Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

Αναστάσιμο Απολυτίκιο: Ἦχος βαρύς. Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου τὸν θάνατον·


https://www.youtube.com/watch?v=m9CiSvwRBew&feature=em-uploademail
Αναστάσιμο Απολυτίκιο: Ἦχος βαρύς.
Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου τὸν θάνατον·
ἠνέῳξας τῷ ληστῇ τὸν παράδεισον·
τῶν μυροφόρων τὸν θρῆνον μετέβαλες,
καὶ τοῖς σοῖς ἀποστόλοις κηρύττειν ἐπέταξας,
ὅτι ἀνέστης, Χριστὲ ὁ Θεός,
παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

Βάσταζε, παιδί μου, τον σταυρόν σου...

Βάσταζε, παιδί μου, τον σταυρόν σου και γνώριζε ότι εις όσα πάσχομεν είναι γνώστης ο Θεός και ως Πατήρ γνήσιος προσπαθεί με κάθε τρόπον να μας μορφώση εντός μας, τον Ιησούν Χριστόν. 

Ο Θεός παιδεύει και πάλιν ιάται, ανεβάζει και κατεβάζει. Εις το θέλημα του Κυρίου τις δύναται αντιστήναι; Εάν θέλει ο Θεός να πάσχωμεν, άρα έχει κάποιον σωτήριον σκοπόν, τον οποίον ημείς οι γήϊνοι δεν δυνάμεθα προορατικώς να τον προϊδωμεν, ενώ η υπομονή και η μακροθυμία και το ταπεινόν της παραδοχής του πειρασμού, πάντοτε, ναι, πάντοτε, θα φέρη κατόπιν βεβαίαν ωφέλειαν.

Ἀκόμη κι ἕνας ἅγιος ΔΕΝ μπορεῖ ν' ἀντιληφθεῖ ὅλους τούς λόγους πού συντρέχουν γιά νά μᾶς ἐπισκεφθεί ἡ θλίψη..

[...] Tα ιερά κείμενα μάς διδάσκουν πως όλοι οι άγιοι του Θεού χωρίς καμιά εξαίρεση,τελείωσαν το επίγειο ταξίδι τους βαδίζοντας "την στενή και τεθλιμμένη οδό" .
Η ζωή τους ήταν γεμάτη θλίψεις και στερήσεις (βλ. Εβρ.ιβ΄).
Αυτή ήταν η άποψη των αληθινών φίλων του Θεού για τις θλίψεις. Αυτή η στάση τους για τις θλίψεις που τους τύχαιναν τους έκανε να συμπεριφέρονται με μεγάλη σοφία και αυταπάρνηση.
Τις θλίψεις που τους έβρισκαν, ό,τι λογιών και αν ήσαν, τις δέχονταν σαν κάτι που τους άξιζε, που τους έπρεπε.(βλ. Αγίου Μάρκου του Ασκητού,226 κεφάλαια Περί των οιομένων εξ έργων νόμου δικαιούσθαι, κεφ. 6).
Πίστευαν μ' όλη τους την ψυχή πως άν δεν το επέτρεπε ο Θεός, αν δεν ήταν απαραίτητο δηλαδή για τις πνευματικές ανάγκες τους,δεν θα τους έβρισκε η θλίψη.

Στάρετς Ἀνατόλιος τῆς Ὄπτινα: «Ἕνα μεγάλο θαῦμα τοῦ Θεοῦ θά γίνει!»


O στάρετς Ανατόλιος ο νεώτερος της Όπτινα, στις πρώτες – πρώτες ηµέρες της επανάστασης, τον Φεβρουάριο του 1917, έκανε µια προφητεία υπό τον τύπον µιας έντονης εικόνας, για το µέλλον της Ρωσίας:
«Θα συµβεί µια καταιγδα. Και το Ρωσικό πλοίο θα θρυµµατισθεί σε κοµµατάκια. Αλλά ο κόσµος θα µπορεί να σωθεί ακόµη και σε σχίζες ή θρύµµατα. Και δεν θα καταστραφούν όλοι. Καθένας πρέπει να προσεύχεται, καθένας να µετανοεί και να προσεύχεται θερµά. Και τι συµβαίνει µετά από µια καταιγίδα; … Θα γίνει γαλήνη». Σ’ αυτό όλοι είπαν:

Ἡ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας καὶ τὸ πάθος τῆς ζήλειας_Προκόπιου Μεγαλοσπηλαιώτου_mp3

http://www.hristospanagia.gr/ftp/Omilies_2013-2014/Arxont.Kuriakis/P.Savvas.2013-12-08_I.therapeia.tis.sugkuptousas.kai.to.pathos.tis.zileias_Prokopiou.Megalospilaiwtou.mp3
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ

Π. Σάββας 2013-12-08_Ἡ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας καὶ τὸ πάθος τῆς ζήλειας_Προκόπιου Μεγαλοσπηλαιώτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-12-2013 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://www.hristospanagia.gr

Φάρμακα, ἁμαρτία καὶ ἀσθένειες Ἅγιος Πορφύριος

Τὰ φάρμακα δὲν τὰ ἀπέρριπτε, ἀλλὰ καὶ δὲν ἀπέδιδε σ’ αὐτὰ ἀπόλυτη ἀξία ὡς πρὸς τὸν θεραπευτικό τους ρόλο. Μὲ ρώτησε μιὰ μέρα: – Τί εἶναι φάρμακο; – Χημικὸ παρασκεύασμα, ποὺ τὸ παίρνουμε, γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε ἀπὸ τὶς ἀρρώστιες. – Πές μου, τί σημαίνει φάρμακο; Δὲν σοῦ λέει τίποτε ἡ ἴδια ἡ λέξη; Βρέθηκα σὲ ἀμηχανία καὶ σιωποῦσα, κοιτάζοντάς τον. Καὶ ὁ Γέροντας συνέχισε: – Φάρμακο, μωρέ, σημαίνει φαρμάκι. Μὴ νομίζεις ὅτι τὰ φάρμακα κάνουν μόνο καλὸ στὸν ὀργανισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Κάνουν καὶ κακό. Γιατί παίρνουμε τὰ φάρμακα; Ἐπειδὴ ἀρρωσταίνουμε. Καὶ γιατί ἀρρωσταίνουμε; Ἐπειδὴ στενοχωριόμαστε. Καὶ γιατί στενοχωριόμαστε;

«Στόν Παῦλο Ι., πού ρωτᾶ πῶς μποροῦμε νά ἀναγνωρίσουμε τήν ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Παναγίας Θεοτόκου»

eikona_ksulini_Panagia_PS-00-SCL-11-01024-1.png
Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Μοῦ παρέθεσες μαζί μέ τό γράμμα μία γυναικεία εἰκόνα, πού μέσα στόν λαό διαδίδεται μέ τό ὄνομα τῆς Παναγίας Θεοτόκου. Ἡ εἰκόνα παρουσιάζει μία νέα, εὔθυμη γυναίκα, μέ ἀφημένα μαλλιά στούς ὤμους, μέ χοντρό πρόσωπο, μέ χείλη δυνατά, μέ παρδαλά φορέματα. Χωρίς παιδί στά χέρια. Καί μόνος κατάλαβες, ὅτι αὐτή δέν εἶναι ἡ ὀρθόδοξη μορφή τῆς Θεομήτορος, ἀλλά ρωτᾶς πῶς μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος εὔκολα νά ἀναγνωρίσει τήν ὀρθόδοξη μορφή της;
Ὁ πιό γρήγορος τρόπος ἀναγνώρισης τῆς ὀρθόδοξης εἰκόνας τῆς Θεομήτορος εἶναι τά τρία ἀστέρια: τό ἕνα ἐπάνω ἀπό τό κούτελο, τό δεύτερο στόν δεξιό ὦμο, καί τό τρίτο στόν ἀριστερό ὦμο. Αὐτά τά τρία ἀστέρια σημειώνουν τήν παρθενία τῆς Παρθένου Μαρίας πρίν τή γέννα, κατά τή γέννα καί μετά τή γέννα.

Ἡ στάση τοῦ ἁγίου Παϊσίου γιά τά σκάνδαλα

Η στάση του αγίου Παϊσίου για τα σκάνδαλα

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
 
Η αγιοκατάταξη του όντως συγχρόνου Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 13 Ιανουαρίου 2015, έγινε αφορμή να φέρω στη μνήμη μου την πρώτη συνάντησή μου μαζί του. Μια συνάντηση που κατέληξε σε σύγκρουση.
Ήταν καλοκαίρι του 1975, όταν μαζί με συμφοιτητές μου επισκεφτόμουν το Άγιο Όρος. Όχι για τουρισμό ούτε για περιέργεια. Όσοι πήγαιναν τότε στο Άγιο Όρος στην πραγματικότητα αναζητούσαν το κάτι άλλο, το διαφορετικό, από ό,τι η θεολογία και η περιρρέουσα θρησκευτική ατμόσφαιρα πρόσφερε. Χωρίς να γνωρίζω τι είναι αγιότητα, τι σημαίνει Παράδοση ως τρόπος ζωής και πώς ο Μοναχισμός μπορούσε να δείχνει ζώντα Θεό.
Μετά τη Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα με ηγούμενο τον π. Βασίλειο Γοντικάκη, μαζευτήκαμε οι προσκυνητές, περισσότεροι φοιτητές, στην κληματαριά της Μονής. Επίκεντρο της αυθόρμητης σύναξης ο π. Παΐσιος. Άρχισε να μιλά για εκκλησιαστικές εφημερίδες που δημοσιεύουν πραγματικές ή φανταστικές παρατυπίες και σκάνδαλα Ιεραρχών της Εκκλησίας. Στιγμάτισε το γεγονός ως αντι-εκκλησιαστική διάθεση.

Γ.Κλεόπας Ἡλιέ: Ὁ κόσμος θά ἐχάνετο ἀπό πολύ παλαιότερα

Σχεδόν σέ κάθε κήρυγμά του ο π. Κλεόπας Ηλιέ ρωτούσε τούς Χριστιανούς:
«Εχετε τήν Εικόνα της Παναγίας μας στό σπίτι σας;»
«Καντήλι μπροστά στήν εικόνα της έχετε;» Κατόπιν τούς συμβούλευε:
«Νά πάρετε τήν Προστάτιδα καί Βοηθό μας τήν Μητέρα μας πού είναι στούς ουρανούς καί στήν γη νά τήν βάλετε στά σπίτια σας! Αυτή είναι η Βασίλισσα του ουρανού καί της γής»!

Ἀπό ἀνοησία καί περιφρόνηση

 
Άγιος Μάξιμος ο Γραικός 
 
 Ακούσαμε και διδαχθήκαμε από τους θεόπνευστους πατέρες και διδασκάλους μας ότι εμείς οι ίδιοι εξουσιάζουμε τη βούληση και τις πράξεις μας, καθώς στα καλά έργα ωθούμαστε αόρατα από τον άγγελο του Θεού και φυλασσόμαστε από αυτόν.                                    Διαβάστε περισσότερα»                                                                        http://hristospanagia3.blogspot.gr
 

Πώς Τον αναγνώρισες Απόστολε;

–Απόστολε Ἰωάννη, θέλω νά μοῦ πεῖς, πῶς Τόν ἀναγνώρισες;

Μετά τήν ἀνάστασή Του ἡ

παρουσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ εἶχε καταστεῖ αἰνιγματώδης.

 Ἐμφανιζόταν, καί ἄλλοι δέν Τόν καταλάβαιναν,

 ἄλλοι δίσταζαν, ἄλλοι ἀπιστοῦσαν, 

ἄλλοι φοβοῦνταν νά Τόν πλησιάσουν. 

Οἱ δύο στους Ἐμμαούς Τόν εἶχαν ὥρα δίπλα τους «ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ», 

καί ἡ Μαγδαληνή Τόν πῆρε γιά κηπουρό.

Καί τώρα ἐκεῖ πέρα, μακριά, στήν ἀκτή, πρίν καλά ἀκόμα ξημερώσει, 

μόνο ἡ σιλουέτα Του νά

φαίνεται κάπως, οἱ ἄλλοι συμμαθητές σου 

νά μήν ἔχουν τίποτε ὑποψιασθεῖ, 

πῶς ἐσύ Τόν ἀναγνώρισες;

Καί γιατί πρίν ἀπό τήν

Ἀνάσταση  Τόν  ἀποκαλοῦσες

Ἰησοῦ, ἐνῶ τώρα Κύριο; 

Κύριος θά πεῖ Θεός. 

Πῶς τώρα Τόν ἀναγνωρίζεις Θεό 

καί τό λές μέ τέτοια  βεβαιότητα; 

Πές  μου, Ἀπόστολε, πῶς Τόν ἀναγνώρισες

τόν Κύριο; Καί πῶς Τόν ἀποκάλεσες Κύριο;

.....................................................

ΗΧΗΤΙΚΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 3 Αὐγούστου 
 http://www.hristospanagia.gr/ftp/SYNAKSARI/07.IOYLIOS/31_07.mp3

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: "Ἡ συνεχής ἐπίκληση τοῦ Θείου Ὀνόματος"


  "Ἡ δική μας ἀδιάλειπτη προσευχή ξεκινάει ἀπό τό στόμα: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Μετά, τό παίρνει ἡ διάνοια καί τό κατεβάζει στήν καρδιά. Σιγά-σιγά, ὅταν χρονίσει μέσα στήν καρδιά αὐτή ἡ μονολόγιστη εὐχή, τό  «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» (πού τό κάνουμε ἐμεῖς, ἐπαναλαμβάνω), αὐτή ἡ συνεχής ἐπίκληση τοῦ Θείου Ὀνόματος, διώχνει ὅλους τούς λογισμούς. Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος".                                                     
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.23
http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟ ΘΕΟ.


https://www.youtube.com/watch?v=6tO8I7yegIg

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Αληθινή γιορτή.

2P20150719-VAR 0552-1200
Ἀληθινή γιορτή δέν εἶναι οἱ κάποιες ἡμέρες. Ἀληθινή γιορτή δέν εἶναι τό ὅποιο γλέντι.
Ἀληθινή γιορτή εἶναι ἡ ἐσωτερική χαρά. Καί ἀληθινή χαρά μᾶς δίνει μόνο ἡ καθαρή συνείδηση.
Ὅποιος ἔχει καθαρή συνείδηση, ἔχει ὁλοχρονίς γιορτή.
Δηλαδή; Τί σημαίνει αὐτό;
Μερικοί ἔρχεσθε στήν Ἐκκλησία «ἀργά καί πού»!

Γιά νά τό καταλάβετε, αὐτό πού σᾶς λέγω, χρειάζεται νά βάλετε λίγη προσοχή.
Τί μᾶς λέγει ἡ σημερινή ἑορτή;
Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε πολλά ἀγαθά. Ἦρθαν στιγμές πού γέμισε ἡ γῆ μέ ἀγγέλους καί μέ τά τραγούδια τους.
Καί μόνο;
Ἔγινε καί κάτι πιό μεγάλο.
Ἄνθρωποι ἀπό τήν γῆ ἀνέβηκαν στόν οὐρανό! Μιμήθηκαν καί ἔφτασαν στίς ἀρετές τούς ἁγίους ἀγγέλους.
Ζοῦσαν στήν γῆ. Μέ σάρκα καί μέ αἷμα. Ὅπως καί ἐμεῖς. Καί διατηροῦσαν, καί εἶχαν, ὅλα αὐτά τά γνωστά «σύν καί πλήν», πού ἔχει ἡ φύση μας. Καί παρ᾿ ὅλα αὐτά, ἔγιναν ἄγγελοι. Αὐτοί ἔγιναν. Γιατί τό θέλησαν. Γιατί τό ἔκαμαν φιλοτιμία τους.
Ἁπλά καί μόνο, γιατί τό θέλησαν, νά ἔχουν καθαρή συνείδηση• καί νά ζοῦν μέ καθαρή συνείδηση.


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

π. Λάζαρος Βατοπαιδινός - Θεός Κύριος, Τον συνάναρχον λόγο


https://www.youtube.com/watch?v=X_0kqtz2QaA

«Τά βιβλία τῶν συνειδήσεων» μέρος β΄ τελευταῖο


ΟΜΙΛΙΑ ΚΓ΄
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Ἔχουμε ὅμως ἐκτός ἀπό τήν ἀγαθή συνείδησι καί τήν πονηρά συνείδησι. Αὐτή μᾶς ὁδηγεῖ πρός τόν δρόμο τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας. Ὑπακούοντας σ᾿ αὐτήν ἔρχονται περιπτώσεις, πού ὁ ἄνθρωπος κάνει πράγματα πού τά ζῶα δέν τά κάνουν. Ἔτσι στήν Κρίσι τοῦ Θεοῦ αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν θά μπορέση νά κοιτάξη κατάματα τόν Θεό. Διότι πῶς θά Τόν ἀντικρύση, ὅταν ἦρθαν στιγμές, πού μέ τά μάτια του δέν τόν σεβάσθηκε καθόλου καί τόν βλασφήμησε τόν Θεό! Κι ὁ Χριστός θά τοῦ πῆ: «Ἐγώ παιδί μου, ἔγινα ἄνθρωπος γιά σένα, σταυρώθηκα γιά σένα, ἔκανα ἐκεῖνο, τό ἄλλο γιά σένα· σοῦ ἔχω δώσει τήν ζωή, σοῦ ἔχω δώσει τά ἀγαθά, τόσα καί τόσα· κι ἐσύ εἰς ἀνταπόδοσιν ὅλων αὐτῶν τῶν καλῶν μέ ἐβλασφήμησες, δέν μέ λογάριασες κ. λ. π.». Αὐτά ὅλα θά συμβοῦν, ὅταν δέν κάμη ὑπακοή στήν ἀγαθή του συνείδησι.
Καί πάλι βλέπουμε ὅμως ὅτι ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ θέλει νά μᾶς βοηθήση καί μᾶς λέει: «Ὁσάκις πέφτεις, σήκω».

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 3 Αὐγούστου


Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 12-20):
12 Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγή-γερται, πῶς λέγουσί τινες ἐν ὑμῖν ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν; 13 εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται· 14 εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν. 15 εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἤγειρε τὸν Χριστόν, ὃν οὐκ ἤγειρεν, εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται· 16 εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγεί­ρονται, οὐδὲ Χριστὸς ἐγή­γερται. 

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:Ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς πίστεως;

Nikolaj-Velimirovicsarak2
 Ποιός είναι ο σκοπός της πίστεως; Η σωτηρία της ψυχής. Ποιος είναι ό καρπός της πίστεως; Η σωτηρία της ψυχής. Επομένως, δεν προσκολλώμεθα στην πίστη για την πίστη, αλλά για τη σωτηρία των ψυχών μας. Κανείς δεν ταξιδεύει χάριν του δρόμου, αλλά επειδή κάποιος ή κάτι τον περιμένει στην άλλη άκρη του δρόμου. Κανείς δεν πετάει ένα σχοινί στο νερό, μέσα στο οποίο κάποιος πνίγεται, χάριν του σχοινιού αλλά χάριν εκείνου ο οποίος πνίγεται. Ο Θεός μας έδωσε την πίστη σαν ένα δρόμο, στο τέλος του οποίου οι ταξιδιώτες θα λάβουν τη σωτηρία των ψυχών τους. Ο Θεός εξέτεινε την πίστη σαν ένα σχοινί σ’ εμάς, οι οποίοι πνιγόμαστε στα μαύρα νερά της αμαρτίας, της άγνοιας και των παθών, ώστε με τη βοήθεια της πίστεως να σώσουμε τις ζωές μας.

Tώρα πιστεύω ὅτι ὑπάρχει Xριστός!

Tώρα πιστεύω ότι υπάρχει Xριστός!

Πως έγινε το θαύμα αυτό;
Ευλόγησε ο Χριστός, που ζει και θριαμβεύει εις όλους τους αιώνας. Ναι, ο Χριστός! Άς Τον αγνοούν οι πολλοί…» 
 Συνέλαβαν κάποιον αντάρτη ἀπὸ τὰ βουνά και δεμένο τον έσερναν μέσα στην πόλη τῆς Κοζάνης και τον έρριξαν στη φυλακή.
Όταν το ἔμαθε ὁ π. Αυγουστίνος Καντιώτης πῆγε στην φυλακὴ γιὰ νὰ τὸν δῇ. Αὐτὸς ἦταν ἐχθρός του. Πολλές φορὲς προσπάθησε νὰ τὸν σκοτώσῃ, ἀλλὰ δὲν τὰ κατάφερε…
Οἱ υπεύθυνοι των φυλακῶν δὲν τὸν άφηναν να περάσῃ καὶ τοῦ εἶπαν…

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής