Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Παρασκευής 5 Φεβρουαρίου

Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. α΄ 10 - 17 )

Α Κορ. 1,10        Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.

Α Κορ. 1,10               Σας παρακαλώ δε, αδελφοί μου, στο όνομα και εξ ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είσθε όλοι ομόφωνοι και να λέγετε σαν από μια καρδία, την ίδια ομολογία της πίστεώς σας και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα και διαιρέσεις, αλλά να είσθε συγκρατημένοι, κατηρτησμένοι και ενωμένοι μεταξύ σας με τα αυτά φρονήματα και με την αυτήν γνώμην.

Α Κορ. 1,11        ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι.

Α Κορ. 1,11                Διότι-σας το καθιστώ αυτό γνωστόν-μου ανεφέρθη από τους οικιακούς και συγγενείς της Χλόης για σας, αδελφοί μου, ότι υπάρχουν μεταξύ σας αντιθέσεις και φιλονεικίαι.

Α Κορ. 1,12        λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ.

Α Κορ. 1,12               Εννοώ δε τούτο, ότι ο καθένας από σας, θέλων να παρουσιάση ανώτερον τον εαυτόν του από τους άλλους, λέγει· “εγώ μεν είμαι του Παύλου μαθητής”. Αλλος λέγει· “εγώ είμαι του Απολλώ”. και άλλος· “εγώ είμαι μαθητής του Κηφά”, και άλλος· “εγώ είμαι μαθητής του Χριστού”.

Α Κορ. 1,13        μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε;

Α Κορ. 1,13               Εχει, λοιπόν, διαιρεθή ο Χριστός και η Εκκλησία του εις κόμματα και εις μερίδας; Ερωτώ ειδικώτερα σας, που διαλαλείτε και λέγετε ότι είσθε του Παύλου· μήπως ο Παύλος εσταυρώθη προς χάριν σας, δια να λάβετε την σωτηρίαν; Η μήπως έχετε βαπτισθή στο όνομα του Παύλου;

Α Κορ. 1,14        εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον,

Α Κορ. 1,14               Ας είναι ευλογημένον και δοξασμένον το όνομα του Θεού, ο οποίος έφερεν έτσι τα πράγματα, ώστε από σας να μη βαπτίσω κανένα, ειμή μόνον τον Κρίσπον και τον Γαϊον.

Α Κορ. 1,15        ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβάπτισα.

Α Κορ. 1,15               Και έτσι δεν ημπορεί να πη κανείς, ότι εβάπτισα Χριστιανούς στο ιδικόν μου όνομα.

Α Κορ. 1,16        ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα.

Α Κορ. 1,16               Εβάπτισα ακόμη και την οικογένειαν του Στεφανά· εκτός δε από αυτούς δεν γνωρίζω, αν έχω βαπτίσει κανένα άλλον.

Α Κορ. 1,17        οὐ γὰρ ἀπέστειλέ με Χριστὸς βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.

Α Κορ. 1,17               Αλλωστε εγώ δεν είχα ως κύριον έργον μου την τέλεσιν του μυστηρίου του βαπτίσματος, διότι δεν με έστειλεν ο Χριστός ως Απόστολόν του εις την οικουμένην να βαπτίζω, αλλά να κηρύττω το χαρμόσυνον μήνυμα της σωτηρίας. Αυτό δε το κήρυγμα δεν το κάνω με την δύναμιν και τα ρητορικά σχήματα της ανθρωπίνης σοφίας, μη τυχόν και χάση την σωτήριον δύναμίν του και την άπειρον θείαν αξίαν του ο σταυρός του Κυρίου.

Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. στ΄ 45 - 53 )

Μαρκ. 6,45         Καὶ εὐθέως ἠνάγκασε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν εἰς τὸ πέραν πρὸς Βηθσαϊδάν, ἕως αὐτὸς ἀπολύσῃ τὸν ὄχλον·

Μαρκ. 6,45              Και αμέσως ο Ιησούς (δια να προφυλάξη τους μαθητάς από τον άκριτον ενθουσιασμόν του όχλου που ήθελαν να τον κάνουν βασιλέα) τους υποχρέωσε να μπουν στο πλοίον και να περάσουν στο απέναντι μέρος εις την Βηθσαϊδά, όπου και να τον περιμένουν, έως ότου απολύση αυτός τα πλήθη.

Μαρκ. 6,46         καὶ ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἀπῆλθεν εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι.

Μαρκ. 6,46              Και αφού απεσπάσθη απ' αυτούς ανέβηκε εις όρος να προσευχηθή.

Μαρκ. 6,47         καὶ ὀψίας γενομένης ἦν τὸ πλοῖον ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης, καὶ αὐτὸς μόνος ἐπὶ τῆς γῆς.

Μαρκ. 6,47              Αργά δε όταν επροχώρησε η εσπέρα, το πλοίον ευρίσκετο στο μέσον της θαλάσσης και αυτός ήτο μόνος εις την ξηράν.

Μαρκ. 6,48         καὶ ἰδὼν αὐτοὺς βασανιζομένους ἐν τῷ ἐλαύνειν· ἦν γὰρ ὁ ἄνεμος ἐναντίος αὐτοῖς· καὶ περὶ τετάρτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἔρχεται πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, καὶ ἤθελε παρελθεῖν αὐτούς.

Μαρκ. 6,48              Και είδε τους μαθητάς ναάταλαιπωρούνται από τα κύματα, καθώς ωδηγούσαν το πλοίον. Διότι ο άνεμος τους ήτο αντίθετος. Και κατά την τετάρτην βάρδιαν της νυκτερινής φρουράς, δηλαδή μεταξύ τρεις και έως τις εξ τα χαράματα, ήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επάνω εις την θάλασσαν και ήθελε να τους προσπεράση.

Μαρκ. 6,49         οἱ δὲ ἰδόντες αὐτὸν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἔδοξαν φάντασμα εἶναι, καὶ ἀνέκραξαν·

Μαρκ. 6,49              Οι μαθηταί, όταν τον είδαν να περιπατή εις την θάλασσαν, ενόμισαν ότι είναι φάντασμα και έβγαλαν κραυγήν τρόμου.

Μαρκ. 6,50         πάντες γὰρ αὐτὸν εἶδον καὶ ἐταράχθησαν. καὶ εὐθέως ἐλάλησε μετ᾿ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι, μὴ φοβεῖσθε.

Μαρκ. 6,50              Διότι όλοι τον είδαν και εταράχθησαν. Και αμέσως ωμίλησεν ο Ιησούς προς αυτούς και τους είπε· “θάρρος εγώ είμαι, μη φοβείσθε”.

Μαρκ. 6,51         καὶ ἀνέβη εἰς τὸ πλοῖον πρὸς αὐτούς, καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος· καὶ λίαν ἐκ περισσοῦ ἐν ἑαυτοῖς ἐξίσταντο καὶ ἐθαύμαζον.

Μαρκ. 6,51               Και ανέβη ο Ιησούς στο πλοίον και εσταμάτησεν ο άνεμος. Και κατελήφθησαν εις μεγάλον βαθμόν από παρά πολύν φόβον και θαυμασμόν.

Μαρκ. 6,52         οὐ γὰρ συνῆκαν ἐπὶ τοῖς ἄρτοις, ἀλλ᾿ ἦν αὐτῶν ἡ καρδία πεπωρωμένη.

Μαρκ. 6,52              Και εθαύμασαν τόσον πολύ, διότι δεν είχαν εννοήσει το άλλο μεγάλο θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων, αλλά ήτο η καρδία των και η διάνοιά των βραδυκίνητος και κλειστή.

Μαρκ. 6,53         Καὶ διαπεράσαντες ἀπῆλθον ἐπὶ τὴν γῆν Γεννησαρὲτ καὶ προσωρμίσθησαν.

Μαρκ. 6,53              Και αφού διέσχισαν την λίμνην, ήλθαν εις την περιοχήν της Γεννησαρέτ και αγκυροβόλησαν εκεί.

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Πέμπτης 4 Φεβρουαρίου

Ἀπόστολος: ( Ρωμ. ι΄ 1 - 10 )

Ρωμ. 10,1          Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν·

Ρωμ. 10,1                  Αδελφοί, παρ' όλην την απιστίαν που μέχρι σήμερον έχουν δείξει οι Ισραηλίται, η θερμή επιθυμία μου και η ευμενής διάθεσις της καρδίας μου και η δέησίς μου προς τον Θεόν είναι υπέρ των Ισραηλιτών, δια να δεχθούν και αυτοί την σωτηρίαν.

Ρωμ. 10,2          μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ᾿ οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν.

Ρωμ. 10,2                  Διότι γνωρίζω και δίδω μαρτυρίαν δι' αυτούς ότι έχουν ζήλον Θεού, αλλά όχι με φωτισμένην την γνώσιν και σύμφωνον προς το θέλημα του Θεού.

Ρωμ. 10,3          ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν.

Ρωμ. 10,3                  Διότι αυτοί ηγνόησαν μεν και περεμέρισαν την δικαίωσιν, που παρέχει ο Θεός, ζητούν δε να στήσουν τας ιδικάς των αντιλήψεις περί δικαιώσεως και έτσι δεν υπετάχθησαν εις την δικαίωσιν του Θεού.

Ρωμ. 10,4          τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι.

Ρωμ. 10,4                  Διότι σκοπός του Νομου αλλά και τέρμα της αποστολής του Νομου είναι ο Χριστός, ο οποίος δίδει την δικαίωσιν στον καθένα, που πιστεύει εις αυτόν.

Ρωμ. 10,5          Μωϋσῆς γὰρ γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς·

Ρωμ. 10,5                  Διότι ο Μωϋσής γράφει σχετικώς με την δικαίωσιν, η οποία προέρχεται από τον νόμον ότι· “ο άνθρωπος, ο οποίος θα τηρήση όλα όσα διατάσσει ο Νομος, αυτός θα ζήση δι' αυτών”.

Ρωμ. 10,6          ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτω λέγει· μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν; τοῦτ᾿ ἔστι Χριστὸν καταγαγεῖν·

Ρωμ. 10,6                  Δια δε την εκ πίστεως δικαίωσιν λέγει πάλιν ο Μωϋσής· “μη αφήσης να εισχωρήση λογισμός αμφιβολίας εις την καρδίαν σου, και είπης· ποιός θ' ανεβή στον ουρανόν;” δια να κατεβάση, δηλαδή, από εκεί τον Χριστόν, που θα μου δώση την σωτηρίαν.

Ρωμ. 10,7          ἢ τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τοῦτ᾿ ἔστι Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν.

Ρωμ. 10,7                  Η “ποιός θα κατεβή εις την άβυσσον του Αδου;” δια να αναστήση δηλαδή τον Χριστόν, που θα μας δώση την δικαίωσιν.

Ρωμ. 10,8          ἀλλὰ τί λέγει; ἐγγύς σου τὸ ῥῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τοῦτ᾿ ἔστι τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν.

Ρωμ. 10,8                  Αλλά τι λέγει ο Θεός δια της Γραφής; Λεγει ότι “κοντά σου είναι ο λόγος, στο στόμα και εις την καρδίαν σου”, δηλαδή το Ευαγγέλιον της πίστεως, το οποίον ημείς οι Απόστολοι κηρύσσομεν.

Ρωμ. 10,9          ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ·

Ρωμ. 10,9                  Διότι, εάν με το στόμα σου ομολογήσης τον Ιησούν ως ύψιστον Κυριον, και με όλην σου την καρδίαν εσωτερικώς πιστεύσης ότι ο Θεός τον ανέστησε εκ νεκρών, θα σωθής.

Ρωμ. 10,10         καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν.

Ρωμ. 10,10                Διότι με την καρδίαν του πιστεύει κανείς στον Χριστόν και ως συνέπειαν αυτής της πίστεώς του έχει την δικαίωσιν· με το στόμα του δε ομολογεί τον Χριστόν εμπρός στους ανθρώπους και λαμβάνει έτσι την σωτηρίαν.

Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. στ΄ 30 - 45 )

Μαρκ. 6,30         Καὶ συνάγονται οἱ ἀπόστολοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ πάντα, καὶ ὅσα ἐποίησαν καὶ ὅσα ἐδίδαξαν.

Μαρκ. 6,30              Οι Απόστολοι, αφού ετελείωσεν η περιοδεία των, συνεκεντρώθησαν κοντά στον Ιησούν και ανέφεραν εις αυτόν όλα, και όσα έκαμαν και όσα εδίδαξαν.

Μαρκ. 6,31         καὶ εἶπεν αὐτοῖς· δεῦτε ὑμεῖς αὐτοὶ κατ᾿ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον, καὶ ἀναπαύεσθε ὀλίγον· ἦσαν γὰρ οἱ ἐρχόμενοι καὶ οἱ ὑπάγοντες πολλοί, καὶ οὐδὲ φαγεῖν εὐκαίρουν.

Μαρκ. 6,31               Και είπεν εις αυτούς· εμπρός, πηγαίνετε σεις μόνοι σας ιδιαιτέρως εις ένα ερημικόν τόπον και αναπαυθήτε ολίγον. Και τούτο είπε, διότι ήσαν πολλοί αυτοί που ήρχοντο και έφευγαν,ώστε ο Κυριος με τους μαθητάς του να μη ευκαιρούν ούτε να φάγουν.

Μαρκ. 6,32         καὶ ἀπῆλθον εἰς ἔρημον τόπον ἐν πλοίῳ κατ᾿ ἰδίαν.

Μαρκ. 6,32              Και ανεχώρησαν δια θαλάσσης με το πλοίον εις μίαν ερημικήν περιοχήν ιδιαιτέρως. (Και οι εργάται του Ευαγγελίου έχουν να διακόπτουν επ' ολίγον την εργασίαν των, να αποσύρωνται εις έρημα και ήρεμα μέρη προς ανάπαυσιν, προς περισυλλογήν και ανανέωσιν δυνάμεων).

Μαρκ. 6,33         καὶ εἶδον αὐτοὺς ὑπάγοντας, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτοὺς πολλοί, καὶ πεζῇ ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων συνέδραμον ἐκεῖ καὶ προῆλθον αὐτοὺς καὶ συνῆλθον πρὸς αὐτόν.

Μαρκ. 6,33              Αλλά τους είδαν πολλοί να αναχωρούν και επεσήμαναν τον τόπον, που επήγαν, και πεζή από όλας τας πόλεις έτρεξαν μαζή εκεί, τους επρόλαβαν και συγκεντρώθησαν πλησίον του Ιησού.

Μαρκ. 6,34         Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς εἶδε πολὺν ὄχλον καὶ ἐσπλαχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς, ὅτι ἦσαν ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα, καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτοὺς πολλά.

Μαρκ. 6,34              Και ο Ιησούς, όταν εβγήκε από το ερημικόν μέρος, είδε πολύν λαόν και τους εσπλαγχνίσθηκε, διότι ήσαν σαν πρόβατα που δεν είχαν ποιμένα και ήρχισε να αναπτύσση εις αυτούς πολλάς διδασκαλίας.

Μαρκ. 6,35         Καὶ ἤδη ὥρας πολλῆς γενομένης προσελθόντες αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγουσιν ὅτι ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἤδη ὥρα πολλή·

Μαρκ. 6,35              Και όταν πλέον είχε προχωρήσει η ώρα, προσήλθον εις αυτόν οι μαθηταί και είπαν, ότι “είναι έρημος ο τόπος και η ώρα έχει πλέον περάσει.

Μαρκ. 6,36         ἀπόλυσον αὐτούς, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τοὺς κύκλῳ ἀγροὺς καὶ κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς ἄρτους· τί γὰρ φάγωσιν οὐκ ἔχουσιν.

Μαρκ. 6,36              Απόλυσέ τους, για να πάνε εις τα γύρω αγροκτήματα και χωριά και να αγοράσουν ψωμιά, διότι εδώ δεν έχουν τι να φάγουν”.

Μαρκ. 6,37         ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. καὶ λέγουσιν αὐτῷ· ἀπελθόντες ἀγοράσωμεν δηναρίων διακοσίων ἄρτους καὶ δῶμεν αὐτοῖς φαγεῖν;

Μαρκ. 6,37              Ο δε Ιησούς απεκρίθη εις αυτούς και είπε· δώστε τους σεις να φάγουν”. Και είπαν εις αυτόν· “να πάμε να αγοράσωμε ψωμιά αξίας διακοσίων δηναρίων και να τους δώσωμεν να φάνε;”

Μαρκ. 6,38         ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς· πόσους ἄρτους ἔχετε; ὑπάγετε καὶ ἴδετε καὶ γνόντες λέγουσι· πέντε, καὶ δύο ἰχθύας.

Μαρκ. 6,38              Εκείνος δε τους είπε· “πόσα ψωμιά έχετε;” Πηγαίνετε και ίδετε”. Και αφού είδαν τι είχαν, είπαν· “έχομε πέντε ψωμιά και δύο ψάρια”.

Μαρκ. 6,39         καὶ ἐπέταξεν αὐτοῖς ἀνακλῖναι πάντας συμπόσια συμπόσια ἐπὶ τῷ χλωρῷ χόρτῳ.

Μαρκ. 6,39              Και παρήγγειλεν εις αυτούς να συστήσουν εις όλους να καθήσουν ομάδες-ομάδες στο χλωρό χορτάρι.

Μαρκ. 6,40         καὶ ἀνέπεσον πρασιαὶ πρασιαὶ ἀνὰ ἑκατὸν καὶ ἀνὰ πεντήκοντα.

Μαρκ. 6,40              Και εξάπλωσαν ομάδες ομάδες σαν πρασιές, ανά εκατόν και ανά πενήντα.

Μαρκ. 6,41         καὶ λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κατέκλασε τοὺς ἄρτους καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς ἵνα παραθῶσιν αὐτοῖς, καὶ τοὺς δύο ἰχθύας ἐμέρισε πᾶσι.

Μαρκ. 6,41               Ο δε Κυριος, αφού επήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, ύψωσε τα βλέμματα στον ουρανόν, εδοξολόγησε τον Πατέρα και έκοψε κομμάτια τα ψωμιά και έδιδεν στους μαθητάς, δια να παραθέσουν εις τα πλήθη, και τα δύο ψάρια επίσης εμοίρασεν εις όλους. (Και επείσθησαν οι μαθηταί δια μίαν ακόμη φοράν περί της αγάπης και της δυνάμεως του Κυρίου, αλλά και περί του καθήκοντός των να εισφέρουν και αυτοί ο,τι ημπορούν).

Μαρκ. 6,42         καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν,

Μαρκ. 6,42              Και έφαγαν όλοι και εχόρτασαν.

Μαρκ. 6,43         καὶ ἦραν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις, καὶ ἀπὸ τῶν ἰχθύων.

Μαρκ. 6,43              Και εμάζεψαν από τα κομμάτια που επερίσσευσαν και από τα ψάρια δώδεκα κοφίνια γεμάτα.

Μαρκ. 6,44         καὶ ἦσαν οἱ φαγόντες τοὺς ἄρτους πεντακισχίλιοι ἄνδρες.

Μαρκ. 6,44              Αυτοί δε που έφαγαν ήσαν πέντε χιλιάδες άνδρες.

Μαρκ. 6,45         Καὶ εὐθέως ἠνάγκασε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν εἰς τὸ πέραν πρὸς Βηθσαϊδάν, ἕως αὐτὸς ἀπολύσῃ τὸν ὄχλον·

Μαρκ. 6,45              Και αμέσως ο Ιησούς (δια να προφυλάξη τους μαθητάς από τον άκριτον ενθουσιασμόν του όχλου που ήθελαν να τον κάνουν βασιλέα) τους υποχρέωσε να μπουν στο πλοίον και να περάσουν στο απέναντι μέρος εις την Βηθσαϊδά, όπου και να τον περιμένουν, έως ότου απολύση αυτός τα πλήθη.

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μελέτημα 1ο-Ἀποφθέγματα ἀπό τόν Ἀββᾶ Ἰσαάκ

«ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ἀπό τόν Ἀββᾶ Ἰσαάκ»

Μελέτημα 1ο

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος ἔζησε τόν 6ον αἰῶνα μ. Χ. Ἐχρημάτισε Ἐπίσκοπος τῆς Νινευῒ, καί ἡ μνήμη του ἑορτάζεται τήν 28ην Σεπτεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. Α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.

Ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι καταλαμπόμενος, τῆς ἐν

Χριστῷ πολιτείας φωστήρ πολύφωτος, θεοφόρε Ἰσαάκ

ὤφθης ἐν Πνεύματι, καί κατευθύνεις ἀσφα-

λῶς, σωτηρίας πρός ὁδόν, διδάγμασι θεοπνεύστοις,

τούς εὐφημοῦντάς σε Πάτερ, ὡς τοῦ Χριστοῦ θεῖον

θεράποντα.

Κοντάκιον.

Ἦχος πλ. Δ΄ Τᾖ ὑπερμάχῳ.

Τή ἰσαγγέλῳ πολιτείᾳ σου μακάριε,

Τοῦ Παρακλήτου ἀνεδείχθης θεῖον ὄργανον,

Ἰσαάκ, καί Μοναζόντων τύπος ἐν πᾶσιν·

Ἀλλ΄ ὡς χάριτος τῆς θείας ἐνδιαίτημα,

Χάριν αἴτησαι ἡμῖν καί φῶς οὐράνιον,

Τοῖς βοῶσί σοι χαίροις, Πάτερ θεόσοφε.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις ἡσυχίας θεῖος κανών·

χαίροις Μοναζόντων, ὁ διδάσκαλος ὁ σοφός·

χαίροις ὁ παρέχων, τά πρόσφορα ἑκάστῳ

τῆς χάριτος τῷ λόγῳ, Ἰσαάκ Ὅσιε.

«Ἐάν δέν στραφεῖτε καί γίνετε σάν τά παιδιά, δέν θά εἰσέλθετε εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν», εἶπε ὁ Κύριός μας.

«Ἐάν δέν στραφεῖτε καί ἀποκτήσετε παιδικό πνεῦμα μαθητείας, δέ θά ἐνστερνισθεῖτε τά διδάγματά μου», θά μποροῦσε νά μᾶς πεῖ ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΜΕΛΙΝ.Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ . (1874-1958) «Ἐάν οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι “ὑπάρχουν πολλοί μεγάλοι καί ἔνδοξοι, ἀλλά τά μυστήρια ἀποκαλύπτονται στούς ταπεινόφρονες”, τότε στή δεδομένη περίπτωση η συνάντηση με τον πατέρα Σεραφείμ ἀποκάλυψε τό μυστήριο τῆς δυνατότητος στή γῆ μας νά λάμπει ἕνα φῶς ὄχι αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί, μαζί, ἡ ὀμορφιά τῆς ταπεινώσεως."

  Ο πατήρ Σεραφείμ δεν ήταν θυμώδης, κάτι πού συχνά χαρακτηρίζει τούς ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Επίσης δεν του περνούσε από το μυαλό ότι μπορεί να υψώσει τη φωνή του ή να κάνει παρατηρήσεις με ύφος προϊσταμένου. Ούτε τόση δα επιθυμία υπήρχε να σου δώσει να καταλάβεις με ποιόν μιλάς. Την ίδια στιγμή δεν υπήρχε καμιά κολακεία, καμιά δουλοπρέπεια μπροστά σε οποιοδήποτε πρόσωπο πού κατείχε κάποια εξουσία. Αυτά όλα είναι σαν πινελιές στην εικόνα του πατρός Σεραφείμ.

Πιο καθαρά και ζωντανά παρουσιάζουν τα ιδιώματα του χαρακτήρα του και την πνευματική του κατάσταση τά απομνημονεύματα της Γκαλίνα Πίλνεβα, ή οποία βρισκόταν στο μοναστηριακό συγκρότημα του Γκλίνσκ τη δεκαετία του '50 και γνώριζε καλά τον Γέροντα Σεραφείμ. Αυτή έγραψε:

«Εάν οι άγιοι Πατέρες λένε ότι “υπάρχουν πολλοί μεγάλοι και ένδοξοι, άλλα τά μυστήρια αποκαλύπτονται στους ταπεινόφρονες”, τότε στη δεδομένη περίπτωση η συνάντηση με τον πατέρα Σεραφείμ αποκάλυψε το μυστήριο της δυνατότητος στη γη μας να λάμπει ένα φως όχι αυτού του κόσμου και, μαζί, η ομορφιά της ταπεινώσεως.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ἀκηδία, ἡ λύπη καί ἡ ἀπόγνωση. Ἡ γνώση τοῦ εἶναι. Τί εἶναι ἁμαρτία (Ἀρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ τοῦ Ἔσσεξ)

Η ακηδία, η λύπη, η καταπόνηση οπωσδήποτε θα σε επισκέπτονται, όπως και κάθε άνθρωπο. Το κυριότερο θέμα είναι πώς εμείς τις αντιλαμβανόμαστε. Σου έγραψα ήδη, μου φαίνεται, ότι αν ζούμε τις καταστάσεις μας ως “ατομικές” μας μόνο, τότε η ψυχή στο τέλος όλων πτωχεύει και γίνεται άκαρπη, ενώ η ζωή χάνει το νόημά της και γίνεται αφόρητα οχληρή. Ο σκοπός μας, τον οποίο έχει θέσει μπροστά μας το Ευαγγέλιο, είναι να γίνουμε παγκόσμιες υποστάσεις, να φέρουμε μέσα μας όλο τον κόσμο, να ζήσουμε όλο το βάθος της ιστορίας του κόσμου, και επάνω απ’ όλα του Ανθρώπου. Όλη δηλαδή η ανθρωπότητα είναι αυτό το «Εγώ», και όλη η ιστορία είναι η ζωή μου.
Κάθε οδύνη, κάθε χαρά, κάθε άλλο βίωμα αγάπης, δυσαρέσκειας, χαράς, λύπης, ελπίδας, απογνώσεως, κάθε εμπειρία πλούτου, φτώχιας, πείνας, κορεσμού, φόβου, εξουσίας, εκβιασμού, ταπεινώσεως, πάλης, μη αντιστάσεως…

Διαβάστε περισσότερα »
 http://agiapsychanalysi.blogspot.gr/

«Ἡ Δύναμη τῶν Ἁγίων Εἰκόνων» – Ὁ δαίμονας μισεῖ τὴν προσκύνησή Τους

Mᾶς διηγήθηκε κάποιος ἀπὸ τοὺς Γέροντες, ὅτι ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Θεόδωρος ὁ Ἠλιώτης πὼς ἦταν κάποιος Ἔγκλειστος στὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν στὰ Ἱεροσόλυμα, πολὺ ἀγωνιστής, τὸν ὁποῖο πολεμοῦσε ὁ δαίμονας τῆς πορνείας.
Μιὰ ἡμέρα λοιπόν, καθὼς τοῦ ἔκανε σφοδρὴ ἐπίθεση, ἄρχισε ὁ Γέροντας νὰ χάνει τὸ κουράγιο του καὶ νὰ λέει στὸν δαίμονα: «Ὥς πότε δὲν ὑποχωρεῖς; Φύγε λοιπόν, γέρασες μαζί μου». Τοῦ φαίνεται τότε ὀφθαλμοφανῶς ὁ δαίμονας καὶ τοῦ λέει:
«Ὁρκίσου ὅτι δὲν θὰ πεῖς σὲ κανέναν ὅσα θὰ σοῦ πῶ καὶ δὲν σὲ ξαναπολεμῶ ἄλλο».
Καὶ ὁρκίστηκε ὁ Γέροντας: «Μὰ Αὐτὸν ποὺ κατοικεῖ στοὺς οὐρανούς, δὲ θὰ πῶ σὲ κανέναν ὅσα μοῦ πεῖς».
Τοῦ λέει ὁ δαίμονας: «Μὴν προσκυνήσεις αὐτὴν τὴν Εἰκόνα καὶ δὲν σὲ πολεμῶ ἄλλο». Εἰκόνιζε δὲ ἡ Εἰκόνα τὴν Δέσποινα μας, τὴν ἁγία Θεοτόκο, νὰ κρατᾶ στὴν ἀγκαλιὰ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Λέει ὁ Ἔγκλειστος στὸν δαίμονα: «Ἄφησέ με νὰ τὸ σκεφτῶ».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά πάθη μᾶς ὑποδουλώνουν, μᾶς καταθλίβουν, μᾶς γερνοῦν, μᾶς σκοτώνουν ψυχικά καί σωματικά

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ 

Ζοῦμε σ’ ἕναν κόσμο μέ νεκρωμένες ψυχές καί ζωντανά σώματα. Τά πάθη μᾶς κυριεύουν καί τά ἀποτελέσματά τους τά βιώνουμε ὀδυνηρά.

Σ’ ἕνα τοῖχο σχολείου διάβασα, ἴσως ἄθελά μου: «Πεθαίνουμε στά 18, μᾶς θάβουν στα 80». Δηλ. κυκλοφοροῦμε μέ νεκρωμένη ψυχή ἀνάμεσα σέ κινούμενα πτώματα.

- Γιατί;

- Διότι ὑποκύπτουμε στήν χειρότερη ἐξουσία πού μπορεῖ νά ὑπάρ­χει:Στήν τυραννίδα τῶν παθῶν, πού δημιουργοῦμε καί ἐγκα­θι­­στοῦμε μόνοι μας, μέσα μας.

Διαβάστε περισσότερα »
 http://agiapsychanalysi.blogspot.gr/

Ὅσιος Νεῖλος Σόρσκυ , Τό πάθος τῆς ἀκηδίας

Εάν μας αιχμαλωτίσει περισσότερο από τα άλλα πά­θη η ακηδία, τότε η ψυχή μας ευρίσκεται σε μεγάλο αγώνα. Είναι πολύ φοβερό αυτό το πονηρό πνεύμα. Συγγε­νεύει πολύ με το πνεύμα της λύπης και νικά ιδιαίτερα αυ­τούς που ευρίσκονται στη μοναξιά. Όταν εγερθούν πε­λώρια τα κύματα λογισμών και παθών εναντίον της ψυ­χής, εκείνη την ώρα ο άνθρωπος νομίζει ότι δεν θα λυτρωθεί ουδέποτε απ’ αυτά. Ο νοητός εχθρός του επιφέρει παντός είδους λογισμούς και σκέψεις ότι, εάν σήμερα εί­ναι τόσο άσχημα, αύριο θα είναι χειρότερα και μεθαύριο ακόμη χειρότερα. Έτσι του σφυρίζει στο νου ότι εγκαταλείφθηκε από τον Θεό, ότι του συμβαίνουν αυτά επειδή δεν τον φροντίζει ο Θεός, ότι αυτά συμβαίνουν μόνον σ’ αυτόν και σε κανέναν άλλον. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν είναι!

Διαβάστε περισσότερα »
http://agiapsychanalysi.blogspot.gr/2016_02_03_archive.html