Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Απευθείας τηλεοπτική μετάδοση από το Μοναστήρι του Οσίου Πορφυρίου




Εικοσιδύο χρόνια από την κοίμηση του
 Γέροντος Πορφυρίου του 
Καυσοκαλυβίτη, η Ιερά Σύνοδος 
του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό 
τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, 
την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου, αποφάσισε την αναγραφή του 
στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Συνοδική απόφαση
 ορίζει ότι η μνήμη του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου του 
Καυσοκαλυβίτη θα τιμάται από την Εκκλησία στις 2 Δεκεμβρίου,
  ημέρα της κοιμήσεώς του.


Η 4Ε, συμμετέχοντας στο χαρμόσυνο γεγονός αλλά και
στην τιμή που αποδίδει η Εκκλησία μας στον σύγχρονο Όσιο, 
θα προβάλει, σε απευθείας δορυφορική μετάδοση, την Δευτέρα 
2 Δεκεμβρίου στις 7:30 το πρωί, την πρώτη Πανηγυρική 
Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το μοναστήρι του
 Αγίου, το Ι. Ησυχαστήριο Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο
 Μήλεσι της Μαλακάσας.


Γιατί, όλα τα μεγάλα εκκλησιαστικά γεγονότα θα τα δείτε 
στην 4Ε!


http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2013/11/3931.html

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ,Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ (VIDEO)


E-mail Εκτύπωση PDF
15Tο ρεπορτάζ έκανε ο δημοσιογράφος και διευθυντής του΄΄Αγιορείτικου Βήματος΄΄, Γιώργος Θεοχάρης, μέσα από το τηλεοπτικό σταθμό ΜEGA .
Χαρισματούχος, ταπεινός με περίσσευμα αγάπης που την  έδινε απλόχερα στον αναξιοπαθούντα . Γέροντας πορφύριος ο Καυσοκαλιβήτης, από τα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους ξεκίνησε την πνευματική πορεία του και εκεί κατέληξε. Βασικός σταθμός  του, ήταν η Αθήνα.
Ο Αγιος  της πλατείας Ομονοίας, έτσι τον αποκάλεσαν  άνθρωποι που τον γνώρισαν  στο παρεκκλήσι  της πολυκλινικής Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια.

Και όταν τους ρώτησα, μα γιατί ΄Αγιος της Ομόνοιας; Μου είπαν,διότι εδώ επί 40 όλοκληρα χρόνια  νυχθημερόν  βοηθούσε  τους νέους που ήταν στα ναρκωτικά να τους βάλει στο δρόμο του θεού, στήριζε υλικά και πνευματικά, έκλαιγε για αυτά τα παιδιά, σαν μικρό παιδί, υποστηρίζει η νοσηλεύτρια Αδαμαντία Ρέππα.

΄΄Ήθελε να μείνει εδώ για να βοηθήσει τους νέους. Ο γέροντας Πορφύριος ήταν ένα παιδί του θεού, είχε την αθωότητα και την καλοσύνη ενός μικρού παιδιού. Μάλιστα πολλές φορές αρκετά παιδιά ερχόταν στην Πολυκλινική και μας έλεγαν ότι  έβλεπαν τον γέροντα να ίπταται΄΄ συμπληρώνει .

Με συγκίνηση και δέος μίλησαν ακόμα άνθρωποι που τον έζησαν  στην Αθήνα και στο ΄Αγιο Όρος.

Συγκλονιστική η μαρτυρία και του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου που μου εξηγεί το θαυμαστό γεγονός που έζησε μαζί του.

alt
alt

πηγή; Agioritikovima.gr

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Από την σοφία των στάρετς.


15
Χωρίς την ταπείνωση, έλεγε ο στάρετς Αμβρόσιος, δε σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστέψουμε πως από δική μας αξία σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί.  
Θα σας αναφέρω ένα διδακτικό περιστατικό. Μια επιφανής αρχόντισσα, αρκετά ευσεβής αλλά όχι και αρκετά ταπεινή, καθώς κοιμόταν είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο:

Πάνω σε ένδοξο θρόνο ο δίκαιος Κριτής! Και απέναντί του πλήθη λαού, μεταξύ των οποίων και η ίδια. Ο Χριστός ετοιμαζόταν να καλέσει κοντά Του τους εκλεκτούς. Εκείνη που βασιζόταν στις αρετές της και στις καλοσύνες της περίμενε μεγάλες τιμές, αλλά έπεσε έξω στην πρόβλεψή της. Κάποια ταπεινή χωριατοπούλα κρίθηκε άξια για την πρώτη θέση. Δεύτερος ήταν ένας φτωχός χωρικός που φορούσε μάλιστα και τσαρούχια. Ακολούθησαν στη σειρά πλήθη απλοϊκών ανθρώπων. Σε μια στιγμή ο Κύριος έπαυσε να προσκαλεί άλλους. Εκείνη πάνω στην απελπισία της αποφάσισε να τον πλησιάσει και να του υπενθυμίσει τα καλά που είχε κάνει.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Ο Χριστός όμως απέστρεψε εντελώς το πρόσωπό Του απ’ αυτήν. Εξουθενωμένη πλέον, έπεσε στο έδαφος, έκλαψε και αναγνώρισε ταπεινά πως πραγματικά δεν της άξιζε η ουράνια Βασιλεία. Να, αγαπητοί μου-εδώ δυνάμωσε τη φωνή του ο στάρετς-το ταπεινό φρόνημα! Έτσι έπρεπε να σκεφτόμαστε όλοι. Όταν ξύπνησε από το όνειρο η αρχόντισσα, δεν τόλμησε πια να φιλοξενήσει υπερήφανες ιδέες στην ψυχή της. Της έδωσε ο Θεός με το όνειρο αυτό ένα αξέχαστο όνειρο.
Πηγή: Αγιορείτικο Βήμα



Ἅγιος Λουκᾶς Κριμαίας: Προσέξτε τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν σας!

Ἀρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως καὶ Κριμαίας Αγιος Λουκάς 
«Σᾶς διαβεβαιώνω πὼς ὅποιος ἄφησε, γιὰ μένα καὶ γιὰ τὸ εὐαγγέλιο, σπίτι ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὲς ἢ μητέρα  ἢ πατέρα ἢ γυναίκα ἢ παιδιὰ ἢ χωράφια, θὰ πάρει ἑκατὸ φορὲς περισσότερα στὰ χρόνια ποὺ ζοῦμε τώρα καὶ σπίτια καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὲς καὶ πατέρα καὶ μητέρα καὶ παιδιὰ καὶ χωράφια- καὶ μάλιστα μέσα σὲ διωγμούς· ἀλλὰ  καὶ στὸ μελλοντικὸ κόσμο θὰ ἔχει τὴν αἰώνια ζωὴ» (Μάρκ. 10, 29-30).
Εἶναι ἀψευδὴς αὐτὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου. Σᾶς βεβαιώνω ὅτι, ὅταν ἄφησα τὰ παιδιά μου καὶ τὰ ἐμπιστεύτηκα στὸν Θεό, Ἐκεῖνος τὰ φρόντισε. Τὰ παιδιὰ μεγάλωσαν σωστὰ καὶ νομίζω ὅτι ἐγὼ δὲν θὰ μποροῦσα νὰ τὰ φροντίσω τόσο καλά. Καὶ ὁ Κύριoς μοῦ ἔδωσε ἑκατὸ φορὲς περισσότερα παιδιά. Μοῦ ἔδωσε ὅλους ἐσᾶς. Μοῦ ἔδωσε τὶς καρδιὲς σας διότι γνωρίζω πόσο μὲ ἀγαπᾶτε καὶ ἐγὼ ἀνταποκρίνομαι στὴν ἀγάπη σας μὲ τὴ δική μου θερμὴ ἀγάπη. Τόσο πολλὰ παιδιά μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός!…
Καὶ τὰ δικά σας παιδιὰ πρέπει νὰ εἶναι μορφωμένα. Μόνο νὰ μὴν περιορίζεται ἡ μόρφωση καὶ ἡ ἀγωγή τους στὴν ἔξωθεν σοφία, στὴν σοφία αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Νὰ μαθαίνουν ταυτόχρονα τὴν ἄνωθεν σοφία καὶ τὴν ἀνώτατη ἀλήθεια. Νὰ μαθαίνουν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, νὰ μαθαίνουν τὴν εὐλάβεια, πὼς νὰ ἔχουν πάντα τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν σωστὴ χριστιανικὴ ὁδὸ. Μόνο τότε δὲν θὰ χαθοῦν τὰ παιδιά σας στὶς ὁδοὺς τῆς ἀνθρώπινης σοφίας, μόνο τότε πάνω ἀπ’ ὅλα θὰ ἔχουν πάντα τὴν χριστιανικὴ σοφία, τὴν γνώση τοῦ Θεοῦ. Μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο λοιπὸν πρέπει νὰ...
διαπαιδαγωγοῦμε τὰ παιδιά μας.
Θὰ δώσετε λόγο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ γιὰ τὰ κακὰ παραδείγματα ποὺ δίνετε στὰ παιδιά σας, γιὰ τοὺς καυγάδες ποὺ γίνονται μπροστὰ στὰ μάτια τους, γιὰ τὶς φλυαρίες ποὺ ἀκοῦνε νὰ λέτε. Ἂν ἐσεῖς οἱ ἴδιοι τὸ κάνετε αὐτὸ τότε τὰ παιδιὰ σᾶς τί μποροῦν νὰ μάθουν ἀπό σας;
Ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, δηλ. ὅταν ἀκόμα εἶναι μικρά, πρέπει νὰ ἀρχίζουμε τὴν ἀγωγή, διότι μόνο σὲ πολὺ μικρὴ ἡλικία τὰ παιδιὰ ἀποδέχονται μὲ εὐκολία νουθεσίες καὶ προτροπές. Ἡ ψυχὴ τους εἶναι σὰν τὸ κερὶ μαλακὴ ὅπου κάθε δικός σας λόγος ἢ πράξη μένουν, καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ ἄσχημα παραδείγματα, λόγος ἀγαθὸς ἢ αἰσχρός.
«Μικρὸς βλαστός, ὅπου τὸν γέρνεις τέτοια κλίση θὰ πάρει, ἕνα καινούριο δοχεῖο ἂν θὰ ἐκπέμπει μυρωδιὰ ἢ κακοσμία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ μὲ τί θὰ τὸ γεμίσετε, βάζοντας μέσα εἴτε ἀρώματα εἴτε ἀκαθαρσίες» (Ἁγ. Τύχων τοῦ Ζαντόνσκ).
Μητέρα, τὸ πιὸ ἀγαπημένο πρόσωπο γιὰ τὸ παιδί, πηγὴ στοργῆς καὶ τρυφερότητας, στέκεται προσευχόμενη μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Τὸ παιδὶ κοιτάζει πότε αὐτὴν καὶ πότε τὴν εἰκόνα καὶ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλὲς ἐξηγήσεις γιὰ τὸ τί σημαίνει αὐτό. Νά, αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο σιωπηλὸ μάθημα τῆς θεογνωσίας. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καὶ τὸ πιὸ σημαντικὸ μάθημα τῆς εὐλάβειας. Τέτοια μαθήματα μπορεῖτε καὶ πρέπει πάντα νὰ δίνετε στὰ παιδιά σας.
Δὲν ὑπάρχει γιὰ τὴν μητέρα καθῆκον μεγαλύτερο καὶ ἔργο ἱερότερο, γιὰ τὸ ὁποῖο αὐτὴ φέρει εὐθύνη ἐνώπιόν του Θεοῦ, ἀπ’ αὐτὸ τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν. Στὸν Θεὸ θὰ δώσετε λόγο ἂν ἀμελήσετε αὐτὸ τὸ ἔργο. Καὶ ἀπὸ τώρα θ’ ἀρχίσουν τὰ βάσανά σας καὶ θὰ ρίχνετε πικρὰ δάκρυα καὶ θὰ ἀναστενάζετε βλέποντας τὰ παιδιά σας.
Λοιπόν, «προσέξτε μὴν περιφρονήσετε κανέναν ἀπ’  αὐτοὺς τοὺς μικρούς». (Ματ. 18, 10) Νὰ φροντίζετε τὰ παιδιά σας, νὰ εἶστε γι’ αὐτὰ παράδειγμα τῆς γνήσιας χριστιανικῆς ζωῆς καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων θὰ εἶναι σ’ ὅλους ἐσᾶς καὶ στὰ παιδιά σας.
(«Διδαχὲς Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας», ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη» Θεσσαλονίκη)
orthodoxia-ellhnismos.gr

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Σήμερα, έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο η Αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου



Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την σημερινή συνεδρίασή της, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. - See more at:

Η Αγιοκατάταξη του Γέροντος θα τελεσθή την Κυριακή, 1 Δεκεμβρίου 2013 στο Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον “Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος”
Πηγή:http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2013/11/3915.html

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Ὁ προσωπικός κανόνας τοῦ ἐνορίτη

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ 
Δ΄. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ

Ὁ προσωπικός κανόνας τοῦ ἐνορίτη

Ὁ μοναχός ὀφείλει νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα. Ἔχει ὅμως καί κάποια ἰδιαίτερη ὥρα πού τήν ἀφιερώνει στήν ἐκπλήρωση τοῦ προσωπικοῦ του κανόνα μέσα στό «κελλί» του.
Κάθε ἐνορίτης, κατά μίμηση τοῦ μοναχοῦ, εἶναι πολύ βοηθητικό νά ἔχει τόν προσωπικό του κανόνα, πού θά τόν ἐκπληρώνει μία ὁρισμένη ὥρα, τό πρωί ἤ τό βράδυ. Ὁ κανόναςπεριλαμβάνει ὁρισμένο ἀριθμό μετανοιῶν (γονυκλισιῶν) εἴτε ἐδαφιαίων εἴτε μικρῶν καθώς καί ὁρισμένο ἀριθμό κομβοσχοινιῶν ἤ ὁρισμένο χρονικό διάστημα (λ.χ. μισή ὥρα) γιά τήν καλλιέργεια τῆς μονολόγιστης ἐπίκλησης τοῦ Θείου Ὀνόματος: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Ὁ κανόνας ἐπίσης περιλαμβάνει περισυλλογή-αὐτοεξέταση καί πνευματική μελέτη. Ἡ ποσότητα καί τό εἶδος τῶν προσωπικῶν ἀσκήσεων θά πρέπει νά καθορίζεται ἀπό τόν Πνευματικό του ὁδηγό. Ἡ προσωπική ἄσκηση μέσῳ τοῦ κανόνος εἶναι μία μικρή καθημερινή θυσία γιά τόν Κύριο πού δίνει πολλή Θεία Χάρηστόν πιστό. «Ὅποιος δέν ἔχει διάθεση», παρατηροῦσε ὁ διακριτικώτατος Γέροντας Πορφύριος, «νά κάνει θυσίες γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἴδιος ἀποκλείει τόν ἑαυτό του ἀπ’ τήν Χάρη»19.
Παραθέτουμε μερικές πρακτικές συμβουλές γιά τήν εὐχή ἀπό τόν Γέροντα Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη:
«Εὔχομαι ἡ Παναγία μας πάντοτε νὰ σᾶς σκεπάζῃ. Νὰ βιάζετε τὸν ἑαυτόν σας. Νὰ κάθεσθε ἔστω τώρα στὴν ἀρχή, ἕνα τέταρτο τῆς ὥρας, καὶ κατόπιν νὰ τὸ αὐξήσετε σὲ μισὴ ὥρα, κοκ.. Νὰ κάθεσθε σὲ ἕνα κάθισμα, καὶ νὰ λέτε τὴν εὐχή: «Κύριε ἸησοῦΧριστὲ ἐλέησόν με». Νὰ τὴν λέτε μία – μία λέξι, κατανοητά, καταληπτά. Νὰ μὴ προχωρῆτε στὴν δεύτερη λέξι, ἂν δὲν καταλάβετε τὴν πρώτην. Νὰ τονίζετε περισσότερον τὸ τελευταῖο, δηλαδὴ τὸ «ἐλέησόν με». Θὰ σᾶς ἔρθη τώρα στὴν ἀρχὴ ὕπνος καὶ ῥᾳθυμία καὶ μετεωρισμὸς καὶ ἀμέλεια, ἀλλὰ ἐσεῖς γρήγορα νὰ συνέρχεσθε. Ὅταν λέτε τὴν εὐχήν, νὰ θεωρῆτε τὸν ἑαυτόν σας τώρα στὴν ἀρχήν, ὅτι εἶσθε στὴν κόλαση, καὶ νὰ φωνάζετε κλαίοντας ζητώντας τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἀπόγνωσιν, ἀπὸ τὴν ἀπελπισίαν, καὶ τὰ ὅμοια τούτων. Ὅσον σᾶς εἶναι δυνατὸν βιάσατε τὸν ἑαυτόν σας στὰ δάκρυα. Μὴ φοβηθῆτε, ὅταν ἀκούσετε κρότους – κτύπους. Αὐτὸ τὸ σύστημα, αὐτὴν τὴν τάξιν θὰ τὴν κάνετε τρὶς φορὲς τὴν ἡμέρα. Πρωὶ – μεσημέρι – βράδυ. Ἐὰν δὲν μπορεῖτε τρὶς φορές, τουλάχιστον δυὸ φορὲς πρωὶ καὶ βράδυ, ἢ ἔστω μόνον τὸ βράδυ. Κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς, νὰ μὴ δέχεσθε οὔτε φαντασία οὔτε μορφή, οὔτε εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ τοῦ Χριστοῦ, ἢ ἄλλου τινος Ἁγίου, οὔτε καὶ τὶς λέξεις τῆς εὐχῆς νὰ βλέπετε νοερῶς»20

 Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)

19 Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, Ζ΄ ἔκδοση, Ἱερά Μονή Χρυσοπηγῆς, Χανιά 2006, σελ. 355.
20 Γέροντος Ἐφραίμ τόν ΚατουνακιώτηἘπιστολὴ εἰς πνευματικά του τέκνα,http://oparadeisos.wordpress.com//2011/06/04/%E1.
Ὁ Ὅσιος Στυλιανὸς ὁ Παφλαγόνας 
Γιὸς πλουσίων γονέων (ποὺ γεννήθηκε στὴν Ἀδριανούπολη τὸν 7ο αἰῶνα, καὶ ὀνομάστηκε Παφλαγόνας γιατὶ εκεῖ φυλασσόταν τὸ τίμιο λείψανό του), διδάχτηκε νωρὶς ἀπ’ αὐτοὺς νὰ εἶναι ἐγκρατὴς καὶ νὰ θεωρεῖ τὸ χρῆμα μέσο γιὰ τὴν ἀνακούφιση καὶ περίθαλψη τῶν φτωχῶν καὶ τῶν ἀρρώστων.
Ἀφοῦ ἔτσι ἀνατράφηκε, καὶ οἱ γονεῖς του πέθαναν, διαμοίρασε ὅλη τὴν κληρονομιά του καὶ πῆγε σὰν ἀσκητὴς στὴν ἔρημο, χωρὶς νὰ ἀποκόψει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὸν κόσμο.
Εἰσερχόταν στὴν κοινωνία γιὰ νὰ βοηθήσει ὄποτε καὶ ὅπως μποροῦσε καὶ κατέφευγε στὴν σπηλιά του γιὰ νὰ ἀνανεωθεῖ Πνευματικά. Ἐκεῖ γνωρίστηκε μὲ ἄλλους ἀσκητές, ποὺ ζοῦσε μαζί τους μὲ ἀδελφικὴ ἀγάπη, χριστιανικὴ συγκατάβαση καὶ ἐπιείκεια.
Δὲν λύπησε ποτὲ κανένα, μεγάλη του χαρὰ μάλιστα, ἦταν νὰ ἐπαναφέρει τὴν γαλήνη στὶς ταραγμένες ψυχές.
Σύνθημά του τὰ ὄμορφα λόγια τοῦ Ἰησοῦ «ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιθ’ 14). Τοῦ ἐμπιστεύτηκαν τόσες οἰκογένειες τὴν καθοδήγηση τῶν παιδιῶν τους, ποὺ πραγματοποιοῦσε μαζὶ μὲ τοὺς συνασκητές του, δημιουργῶντας αὐτὸ ποὺ ὀνομάσθηκε «ὁ πρῶτος παιδικὸς σταθμὸς στὸν κόσμο» (Ὀρθόδοξοι Ἅγιοι, Γ. Πούλου). Κάθε φορὰ ποὺ οἱ γονεῖς ἔφεραν πρὸς αὐτὸν τὰ παιδιά τους, ἡ ἀγαλλίαση τοῦ Ὁσίου ἦταν πολὺ μεγάλη.
Ἡ φήμη τῆς θαυμαστὴς ἀσκητικῆς του ζωῆς ἔφθασε μέχρι τὶς πόλεις, καὶ πολλοὶ ἔτρεχαν νὰ τὸν βροῦν γιὰ νὰ ζητήσουν ἀπ’ αὐτὸν τὶς πνευματικές του ὁδηγίες.
Ὁ Ὅσιος Στυλιανός, παρὰ τὴν ἐρημικὴ ζωή του, ἔτρεφε στοργὴ καὶ συμπάθεια πρὸς τὰ παιδιά, ποὺ τόσο ἀγαποῦσε καὶ ὁ Κύριος. Ἄν, ἔλεγε, ἡ ταπεινοφροσύνη ἀποτελεῖ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, ἡ παιδικὴ ἡλικία ἀπὸ τὴ φύση της εἶναι περισσότερο ἐνάρετη, ἀπ’ ὅτι οἱ μεγαλύτεροι τῶν φιλοσόφων. Ὁ Θεὸς βραβεύοντας τὸ ἱερὸ αὐτὸ αἴσθημά του, προίκισε τὸν Ὅσιο μὲ τὸ χάρισμα νὰ θεραπεύει τὰ ἄρρωστα παιδιὰ καὶ νὰ καθίστα εὔτεκνους, ἄτεκνες γυναῖκες.
Ὑπῆρχε πλῆθος ἀνθρώπων γύρω του ποὺ προσπάθησαν νὰ «ἐμπορευθοῦν» τὸ χάρισμά του, ἀλλὰ ἐκεῖνος ἀνρεῖτο κάθε ἀπόπειρα νὰ κερδίσει χρήματα, λέγοντας ἁπλὰ, πὼς εἶχε ἤδη πληρωθεῖ προκαταβολικὰ μὲ τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Πέθανε πλήρης ἡμερῶν ἀλλὰ καὶ ἀρετῶν. Δὲν τοῦ ἔλειπε ποτὲ τὸ χαμόγελο καί, ὅταν πέθανε, λέγεται πὼς τὸ πρόσωπό του ἔφερε ἀκόμα ἕνα ἀχνὸ χαμόγελο καθὼς τὸν ἔθαβαν. Ἕνας στοργικὸς καὶ ἀγαπημένος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ Στυλιανός, εἶναι φυσικά, ἰδιαίτερος προστάτης τῶν παιδιῶν.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Στήλη ἔμψυχος, τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος, τῆς Ἐκκλησίας, Στυλιανὲ ἀνεδείχθης μακάριε· ἀνατεθεῖς γὰρ Θεῷ ἐκ νεότητος, κατοικητήριον ὤφθης τοῦ Πνεύματος. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ἁγιασθεὶς ἀπὸ μητρῴας νηδύος, ὥσπερ ὁ θεῖος Σαμουὴλ θεοφόρε, ἀσκητικῶς ἐδόξασας Χριστὸν τὸν Θεόν· ὅθεν τῶν ἰἀσεων, ἀνεδείχθης ταμεῖον, καὶ προστάτης ἔνθεος, νεογνῶν καὶ νηπίων· ὁ γὰρ Χριστὸς δεξάζει σε λαμπρῶς, ὃν ἀπὸ βρέφους, Στυλιανὲ ἐδόξασας.

Μεγαλυνάριον.

Στήλη θεοχάρακτος καὶ σεπτή, ἀρετῶν ποικίλων, ὁ σὸς βίος πέλει ἡμῖν, Στυλιανὲ Πάτερ, θεοπρεπῶς ῥυθμίζων, ἡμῶν τὰς διανοίας, τῶν εὐφημούντων σε.
ΠΗΓΉ:http://hristospanagia3.blogspot.gr/
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα, Κήρυγμα στόν Πενταπλάτανο Γιαννιτσῶν mp3

Π. Σάββας 2013-11-25_Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-11-2013 (Κήρυγμα στόν Πενταπλάτανο Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Η γοητεία του Όρους βρίσκεται στο ότι κρύβεται























Στο Όρος δεν βλέπεις ούτε ξεκουράζεσαι ούτε κατηχείσαι.


Στο Όρος μυσταγωγείσαι.


Σιωπάς και προσεύχεσαι.


Προτιμάς να φαντάζεσαι, να ποθείς, να “σκαλίζεις” με τον εσωτερικό σου
 κόσμο, αλλά να μην έχεις την ανάγκη να δεις, να βεβαιωθείς, να γνωρίσεις.


Δεν σου χρειάζεται κάτι τέτοιο.


Αντιλαμβάνεσαι την έκπληξη, αλλά αποφεύγεις να την ψηλαφείς.


Αισθάνεσαι το μυστήριο, αλλά αρνείσαι την έρευνά του.


Η πίστη είναι ισχυρότερη από την όποια απόδειξη.


Η αίσθηση της θεϊκής παρουσίας πιο έντονη από κάθε ευλογημένη 
αναστροφή.
Η γοητεία του Όρους βρίσκεται στο ότι κρύβεται…

 (Απόσπασμα απ’ το βιβλίο
του μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Νικολάου Χατζηνικολάου 
«Φωνή αύρας λεπτής»)


http://www.diakonima.gr
http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ-Ἡ καλλιέργεια τῆς νοερᾶς προσευχῆς...

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Δ΄. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ

Ἡ καλλιέργεια τῆς νοερᾶς προσευχῆς ἀπό τούς ἐνορίτες.

Ἀπό τήν στιγμή τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος ὁ χριστιανός εἶναι δυνάμει ναός τοῦ Θεοῦ.
«Οὐκ οἴδατε ὅτι ναός τοῦ Θεοῦ ἐστε καί τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν;»10, μᾶς διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος.
Ὁ ὅλος ἄνθρωπος πρέπει νά γίνει ἐνεργείᾳ «ναός τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος». Αὐτό γίνεται μέ τόν συνεχῆ πνευματικό ἀγῶνα. Καίριο ρόλο παίζει ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή τῆς καρδίας.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε... (Κήρυγμα στήν Ἀγρυπνία τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου)mp3

Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε... _mp3


Π. Σάββας 2013-11-21_Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε ..._mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-11-2013 (Κήρυγμα στήν Ἀγρυπνία τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Απολυτίκιο Εισοδίων της Θεοτόκου 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ- ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ


Να έχομε αγάπη, πραότητα, ειρήνη.
Έτσι βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, όταν κυριεύεται απ' το κακό.
Μυστικά ακτινοβολεί το παράδειγμα, όχι μόνον όταν ο άλλος είναι παρών, αλλά κι όταν δεν είναι.
Ν' αγωνιζόμαστε να στέλνομε στην αγαθή μας διάθεση.
Ακόμη και λόγια όταν λέμε για τη ζωή του άλλου, που δεν την εγκρίνουμε, αυτός το καταλαβαίνει και τον απωθούμε.
Ενώ αν είμαστε ελεήμονες και τον συγχωρούμε, τον επηρεάζουμε-όπως τον επηρεάζει και το κακό-κι ας μη μας βλέπει.

Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ-ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ
Ι.Μ.ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ


Η αγάπη είναι η δύναμη για να κερδίσουμε τον αδελφό μας, γιατί εάν κερδίσουμε τον αδελφό μας, τον Θεό κερδίζουμε.

Ένα κριτήριο αγάπης:
Όταν δίνεις ελεημοσύνη να σκέφτεσαι... Άν ήταν ο Χριστός τι θα έδινα; Ασφαλώς το καλύτερο. Ο ίδιος ο Χριστός λέει μετά: "αμήν λέγω υμίν, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε" (Ματθ. κε΄40)

Οι άγιοι μάρτυρες έχυσαν το αίμα τους από αγάπη προς το Θεό και προς την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο.

Ο θείος έρωτας παίρνει την καρδιά, παίρνει και το μυαλό και τρελλαίνεται ο άνθρωπος. Δεν καταλαβαίνει ούτε πόνο ούτε τίποτε, γιατί ο νους του είναι στο Χριστό, και πλημμυρίζει η καρδιά του από χαρά.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΙΣΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΛΟΓΟΙ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ
 Β΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ



Άλλο μεταμέλεια και άλλο μετάνοια

Γέροντας Μακάριος του Μαρουδά  


 Άλλο η μεταμέλεια και άλλο η μετάνοια. Μεταμέλεια για τα σφάλματα μου είναι η προσπάθεια να αποκαταστήσω την εικόνα μου μέσα μου και γύρω μου. Ενώ η μετάνοια είναι η επιστροφή του νου μου στον Θεό.

Θυμώνω παραδείγματος χάριν με κάποιον και μεταμελούμαι γιατί χάλασε η εικόνα του εαυτού μου στον αντίδικο μου και μέσα μου. Πως έφτασα σε τέτοιο σημείο να εκτεθώ; Τι θα λέει για μένα αυτός ο άνθρωπος; Πώς  του φέρ-θηκα έτσι; Ο εγωισμός μας δεν σηκώνει αυτή την έκθεση του εγώ μας, και προσπαθούμε μεταμελούμενοι ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο να αποκαταστήσουμε την εικόνα μας.
 Ενώ μετάνοια είναι η επιστροφή της καρδιάς μου στο Θεό
παρόλα τα σφάλματά μου. Δηλαδή ελπίδα. 


http://plibyos.blogspot.gr
http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Το ντοκιμαντέρ για το Άγιον Όρος του CBS 60 Minutes

Η κατάργησις της Κυριακής αργίας (Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)
alopsis

ΑΝ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Ἕνα ἀκόμη ἀντιχριστιανικό νομοθέτημα ψηφίσθηκε ἐφέτος ἀπό τήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων. Ἀποδομεῖται ἔτι περαιτέρω ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική ταυτότητα τοῦ νεοελληνικοῦ Κράτους, ἀντίθετα πρός τήν βούλησι τῶν ἡρώων πού τήν εἶχαν δημιουργήσει μέ τό αἷμα τους. Ἡ ἀντίδρασις τῶν ἐπαγγελματικῶν καί κοινωνικῶν φορέων πού ἐπηρεάζονται ἀπό τό νομοθέτημα εἶναι ἐπαινετή. Ἡ διαμαρτυρία τῶν Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν καί τῶν Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας παρήγορος.

Ὅμως σήμερα, μετά τήν ὑπερψήφισι τοῦ νόμου, ἔστω καί στόν περιωρισμένο βαθμό ἐφαρμογῆς του σέ ὡρισμένες Κυριακές τόν χρόνο, ἡ εὐθύνη γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου βαραίνει τούς ὤμους τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς εἶναι βασικό καθῆκον μας, ἐπειδή εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ, κατά τό «ἕξ ἡμέρας ἐργᾷ καί ποιήσεις πάντα τά ἔργα σου, τῇ δέ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου» (Ἐξόδ. κ΄ 9), ἀλλά κυρίως γιατί ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλουμε νά μετέχουμε κάθε Κυριακή στό μέγιστο γεγονός τῆς Θείας Λειτουργίας καί νά τιμοῦμε τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.

Ἐκεῖνοι πού σήμερα ἐπίεσαν γιά τήν κατάργησι τῆς Κυριακῆς ἀργίας δέν θέλουν τούς χριστιανικούς θεσμούς, ἐπειδή δέν θέλουν τόν Χριστό, ἀλλά τόν ἀντίχριστο, κατά τόν ἀψευδῆ λόγο τοῦ Κυρίου: «ἐγώ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου καί οὐ λαμβάνετέ με· ἐάν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε» (Ἰωάν. ε΄ 43). Καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός μαρτύρησε μέ τόν δι’ ἀγχόνης θάνατο, ἐπειδή εἶχε πείσει τούς Χριστιανούς νά μεταθέσουν τό παζάρι ἀπό τήν Κυριακή στό Σάββατο, γιά νά τιμοῦν τήν ἁγία ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
Ἀποτελεῖ καί γιά ἐμᾶς σήμερα φιλόθεη ὑποχρέωσι νά ὑπερβοῦμε μέ πίστι καί ἀγάπη πρός τόν Χριστό τά ἀντίχριστα νομοθετήματα, ὅπως οἱ πρῶτοι Χριστιανοί, γιά τούς ὁποίους ὁ ἀνώνυμος συγγραφεύς τῆς Πρός Διόγνητον Ἐπιστολῆς γράφει: «Ἐπί γῆς διατρίβουσιν, ἀλλ᾽ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται. Πείθονται τοῖς ὡρισμένοις νόμοις, καί τοῖς ἰδίοις βίοις νικῶσι τούς νόμους. Ἀγαπῶσι πάντας, καί ὑπό πάντων διώκονται. Ἀγνοοῦνται, καί κατακρίνονται· θανατοῦνται, καί ζωοποιοῦνται. Πτωχεύουσι, καί πλουτίζουσι πολλούς· πάντων ὑστεροῦνται, καί ἐν πᾶσι περισσεύουσιν». Τό μαρτυρικό μας φρόνημα ὡς Χριστιανῶν σήμερα μπορεῖ νά φανερωθῇ μεταξύ ἄλλων καταστάσεων, πού ἤδη ὑφιστάμεθα, καί ἀπό τήν ἄρνησι νά ἐργασθοῦμε τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς ἀπό ἀγάπη καί πίστι στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος ἔχυσε τό Τίμιο Αἷμα Του στόν Σταυρό καί «τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων», δηλ. τήν Κυριακή, ἀνεστήθη ἀπό ἄπειρη ἀγάπη γιά ἐμᾶς.

(Πηγή: grigoriou.monastery.gr)
ΠΗΓΗ: alopsis



 

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013




Τά Χριστούγεννα τῆς Ἰωάννας.Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ὁ ἅγιος ἐπίσκοπος Ἀχρίδος


"Παραπονιέσαι για τη μοναξιά στη μέση μεγάλης πόλης. Τόσος λαός γύρω σου κοχλάζει σαν μυρμηγκοφωλιά, και εσύ και πάλι αισθάνεσαι σαν στην έρημο. Στις μεγάλες γιορτές η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Παντού πλημμυρίζει η χαρά, ενώ εσένα σε πιέζει η λύπη. Οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων και της Ανάστασης σου φαίνονται σαν κάποια άδεια δοχεία, τα οποία εσύ γεμίζεις με δάκρυα. Όταν αυτές οι άγιες γιορτές βρίσκονται μακριά πίσω ή μπροστά σου, αισθάνεσαι πιο ήρεμη. Αλλά όταν πλησιάσουν και έρθουν, η θλίψη και η ερημιά κυριεύουν την ψυχή σου. Τι να σου κάνω; Θα σου διηγηθώ την ιστορία για τα Χριστούγεννα της Ιωάννας διότι ίσως σε ωφελήσει. Θα αφήσω όμως να σου διηγείται εκείνη όπως τα είχε διηγηθεί σε μένα.
«Σαράντα και κάτι χρόνια βλέπω εγώ αυτό τον κόσμο σαν γυναίκα. Ποτέ καμιά χαρά, εκτός από λίγη σαν παιδί στο σπίτι των γονέων μου. Αλλά μπροστά στον κόσμο δεν έδειχνα λυπημένη. Μπροστά στους ανθρώπους υποδυόμουν τη χαρούμενη, και στη μοναξιά έκλαιγα. Όλοι με θεωρούσαν ένα ευτυχισμένο πλάσμα, αφού ως τέτοια έδειχνα. Ακούω, όλοι γύρω μου παραπονούνται, και οι έγγαμοι και οι άγαμοι, και οι πλούσιοι και οι φτωχοί, όλοι. Και σκέφτομαι, γιατί κι εγώ να παραπονιέμαι στους δυστυχισμένους για τη δική μου δυστυχία, και μόνο να αυξάνω τη λύπη γύρω μου; Θεέ, να δείχνω χαρούμενη έτσι θα είμαι πιο χρήσιμη στον δυστυχισμένο κόσμο, ενώ το μυστικό μου θα το κρύβω μεσα μου και θα κλαίω στη μοναξιά μου. Προσευχόμουν στον Θεό, για να μου εμφανισθεί με κάποιο τρόπο, τουλάχιστον μόνο ένα δάχτυλό Του να αισθανθώ. Προσευχόμουν έτσι, για να μην σβήσω από την κρυμμένη λύπη. Από κάθε έσοδο έκανα ελεημοσύνη οπουδήποτε είχα ευκαιρία. Επισκεπτόμουν αρρώστους και ορφανούς, και έφερνα χαρά με τη δική μου φαινομενική χαρά. Πιστεύω σε Σένα, αγαθέ μου Θεέ, έλεγα συχνά, αλλά Σε παρακαλώ, εμφανίσου μου με κάποιο τρόπο, για να Σε πιστεύω ακόμα περισσότερο. «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τη απιστία»(Μάρκ.9,24) Επαναλάμβανα αυτά τα λόγια από το Ευαγγέλιο. Και πράγματι, βίωσα να μου εμφανιστεί ο Κύριος.

Δυσκολότατες για μένα ήταν οι μεγάλες γιορτές. Μετά από τη Λειτουργία κλεινόμουν στο δωμάτιο και έκλαιγα ολόκληρα τα Χριστούγεννα και την Ανάσταση. Όμως τα προηγούμενα Χριστούγεννα εμφανίστηκε ο Θεός. Αυτό έγινε ως εξής. Πλησίαζε αυτή η μεγάλη μέρα. Εγώ αποφάσισα να ετοιμάσω όλα έτσι όπως η μητέρα μου ετοίμαζε: και κρέας, και ζυμαρικά, και γλυκά, και όλα τ'άλλα. Άπλωσα σανό στο σπίτι, πέταξα από τρία καρύδια σε κάθε γωνιά του δωματίου. Ας είναι η Αγία Τριάδα ελεήμων σε όλες και τις τέσσερις πλευρές του κόσμου. Και κάνοντας όλα αυτά ασταμάτητα προσευχόμουν: Κύριε, στείλε μου επισκέπτες αλλά εντελώς πεινασμένους και φτωχούς! Σε παρακαλώ, εμφανίσου μ'αυτόν τον τρόπο! Που και που μου ερχόταν η σκέψη: τρελή Ιωάννα, τι επισκέψεις περιμένεις τα Χριστούγεννα! Αυτή την άγια μέρα ο καθένας βρίσκεται στο σπίτι του ποιος θα μπορούσε να έρθει ως επισκέπτης σε σένα; Κι εγώ έκλαιγα και έκλαιγα... Όμως και πάλι επαναλάμβανα εκείνη την προσευχή και ετοίμαζα.

Όταν τα Χριστούγεννα γύρισα από την Εκκλησία, άναψα το κερί, έστρωσα το τραπέζι, έβαλα όλα τα φαγητά, και τότε άρχισα να περπατώ από δω κι από κει στο δωμάτιο. Θεέ μου, μην με εγκαταλέιψεις! Πάλι προσευχόμουν. Στο δρόμο λίγοι περνούσαν. Είναι Χριστούγεννα, αλλά και ο δρόμος μας είναι απόμερος. Όμως μόλις το χιόνι έτριζε κάτω από τα πόδια κάποιου, εγώ πεταγόμουν στην πόρτα! Άραγε είναι ο επισκέπτης μου; Δεν είναι. Να, προσπέρασε. Το μεσημέρι ήρθε και πέρασε, και εγώ μόνη. Άρχισα να κλαίω και κραύγασα: τώρα βλέπω, Κύριε, ότι με εγκατέλειψες εντελώς! Έκλαιγα έτσι και σιγοέκλαιγα συνεχώς! Ξαφνικά χτύπησε κάποιος την πόρτα, και εγώ άκουσα φωνές: δώσε αδελφέ, δώσε αδελφή! Γρήγορα έτρεξα και άνοιξα την πόρτα. Μπροστά μου ένας τυφλός και ο οδηγός του, και οι δυο σκυμμένοι, κουρελιασμένοι, παγωμένοι. Ο Χριστός γεννήθηκε, κύριοί μου! φώναξα εγώ χαρούμενα. Αληθώς γεννήθηκε! κροτάλιζαν με τα δόντια εκείνοι τρέμοντας. Έλεος, αδελφή, ελέησέ μας! Δεν σου ζητάμε χρήματα. Από το πρωί κανένας δεν μας πρόσφερε ψωμί, λίγα λεφτά ή από ένα ποτήρι με ρακί. Πεινάμε πολύ. Εγώ πέταξα από τη χαρά μου ως τον τρίτο ουρανό. Τους οδήγησα στο σπίτι και τους έβαλα στο γεμάτο τραπέζι. Τους σέρβιρα κλαίγοντας από χαρά. Εκείνοι με ρώτησαν παραξενεμένοι: «Γιατί κλαις, κυρία;». Από χαρά, κύριοί μου, από καθαρή και φωτεινή χαρά! Εκείνο για το οποίο προσευχόμουν στον Θεό ο Θεός μου το έδωσε. Μερικές μέρες εγώ Του προσεύχομαι, να μου στείλει ακριβώς τέτοιους επισκέπτες όπως είσαστε εσείς, και να, Αυτός μου έστειλε. Δεν ήρθατε εσείς έτσι τυχαία, αλλά σας έστειλε ο αγαθός μου Κύριος. Αυτός σήμερα μου φανερώθηκε μέσα από σας. Αυτά είναι τα πλέον χαρούμενα Χριστούγεννα στη ζωή μου. Τώρα ξέρω, ότι είναι ζωντανός ο Θεός μας. Δόξα σ' Εκείνον και ευχαριστία! «Αμήν», απάντησαν οι αγαπητοί μου επισκέπτες. Τους κράτησα έως το βράδυ, τους γέμισα τις τσάντες και τους αποχαιρέτησα».

Τέτοια ήταν τα προηγούμενα Χριστούγεννα της Ιωάννας. Δώσε Θεέ, να είναι φέτος ακόμα πιο χαρούμενα. Προσευχήσου κι εσύ, κόρη, να σου φανερωθεί ο ουράνιος Πατέρας με κάποιο τρόπο -και στον Θεό οι τρόποι είναι πολλοί- και θα ζήσεις θαύμα. Μην ετοιμάζεσαι για λύπη σε τούτη τη μεγάλη μέρα, αλλά να ετοιμάζεσαι για χαρά. Και ο Πανορατικός, ο Παντελεήμων, θα σε κάνει χαρούμενη.

[«δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται» βιβλίο με επιστολές του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ο οποίος υπήρξε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος. Έζησε από το 1881 μέχρι το 1956. Το Μάιο του 2003, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας τον διεκήρυξε Άγιο και τον ενέταξε στο Αγιολόγιό της στις 18 Μαρτίου (Κοίμηση) και στις 3 Μαΐου (Μεταφορά Λειψάνων).
http://salpismazois.blogspot.gr
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ποιές ἦταν οἱ πρῶτες εἰκόνες τῆς Παναγίας; Ποιός τίς ἔφτιαξε;

Πόσο όμορφη είναι η Ιερή μας Παράδοση. Πόσο απλά είναι όλα… Πόσο μεγαλειώδη και θαυμάσια. Ο ιατρός Λουκάς και η Παναγία μας συνομιλούν. Ο ιατρός της ζητάει την άδεια να την ζωγραφίσει και εκείνη την δίνει…Τι ωραία εικόνα. Πόσο όμορφα ξεκίνησε η απεικόνιση των Αγιων μορφών της ορθοδοξίας μας και η τιμητική τους προσκύνηση…O Ευαγγελιστής Λουκάς ήταν ο πρώτος αγιογράφος στην ορθόδοξη μας ιστορία.
Οι πρώτες του εικόνες είχαν ως θέμα την Υπεραγία Θεοτόκο. Κάποια μέρα ένοιωσε την επιθυμία να ζωγραφίσει την Παναγία και γι’ αυτό και της το ζήτησε και «πήρε την ευλογία της». Τότε άγγελος Κυρίου, του έδωσε τρία ξύλα και πάνω σε αυτά έφτιαξε τις τρεις πρώτες εικόνες. Όταν τελείωσε την πρώτη εικόνα την οποία έκανε με χρώματα επάνω στο ένα από τα τρία ξύλα που πήρε από τον άγγελο, πήγε να την δείξει στην Παναγία για να ακούσει την αποψή της. Εκείνη (η Παναγία), είδε την εικόνα και του είπε ότι ήταν πολύ καλή, όμως είχε ένα έλλειμμα πολύ σημαντικό. Εικονιζόταν μόνη της, δεν είχε ζωγραφίσει ο Λουκάς τον Ιησού Χριστό, βρέφος.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς έκανε και δεύτερη εικόνα, την οποία έκανε με κερί και μαστίχα στο ένα από τα δύο ξύλα που έμειναν από αυτά που του έδωσε ο άγγελος, πήγε πάλι να την δείξει στην Παναγία.
Στο τελευταίο ξύλο που είχε μείνει, ο Ευαγγελιστής Λουκάς έκανε με χρυσό και ασήμι, την τρίτη εικόνα, και την πήγε και αυτή στην ΠαναγίαΤότε η πανάμωμος Παρθένος ευλόγησε και τις τρεις εικόνες κι είπε:
«Η χάρις του εξ εμού τεχθέντος δι’ εμού μετ’ αυτών».
Δηλαδή, η χάρη του υιού μου να είναι πάντα και με τις τρεις εικόνες.Αυτές τις τρείς εικόνες της Παναγίας έφτιαξε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, που έχουν Πατριαρχική αναγνώριση, παρ’ όλο που υπάρχουν πολλές που αποδίδονται σ’ αυτόν και φτάνουν σε διάφορους αριθμούς (70, 80, 150 …) Η μία από τις τρεις εικόνες της Παναγίας που χάραξε πάνω σε ξύλο ο Ευαγγελιστής Λουκάς και διασώζονται, είναι η Παναγία Σουμελά. Από τις άλλες δύο, η μία βρίσκεται στη Μονή Κύκκου της Κύπρου και η άλλη στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου.

Απολυτίκιο του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή και Ιατρού (18 Οκτωβρίου)
«Ακέστωρ σοφώτατος, Ιερομύστα Λουκά, ζωγράφος πανάριστος, της Θεοτόκου μητρός, εδείχθης Απόστολε• έγραψας μάκαρ, λόγους, διά πνεύματος θείου• έδωκας εννοησαι, συγκατάβασιν άκραν, Χριστου της παρουσίας• διό πρέσβευε σωθηναι ημάς»

http://www.im-ka.gr/2013-01-07-13-50-14/2013-01-07-13-50-51/22-2013-01-21-15-41-10
http://www.kykkos.org.cy/imkykkou.cy.net/proskynima_monis.shtml
http://www.hellenica.de/Griechenland/Religion/GR/PanagiaSoumela.html
http://orthodoxanswers.gr/poies-itan-oi-protes-eikones-tis-panagias/

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Ἐπιστολή τῆς Ἱ. Συνόδου στόν Ὑπουργό Παιδείας καί Θρησκευμάτων



Προς τον Αξιότιμο κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού

Πρωτ. 4337
Ἀριθμ. Διεκπ. 1918
Ἀθήνῃσι 15ῃ Ὀκτωβρίου 2013

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά την Συνεδρία Αυτής της 11ης μηνός Οκτωβρίου ε.ε., έλαβε την απόφαση να απευθυνθεί προς το πρόσωπό σας σχετικά με την Εορτή των Τριών Ιεραρχών.

Συγκεκριμένα, επιθυμεί να εκφράσει την έντονη πικρία της, διότι, σύμφωνα με υπουργικό έγγραφο, το οποίο απεστάλη την 27η Ιανουαρίου π.ε. προς τους Διευθυντές Γυμνασίων και Λυκείων, ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ., η ως άνω σχολική εορτή χαρακτηρίζεται πλέον «αργία», με απλή δυνατότητα «συμμετοχής σε εκκλησιασμό» η «σε εορταστικές εκδηλώσεις».
Καθίσταται σαφές δι’ αυτού του εγγράφου ότι επέρχεται πλήρης αλλοίωση του νοήματος της εορτής των Τριών Ιεραρχών ως προστατών της παιδείας μας. Κατά πρώτον, διαχωρίζεται ο εορτασμός μεταξύ πρωτοβαθμίου και δευτεροβαθμίου εκπαιδεύσεως, και κατά δεύτερον, για τη τελευταία κατηγορία προσδιορίζεται πλέον ως αργία και όχι ως σχολική εορτή, συνοδευόμενη από εκκλησιασμό• θεωρείται δηλαδή μία ακόμη κοσμική αργία χωρίς εκκλησιαστικό χαρακτήρα, χωρίς καμμία αναφορά στους τρεις σπουδαίους Πατέρες της Εκκλησίας, κατ’ εξοχήν προστάτες της παιδείας και υπερμάχους των ελληνικών (δηλαδή των κοσμικών, εξωχριστιανικών, στην εποχή τους) γραμμάτων.
Το γεγονός αυτό ενέχει τον κίνδυνο να φτάσουμε στο σημείο, εντός ολίγων ετών, τα παιδιά μας να έχουν αργία την 30η Ιανουαρίου χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο. Εάν είναι να λάβει τέτοιον χαρακτήρα η εορτή, φρονούμε ότι είναι προτιμότερο να καταργηθεί και από αργία.

Το ζήτημα δεν αφορά στο γεγονός ότι ελάχιστοι μαθητές και μαθήτριες πλέον εκκλησιάζονται κατά την συγκεκριμένη ημέρα, αλλά κυρίως στο ότι χάνεται βαθμηδόν τόσο η εκκλησιαστική όσο και η κοσμική σημασία της εορτής αυτής.

Όπως ασφαλώς γνωρίζετε, στα πρόσωπα των αγίων Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, η Εκκλησία μας –και η σύγχρονη επιστήμη– αναγνωρίζει τους επιφανέστερους εκπροσώπους μιας πλειάδας εμπνευσμένων πρώιμων Πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας, οι οποίοι αναδείχθηκαν φωτεινά ορόσημα του Χριστιανισμού και των Γραμμάτων, με παγκόσμια ακτινοβολία. Κορυφαία πνευματικά αναστήματα, που μας κληροδότησαν ένα κολοσσιαίο συγγραφικό και ομιλητικό έργο, πραγματικά αδαπάνητο θησαυρό γλώσσας, παιδείας και επιστήμης, το οποίο εξακολουθεί να μελετάται, να εκδίδεται, να υπομνηματίζεται και να εμπνέει σε οικουμενική κλίμακα.

Οι τρεις αυτοί ισότιμοι και υπερφυείς Ιεράρχες, αξιοποίησαν δημιουργικά τους πνευματικούς θησαυρούς της αρχαιότητας, συνδυάζοντας αρμονικά την ανθρώπινη γνώση με την χριστιανική πίστη και είχαν το θείο χάρισμα να αποτελέσουν, με την ανοιχτή και διαυγή σκέψη τους, τους θεμελιωτές της θαυμαστής συζεύξεως της αρχαίας ελληνικής σοφίας με την χριστιανική αλήθεια. Υπήρξαν ένθερμοι φορείς ελληνικής παιδείας, την αξία της οποίας υποστήριξαν και καλλιέργησαν σε ύψιστο βαθμό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι εξεγέρθηκαν με πνευματικό ζήλο κατά του αυτοκράτορα Ιουλιανού, όταν αυτός απαγόρευσε στους Χριστιανούς να διδάσκουν τα ελληνικά γράμματα. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο οποίος υπήρξε συμφοιτητής με τον αδελφικό του φίλο, Μεγάλο Βασίλειο, στην φιλοσοφική σχολή των Αθηνών, εξαίρει τη σημασία της παιδείας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «είναι το πρώτο από τα αγαθά που διαθέτουμε. Και όχι μόνο η χριστιανική μας παιδεία, που είναι η ευγενέστερη και επιδιώκει την σωτηρία [...], αλλά και η εξωχριστιανική, την οποία πολλοί Χριστιανοί, κρίνοντας εσφαλμένα, αποστρέφονται ως επίβουλη και επικίνδυνη» (Εις τον μέγαν Βασίλειον, επίσκοπον Καισαρείας Καππαδοκίας, επιτάφιος = Λόγος μγ , 12• PG 36, 508Β). Δύσκολα ανιχνεύεται στην παγκόσμια γραμματεία ενθερμότερη διακήρυξη υπέρ της αξίας της παιδείας.

Με την βεβαιότητα ότι τυγχάνει της κατανοήσεώς σας η βαρύτητα του ως άνω εκτεθέντος ζητήματος, και ευελπιστούντες ότι στον σχεδιασμό και στις αποφάσεις σας θα συνυπολογίσετε τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος προς αποκατάσταση της σπουδαιότητος της Εορτής των Τριών Ιεραρχών, ευχόμεθα ο Κύριος να σας ευλογεί και να σας ενισχύει στο δύσκολο έργο σας.


† Ο Αθηνών ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος

Ο Αρχιγραμματεύς
† Ο Διαυλείας Γαβριήλ

(Πηγή: ecclesia.gr)
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2910

http://hristospanagia3.blogspot.gr
 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓ.ΜΗΝΑ, ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΚΑΙ ΒΙΚΕΝΤΙΟΥ- ΒΙΟΣ ΑΓ.ΜΗΝΑ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ-ΕΚΤΕΝΕΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής