐτό πού φρόντιζαν τόν παλαιό καιρό οἱ Ἅγιοι. Δέν φρόντιζαν νά ἀποκτήσουν οὔτε χρήματα, οὔτε μεγάλο πλοῦτο καί ζῶα καί τόσα στρέμματα γῆς, ἀλλά ζητοῦσαν τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς καί τόν εὐγενικό χαρακτήρα». Καί εὐγενικός χαρακτήρας εἶναι ὁ Ἅγιος. Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινά εὐγενής.
«Εἶδε λοιπόν ὁ Ἀβραάμ τήν πονηρία τῶν γυναικῶν τῆς Χαναάν καί ἐπειδή γνώριζε ἀκόμα πόσο καλό πράγμα εἶναι νά ἔχει ἡ γυναίκα τούς τρόπους πού εἶχε καί ὁ ἴδιος, θέλησε νά ἔχει καί τό παιδί του μία ἀντίστοιχη γυναίκα, γι’ αὐτό φροντίζει νά τοῦ βρεῖ γυναῖκα ἀπό τό δικό του ἔθνος, ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ζοῦσαν στήν Μεσοποταμία».

«Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε χριστιανοί μου; Τήν φυλάττετε τήν Κυριακήν; Ἄν εἶστε Χριστιανοί, νά τήν φυλάττετε…».


Μία ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα ληστή πού ἤθελε νά γίνει μοναχός

Σχετική εικόνα 

Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης διηγείται ότι κάποτε, ενώ βρισκόταν σ’ ένα κοινόβιο κοντά στην Αλεξάνδρεια, ήρθε εκεί ένας μετανοημένος ληστής, θέλοντας να γίνει μοναχός. Ο ηγούμενος τόν πρόσταξε να εξομολογηθεί όλα τά αμαρτήματά του μπροστά στούς διακόσιους τριάντα αδελφούς της μονής, που ήταν συναγμένοι στον ναό, καί, όταν εκείνος τό έκανε μέ θερμό ζήλο καί συντριβή, τόν έκειρε μοναχό χωρίς καθυστέρηση. Αργότερα ο όσιος Ιωάννης ρώτησε ιδιαιτέρως τόν ηγούμενο, γιατί έδωσε τόσο γρήγορα τό μοναχικό σχήμα στον πρώην ληστή.

Περί τῶν κακοδόξων ‘’Nέων Mοναστικῶν Kοινοτήτων’’ (New Μonasticism)


ΠΕΡΙ ΤΩΝ  ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ‘’ΝΕΩΝ ΜΟΝΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ’’ (NEW MONASTICISM)
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Οι καλούμενες ‘’Νέες Μοναστικές Κοινότητες’’ δραστηριοποιούνται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες (με ιδιαίτερη δραστηριότητα στη Βόρεια Καρολίνα και Βιρτζίνια), τη Μεγάλη Βρεττανία (με ιδιαίτερη δραστηριότητα στο Δυτικό Λονδίνο) και την Ιρλανδία.  Ο νέος αυτός  ‘’μοναστικός’’ δρόμος όπως αυτοαποκαλείται, αποτελεί  μια ατραπό απωλείας της ανθρωπάρεσκης παρερμηνείας της αγάπης και ειρήνης. 
Ο καλούμενος ‘’νέος μοναχισμός’’ δεν περιορίζεται σε ένα ‘’θρησκευτικό δόγμα’’ ή ‘’εκκλησία’’ όπως δελεαστικά προβάλλεται, αλλά περιλαμβάνει διάφορες ‘’ευαγγελικές χριστιανικές κοινότητες’’.  Προβάλλεται ως δυνατότητα ‘’ποικίλων εκφράσεων στοχαστικής ζωής’’.  Αποτελεί ένα κακόδοξο μοναστικό έκτρωμα. 
Είναι και τούτο ένα ακόμα παιχνίδισμα της ανθρωπάρεσκης αγάπης, μιας αγάπης που φανερώνει το έλλειμμα της προς τον Θεόν αγάπης. «Πως ουν ουκ άτοπον τον ούτως αγαπήσαντα μη και ημάς, όσον έχομεν δυνάμεως αγαπάν;», ερωτά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.  Η προβολή της ανθρωπάρεσκης αγάπης, αποτελεί αχαριστία προς ‘’τον αγαπήσαντα ημάς’’. 

Τί πρεσβεύουν οἱ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» γιά τό Χριστό; Ἀνασκευή τῶν ἐπιχειρημάτων τους μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή.


Η πιο σπουδαία απόκλισή τους από την ορθόδοξη πίστη είναι η διδασκαλία τους για το Χριστό. Λένε ότι ο Χριστός είναι ο αρχάγγελος Μιχαήλ, το πρώτο κτίσμα, όχι Θεός αληθινός και ομοούσιος με τον Πατέρα. Είναι κατ’ αυτούς μία μικρότερη θεότητα. Ως «θεό», κατανοούν τον «ισχυρό», κατά τη ρίζα της Εβραϊκής αυτής λέξης, κατά την οποία «θεός» σημαίνει «ισχυρός». Υπάρχουν πλήθος εδαφίων στην Αγία Γραφή, όπου ο Χριστός όχι απλώς ονομάζεται «ο» Θεός, αλλά και Γιαχβέ.
Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, πως λέει: «εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα»; (Ιωάν. 10,30). Οι Εβραίοι βάσταζαν λίθους, για να Τον λιθοβολήσουν, επειδή νόμιζαν ότι βλασφημεί κάνοντας τον εαυτό Του Θεό (Ιωάν. 10,33). Και πιο πριν οι Ιουδαίοι επιδίωξαν να Τον λιθοβολήσουν, επειδή έλεγε πατέρα Του το Θεό και έκανε τον εαυτό Του ίσο με το Θεό (Ιωάν. 5, 18). Ο άγγελος του Κυρίου, που μετέφερε στο Ζαχαρία το μήνυμα της γεννήσεως του Ιωάννη του Προδρόμου, του είπε ότι αυτός: «πολλούς Ισραηλίτες θα επιστρέψει στο δρόμο του Θεού και θα προπορευθεί αυτού (δηλ. του Θεού)…» (Λουκά 1,16-17).

Εἰς τήν ἑορτήν τῶν Θεοφανείων († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)


Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 1989

Όπως όλες οι Δεσποτικές εορτές, έτσι και η σημε­ρινή εορτή έχει χαρακτήρα Τριαδικό, Χριστολογικό, ανθρωπολογικό και αφορά όλη την κτίσι.
Τριαδικό, διότι εφάνη πολύ καθαρά η Αγία Τριάς, δηλαδή τα τρία Πρόσωπα, τόσο καθαρά όσο άλλοτε δεν είχε φανή, και άρα εγνώρισαν όσοι ήσαν εκεί και όσοι υπουργούσαν -κυρίως ο Τίμιος Πρόδρομος- το Τριαδικόν του Θεού. Και δι’ αυτών και εμείς όλοι. Διότι αυτοί μας παρέδωσαν, και εμείς σαν να είμεθα αυτόπται μάρτυρες πιστεύουμε σ’ αυτό που τότε εφανερώθη και απεκαλύφθη. Γι’ αυτό και ψάλαμε χθες «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν», αλλά και εν Ιορδάνη και εν ημίν.

« Πιστεύω στό Θεό, ἐλπίζω στό Θεό, ἀγαπῶ τό Θεό, πού εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀγάπης»


πιστός ἄνθρωπος ἔχει πολλά βιώματα, τά ὁποῖα ὅμως δέν μπορεῖ νά ἐκφράσει, ἄλλοτε γιατί δέν βρίσκει τίς κατάλληλες λέξεις καί ἄλλοτε γιατί θεωρεῖ ἐπικίνδυνο νά τά ἀποκαλύψει στούς ἄλλους. Πάντως μακάριος ἐκεῖνος πού μπορεῖ νά ἐπαναλάβει, ὡς ἐξομολόγηση, τά ἀκόλουθα λόγια τοῦ Ἅγίου Νεκταρίου.
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Νεκτάριος:
«Ὁ Θεός γιά μένα εἶναι δόξα, πλοῦτος καί καύχημα. Εἶναι τό γλυκύτατο καί πιό εὐχάριστο πράγμα. Εἶναι ἡ φροντίδα καί τό ἐντρύφημά μου. Ἡ ψυχή μου εἶναι δημιούργημα τῆς πνοῆς τοῦ Θεοῦ. Τό σῶμα μου εἶναι πλάσμα τοῦ Θεοῦ. Θεία χάριτι εἶμαι γένος τοῦ Θεοῦ. Ἀπ᾿ τό Θεό ἔλαβα τήν ὕπαρξη ἀλλά καί τή δυνατότητα νά κινοῦμαι, ν᾿ ἀναπνέω καί νά μιλάω.

Ἡ ἐπίγεια βασιλεία


ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

Θ.   Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

    Θ.1. Ο π. Γαβριήλ ονειρευόταν τη Γεωργία ως κράτος του βασιλιά Δαβίδ Μπαγκρατιόνι και του χιτώνα του Κυρίου. Ένας πιστός μας διηγήθηκε:
«Η Λεωνίδα Μπαγκρατιόνι, που προερχόταν από την οικογένεια του βασιλιά και ήταν η γυναίκα του διαδόχου του θρόνου της Ρωσίας, του Κύριλλου Ρομανόφ, επισκέφτηκε με τον εγγονό της τον π. Γαβριήλ και ρώτησε αν θα επανέλθει η μοναρχία στη Ρωσία. Ο π. Γαβριήλ απάντησε:
- Εσύ δεν θα τη δεις, αλλά ο εγγονός σου θα γίνει βασιλιάς. Αυτή η προφητεία συμπίπτει με εκείνη της οσίας Πελαγίας από το Ριαζάνι, σύμφωνα με την οποία δύο χρόνια και οχτώ μήνες πριν εμφανισθεί ο Αντίχριστος, στη Ρωσία θα αποκατασταθεί η μοναρχία. Και ο μονάρχης θα κατάγεται από δυναστεία η οποία θα υπερασπιστεί την Ορθοδοξία». (341)

Ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό εἶναι μιά συνεχής μυστική προσευχή πού...


Ἅγιος Παΐσιος

ἐμπιστοσύνη στόν Θεό εἶναι μιά συνεχής μυστική προσευχή πού φέρνει ἀθόρυβα τίς δυνάμεις τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ πού χρειάζονται καί τήν ὥρα πού χρειάζονται.


Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.


http://hristospanagia3.blogspot.gr/

8 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Δομνίκης Οσίας, Γεωργίου Χοζεβίτου, Σαμέα Προφήτου, των Αγίων Ιουλιανού, Βασιλίσσης, Κελσίου και Αντωνίου, Καρτερίου Ιερομάρτυρα, Θεοφίλου και Ελλαδίου, Αττικού Πατριάρχου, Κύρου Αρχιεπισκόπου, Αγάθωνος Οσίου, Σεβερίνου, Θεοδώρου Οσίου, Αβώ Μάρτυρα, Γρηγορίου Επισκόπου, Γρηγορίου Θαυματουργού, Μακαρίου του Μακρή, Ισιδώρου και των συν αυτώ μαρτύρων, Γρηγορίου Εγκλείστου, Παϊσίου Ρωσίας, Ησαΐου Οσίου.

Η Οσία Δομνίκη

Η Οσία Δομνίκη έζησε κατά την εποχή των αυτοκρατόρων Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395 μ.Χ.), Λέοντος Α’ (457-474 μ.Χ.) και Ζήνωνος (474-475 μ.Χ.). Καταγόταν από την Καρθαγένη (Νέα Καρχηδόνα) της Ισπανίας. Κατά την θεία οικονομία πήγε στην Κωνσταντινούπολη, το 384 μ.Χ., μαζί με άλλες τέσσερις παρθένες, τη Δωροθέα, την Ευανθία, τη Νόννα και την Τιμοθέα και ύστερα από θεία αποκάλυψη βαπτίσθηκαν υπό του Πατριάρχου Νεκταρίου.
Η Οσία Δομνίκη ακολούθησε το μοναχικό βίο και εκγύμνασε τον εαυτό της πνευματικά με σκληρούς και πολλούς κόπους. Αφού έφθασε στη θέωση και αξιώθηκε να κάνει θαύματα και να διακρίνει τα μέλλοντα, η φήμη της αρετής της έγινε γνωστή και επέσυρε την προσοχή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου (408-450 μ.Χ.) και της βασίλισσας, οι οποίοι την επισκέπτονταν και της παρεχώρησαν τον τόπο και τα μέσα προκειμένου να ανεγείρει Μονή αφιερωμένη στον Άγιο Ζαχαρία. Εκεί η Οσία Δομνίκη έζησε
θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη σε μεγάλη ηλικία.

Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Αγάπη τη κρείττονι, καταυγασθείσα τον νουν, ασκήσει εξέλαμψας, ώσπερ λαμπάς φαεινή, Δομνίκα πανεύφημε όθεν μοναζουσών σε, οδηγόν φωτοφόρον, έδειξεν ο Δεσπότης, δια βίου και λόγου. Ω πρέσβευε θεοφόρε, σώζεσθαι άπαντας.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής